ซึ่งในความรู้สึกเราเรื่องที่พระเอกระแวงนี่โทษเขาไม่ได้จริง ๆ ค่ะ ถึงคนเขียนจะใช้น้ำเสียงเล่าให้อ่านสบาย ๆ ออกขำ ๆ แต่มันสะท้อนความเจ็บปวดตลอดเวลาที่ผ่านมาของพระเอกด้วยเช่นกัน เขารักน้องมาก น้องต้องการอะไรเขาก็ให้ ทำร้ายจิตใจก็อภัย แต่ยังไงพระเอกก็เป็นคนคนหนึ่ง เขาไม่สามารถทนให้คนที่รักทำร้ายความรู้สึกซ้ำ ๆ ได้ เพราะแม้อภัยได้ แต่ยังเจ็บปวด เราเลยจะเห็นความขี้ระแวงตรวจสอบเรื่องเย่ฟานแบบสุดโต่งของพระเอกค่ะ คุณพระเอกคิดตั้งแต่มีคนปลอมตัวเป็นน้องมาหลอกจนถึงขนาดต้องแอบตรวจดีเอ็นเอว่าใช่น้องตัวจริงแน่ใช่ไหม ... เขาไม่เชื่อจริง ๆ ว่าน้องจะกลับใจ

        แต่สุดท้ายผลออกมาก็ต้องยอมรับค่ะ (55555) ทว่าเรื่องก็มีพลิกอีกรอบออกจะแฟนตาซีย้อนเวลาข้ามโลก มาแก้ไขตัวเอง แต่เราชอบแนวคิดนี้มาก ๆ ไว้จะเพ้อเจ้อทีหลังค่ะ (แหะ ๆ)

       แหมม ... เราไม่อยากพูดถึงประเด็นความรักจริง ๆ เพราะยังไงคุณม่อหลี่ก็เขียนหวานนน อยู่แล้ว พระเอกเรื่องนี้ที่สุดของความดูแลเอาใจใส่ คิดเผื่อนายเอกทุกอย่าง แต่ไม่ใช่ว่าคิดแบบตัดสินใจแทน นายเอกไม่ต้องทำอะไรนะคะ เขาคิดอย่างเข้าใจ แรก ๆ อาจจะมีความหวงห่วงน้องอยากให้น้องหลบใต้ปีกของตัวเอง แต่เขาก็เรียนรู้ที่จะปล่อย ว่าชีวิตของน้องชายไม่ใช่ชีวิตเขา ทางเดินของน้อง น้องต้องเลือกเอง ทำให้พระเอกกลายเป็นผู้สนับสนุนที่ดี การคิดเผื่อให้น้องอย่างรอบคอบของเขา ไม่ใช่การบ่งการหรือแย่งการตัดสินใจ ขณะเดียวกันนายเอกที่กลับมาเพื่อเอาใจใส่พี่ชายก็ทุ่มเทเต็มที่ เขาอยากจะทำทุกอย่างเพื่อให้พี่ชายมีความสุข ขณะเดียวกันหัวใจที่เคยเอาแต่ต่อต้านความรักจนต้องโดดเดี่ยวจนตายมาครั้งหนึ่งของเขา เรียกร้องหาความรักความอบอุ่นจากพี่ชายคนนี้มากกว่าที่เขาคิดเช่นกัน ... 

         สำหรับคู่หลักคุณพี่ชายเป็นเสาหลักด้านจิตใจมากเลยค่ะ เพราะที่ผ่านมาเย่ฟานเติบโตอย่างลูกคุณหนูที่เกเร รอบตัวมีแต่เพื่อนเที่ยว ไม่มีเพื่อนที่จริงใจ คนรับใช้คอยแต่นินทา แม่ก็เย็นชา พ่อที่รักตนก็ชราเกินกว่าจะสั่งสอน ทำให้การเข้าสังคมและความทันคนของเย่ฟานต่ำมาก ยังดีที่เขาได้โอกาสกลับมาแก้ไขตัวเอง ดังนั้นเราเลยรู้สึกว่าพอเป็นเรื่องของพี่ชายที่มอบความรักให้เขาอย่างไม่จำกัด เย่ฟานก็พร้อมมากที่จะทำลายทุกกำแพงของข้อจำกัดไปเลย ส่วนคู่รองนิสัยเป็นแบบตรงข้ามกันค่ะ แต่เติมเต็มกันและกันดี นอกจากนี้ ... คู่แอนดูร์กับหวังลี่ลี่ที่เราเดาโพทิ้งท้ายไว้ใน รีวิวหลิงซี ก็มาออกที่เรื่องนี้แล้วค่ะ !!!

