โตขึ้นฉันจะ…
โตขึ้นฉันจะเป็นอะไร ประโยคทำนองนี้ นั้นฟังดูเหมือน ความฝัน คำปฏิญาณ หรือคำมั่นสัญญาของหนูน้อยซักคนที่กำลังเติบโตขึ้นมาให้กลายเป็นบุคคลที่มีคุณภาพของสังคมและโลกใบนี้ เลยว่าไหม?
ว่าแต่ว่าหนูอยากเป็นอะไรดี?
เป็นหมอ
ตำรวจ
นักบินอวกาศ
ครูบาอาจารย์
คนขายไอศกรีม
ศิลปินดาวรุ่ง
ดารา
หรือว่าอยากเป็นนายกเทศมนตรีล่ะจ้ะคนดี
จินตนาการที่ไม่สิ้นสุดของหนุ่มสาววัยใส
นั้นมีมากมายพอๆกับจักรวาลที่แสนกว้างใหญ่
นั้นมันคงไม่สำคัญ
เพราะตราบใดที่ตัวคุณนั้น ยังตั้งมั่นที่จะเติบใหญ่ มันก็ไม่ใช่เรื่องน่าอายอะไร
ที่คุณจะคิดถึงมัน แล้วเลิกฝัน ไปเสียโดยง่าย
เพราะมันก็ไม่ใช่ใครก็ได้ ที่จะสามารถอยู่ในจุดอิ่มตัวที่ตนต้องการ ขอเพียงแต่ความพยายาม การแสวงหาโอกาส และความกระหายในฝันที่แสนสวยงาม ความต้องการของคุณที่เคยเป็นแค่ฝุ่นควัน หรือภาพลางๆ มันก็จะเริ่มปรากฏชัดเจนตามแต่เจตนาที่คุณใฝ่หา
ว่าแต่อยากทำอะไรต่อไป?
โตขึ้นฉันจะ เป็นอะไร
ทำตามขนบธรรมเนียมของวงตระกูล เพื่อสร้างเกียติภูมิให้แก่วงตระกูลต่อไป
ทำตามที่ผู้บุพการีอยากจะให้คุณเป็นในฝันของพวกเขา
ทำตามกระแสของสังคมที่รอบข้างตัวคุณต่างจับมือกระเตงๆกันไป
หรือคุณจะเลือกเข้าข้างตัวเองในการทำอะไรตามที่คุณต้องการที่จะทำ
“โตขึ้นฉันจะไม่…”
จะไม่ทำแบบนั้น แบบนี้ หรืออะไรก็ตามแต่
คุณอาจจะเคยสัญญากับใครซักคนอย่างเช่นบุพการี
คุณอาจจะเคยสัญญาว่า จะไม่สูบไม่ดื่ม
คุณอาจจะเคยสัญญาว่า จะไม่มีใครจนกว่าที่ใบปริญญาจะส่งตรงถึงมือคุณ
“เด็กมันกำลังโต”
บุพการีที่ว่ากล่าวตักเตือนจนต้องหูชา
รสชาติของแอลกอฮอล์ที่ว่าขม
หรือกลิ่นยาสูบที่คุณว่าเหม็น
มิตรภาพที่ดูเหมือนว่าจะครื้นเครง
“แต่เมื่อเวลาผ่านไป”
บางสิ่งจะเริ่มเลือนลาง
สมาชิกในครอบครัวอาจเริ่มทยอยจางหายกลายกลิ่นธูป หรือกองเถ้าถ่าน
แอลกอฮอล์ที่ว่าขมอาจกลมกล่อมและกลมกลืนไปกับชีวิตที่แสนขมขื่น
ในระหว่างที่คุณเจริญเติบโตเพื่อสานฝัน แถมมันอาจกลายเป็นวัฒนธรรม
ที่คุณจำเป็นต้องพึ่งมันเพื่อเข้าสังคมที่คุณอาศัยอยู่
จากกลิ่นยาสูบที่เหม็นจนแทบหายใจไม่ออก
อาจกลายเป็นเครื่องมือยามบ่ายที่คุณใช้เพื่อผ่อนคลาย
จากการทำงานตั้งแต่ในช่วงเวลายามเช้า
มิตรภาพในความทรงจำ ที่คุณคาดหวังว่ามันจะคงอยู่ตลอดไป
มันจะจริงแท้แค่ไหน มันก็ไม่เป็นไร เพราะไม่ว่ายังไง ช่วงเวลาจะนำพาไป
“เพื่อพบกับสิ่งใหม่ แต่ยังคงไว้ซึ่งโลกใบเดิม”
ประเด็นคือไม่ว่าจะแทนตนว่า ผมหรือจะหนูที่จะกำลังโตขึ้นไป นั้นไม่สำคัญ
เพราะในท้ายที่สุดแล้ว การที่เราจะเติบโตขึ้นแล้วจะกลายเป็นอะไร นั้นไม่สำคัญ อยู่ที่ตัวคุณนั้น เป็นตัวของตัวเองไปกับมัน มากน้อยแค่ไหน
ที่จะรับรู้ และเข้าใจ แล้วก้าวเดินต่อไป
บนดาวดวงนี้ นี่แหละที่สำคัญ
แล้วคุณล่ะบอกกับตัวเองว่า “โตขึ้นฉันจะ” เป็นอะไร
ขอให้พลังจงสถิตอยู่กับท่าน เพื่อที่เป็นคนที่สร้างสรรค์ให้โลกใบนี้นั้น น่าอยู่มากยิ่งกว่าเดิม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in