     สรุปแล้ว เนื้อเรื่องน้องชายที่รัก เน้นปมความสัมพันธ์พระเอกนายเอกมากกว่าการแก้ปมปัญหาภายนอก ซึ่งแอบเสียดายนิด ๆ อุตส่าห์ปูมา แต่ดันตบจบรวบรัดทีเดียว แอบสงสัยนิดหน่อยด้วยว่ามีวิธีไหนอีกไหมที่จะจบปัญหานี้ ... แต่นี่แค่ความรู้ส่วนตัวเรานะคะ โดยรวมแล้วเป็นนิยายอ่านยิ้ม ๆ ไปกับแต่ละคู่ค่ะ ลองอ่านตัวอย่างกันก่อนได้ว่าแนวใครทางใครรึเปล่า

          ปล. เรื่องนี้ไม่อ่านหลิงซีมาก่อนก็สามารถอ่านได้นะคะ แต่ถ้าอ่านมาก่อนก็เหมือนอีสเตอร์เอคเลยค่ะ ชอบที่คุณม่อหลี่ตอบแฟน ๆ ไว้ ว่า คู่หลิงซีไม่ว่าจะโลกไหน ๆ เขาก็จะตกหลุมรักกันอย่างแน่นอน โอ้ยยย อย่างหวานข้ามเรื่องเลยค่ะ 

1. แบบเส้นตรง คือ ถ้าย้อนเวลากลับมาในวัยเด็ก (หรือวัยใด ๆ ก่อนเกิดจุดพลิกร้ายแรงในชีวิต) ตัวละครเอกจะจดจำเรื่องราวในอนาคตได้ และพยายามเปลี่ยนแปลงชีวิตของตนเองจากความทรงจำนั้น จนกระทั่งเรื่องราวต่าง ๆ ในอนาคตไม่เหมือนเดิม เช่น This Time … lucky in game lucky in love (2 เล่มจบ สำนักพิมพ์ EverY)

2. แบบโลกคู่ขนานทุก ๆ ทางเลือกมีอนาคตอีกแบบรออยู่ เรื่องแบบนี้ใครเคยดู ครูพิเศษจอมป่วนรีบอน ภาคอนาคต คือแบบนั้นเลยค่ะ ยกตัวอย่างเช่น เวลาคุณเลือกคณะมหาวิทยาลัย มีสองทางคือเป็นนิติศาสตร์กับอักษร ในแนวคิดนี้อนาคตของคุณความจริงมีสองทางเลือกนี้เกิดขึ้นอยู่แล้ว นั่นคือโลกอนาคตที่คุณเป็นทนาย กับอนาคตที่คุณเป็นนักการทูต

3. แบบมีตัวตนเดียว พลอร์ตนี้ถ้าใครเคยดูเรื่องของ ป้าCamp อย่าง สึบาสะ จะเข้าใจได้ง่ายค่ะ ขอยกตัวอย่างของเรื่องนี้เลย พระเอกเชารันเดิมใช้ชีวิตในโลก A อนาคตมีแบบเดียว (ตัวตนเชารันคนเดียว) แต่เมื่อเขาทำการย้อนเวลาโลกจะเกิดมิติใหม่ขึ้น และเรื่องราวของโลกที่เชารันย้อนเวลากลับไปจะเริ่มมีบางอย่างผิดเพี้ยนจากเดิม เช่น เดิมคนชื่อเฟย์ต้องเกิดมาเป็นลูกคนเดียว แต่การย้อนเวลาของเชารันทำให้เกิดมิติใหม่ที่เฟย์มีฝาแฝดเกิดขึ้น

         และเรื่อง น้องชายที่รัก ก็นำเสนอการย้อนเวลาที่น่าสนใจมากเลยค่ะ เรียกว่าใกล้เคียงกับแบบที่ 3. แต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว ...เป็นแบบไหน ? ต้องลองไปติดตามกันแล้วล่ะค่ะ (55555)

       ขอบคุณที่อ่านจนจบความเพ้อเจ้อของเรานะคะ เราคิดว่ามันคงจะงง ๆ น่าดูไว้มีแรงใจจะไปเพ้อเจ้อการย้อนเวลาของน้องชายที่รักจัดเต็มใน บล็อก แยกอีกทีค่ะ เพราะแค่นี้เราก็รู้สึกกลัวว่า จะสปอยล์มากไปรึเปล่า

 (เล่าเพลินไปหน่อยค่ะ แหะ ๆ )

ภาพปกจาก Samsembook

เรื่องอื่นของนักเขียน หัวใจมีหลิงซี

By Chadang