ในที่สุดเราก็หยิบพวก ท่านอย่ารังแกศิษย์พี่ของข้านะ เล่มจบมาจากกองดองจนได้ค่ะ บอกเลยว่าไม่ได้ตั้งใจแค่กะว่าจะหยิบมาเปิด ๆ ช่วงแรกดูเล่น ๆ ว่าอ่านถึงไหนนะ แต่รู้ตัวอีกทีอ่านไปครึ่งเล่มซะแล้วล่ะค่ะ พอเห็นแบบนั้นก็ลุยจนจบ ต้องบอกว่าเล่มหนึ่งเหมือนเป็นการเกริ่น และวางปริศนาต่าง ๆ ให้ทั้งนายเอกอย่างเหวินจิง และคนอ่าน พอขึ้นเล่มสองช่วงแรกก็ไคลแม็กซ์เลยค่ะ ถ้าให้ดีเราว่าน่าอ่านเล่มแรกทวนก่อนมาก เพราะเราประสบปัญหาจำเนื้อหาของปมบางอย่างไม่ได้

       เล่มสองเป็นการดำเนินเรื่องต่อจากเล่มแรกที่คนอ่านจะรู้แล้วว่าเบื้องหลังคนที่ทำทุกอย่างคือพระเอก จวินเหยี่ยนจือ แต่น้องเหวินจิงของเรายังไม่รู้ น้องก็เลยยังพยายามสืบต่อ และระบบแสนดีก็ช่วยพาน้องให้ไปพบกับคนร้าย แต่เพราะน้องรู้ว่าศิษย์พี่ของเขาทำไปนั้นมีเหตุผล ขอแค่ไม่แตะต้องคนของยอดเขาฮุ่ยสือน้องโอเค แต่ว่า เฮ่อหลิง ศิษย์พี่สองกลับคลั่งขึ้นมา ! …ตั้งแต่ช่วงหลังของภาคแรก เราจะรู้กันแล้วว่าพระเอกเป็นคนของสำนักหนึ่งที่โดนฆ่าล้างไป และพระเอกพยายามตามหาคนร้ายที่ทำ ผลคือเขาเข้าใจว่าคนที่บุกล้างสำนักวันนั้นคืออาจารย์แห่งยอดเขาฮุ่ยสือต้วนเซวียน แน่นอนว่าเหวินจิงไม่คิดว่าอาจารย์ของเขาจะทำ (คนอ่านก็ไม่คิดดด) เลยขอร้องให้พระเอกตรวจสอบอีกครั้ง ตัวเหวินจิงเองก็จะช่วยด้วย เขาออกสืบจนพบว่าสำนักพระเอกมีคัมภีร์เก่าแก่ที่ตกทอดต่อกันมาอยู่เล่มหนึ่งเลยพยายามออกตามหา เพื่อนำมาคืนให้พระเอก แต่แน่นอนว่าเรื่องราวเหล่านี้มันมีอะไรซ้อนกว่านั้น สำนักพระเอก ตัวพระเอก อาจารย์ต้วนเซวียน ยอดเขาฮุ่ยสือ และสำนักกระบี่ชิงซวี ทั้งสองคนช่วยกันสืบ และนำเรื่องราวต่าง ๆ มาแลกเปลี่ยนกัน เราค่อนข้างชอบคู่นี้ที่มักแลกเปลี่ยนความคิดกันเสมอ หลังปรับความเข้าใจต่าง ๆ แล้ว การสืบเลยเป็นไปอย่างราบรื่น และรวดเร็ว

         รอมาตั้งแต่ 15 นี่ 18 แล้ว พี่จวินไม่รอแล้วว

       ความรักของทั้งคู่ก็พีคตั้งแต่ช่วงแรกเหมือนกันค่ะ มันเป็นปัญหาของความรักที่ก็รัก แต่ดันมีอุปสรรค เพราะเทพเซียนขัดขวาง (ขนาดนั้นเลยนะ) เราชอบคู่นี้ก็ตรงที่ห่างกันได้ไม่นาน ต่างคนต่างรีบหาทางกลับมาเจอกัน (ถึงจะมีเรื่องให้ต้องห่างกันจริง ๆ ก็เถอะ ==;) อย่างเหวินจิง ก็ลงทุนสืบหาเรื่องราวบ้านพระเอกกลับมา พระเอกก็เลือกกลับมาหาน้อง ปกป้องน้อง ไม่ว่าตัวเองจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ขอแค่น้องอยู่ข้าง ๆ ก็พอ ที่ทำให้เราประหลาดใจสุดก็คือความขี้แยของพระเอก ห่างน้องไม่ได้ น้ำตาร่วงเพาะ ๆ จนพี่ ๆ น้อง ๆ บนยอดเขาฮุ่ยสือไม่รู้จะปลอบยังไงแล้ว (55555) 

    ด้วยความที่เล่มนี้เนื้อหาทั้งนั้น เราเลยไม่รู้จะเล่ายังไงไม่ให้สปอยล์มากดี...แต่โดยสรุปเนื้อเรื่องทั้งหมดดีค่ะ ส่วนตัวคิดว่าจะบู๊มากกว่านี้ เพราะเห็นทั้งเหวินจิง พระเอก พี่เฮ่อหลิง และอาจารย์ต้วน แต่ละคนเก่งมากกก กลายเป็นว่าเน้นไขคดี ทั้งเรื่องพระเอก เรื่องนายเอก และอาจารย์ เราโอเคกับเนื้อเรื่องส่วนหนึ่งก็เพราะปมถูกคลายหมด แม้แต่ที่เราบ่นว่าระบบมีมาทำไม ก็ถูกเฉลยเล่มนี้...ใช่ค่ะ ต้องขอโทษจริง ๆ ค่ะ นักเขียนวางลักษณะระบบแบบนี้คือใช่แล้วค่ะ ถ้าไม่มีระบบนี้ เรื่องก็ไม่เกิด อีกอย่างพออ่านการคลายปมทั้งหมดก็กลายเป็นว่าจริง ๆ เรื่องนี้ไม่น่าเรียกว่านิยายระบบหรือทะลุมิติเข้ามานิยาย แต่เราคิดว่าน่าจะเรียกกลับชาติมาเกิดน่าจะใช่กว่า นักเขียนหลอกไว้ดี (55555) 

     เรามีจำปมไม่ได้ พอเขาเฉลยเลยยังเข้าใจแค่คร่าว ๆ แต่สุดท้ายคงต้องบอกว่านักเขียนปิดเรื่องไว้แฮปปี้ดีมาก คู่ไหนที่มีคู่ ก็คือแฮปปี้เลยค่ะ ถ้าใครมองหานิยายแนวฝึกตนเป็นเซียน ไม่ยาวเกินไปลองหาตัวอย่างเรื่องนี้อ่านดูก็ได้ค่ะ อาจจะใช่ทาง อ่อ...ฉากคนกับงูที่เตือนไว้เล่มแรก...มันแทบไม่มีอะไรเลยค่ะ...มาไม่เท่าที่บิ้ววว คิดว่าคนไม่ชอบแนวนี้ก็น่าจะอ่านรอด แต่ก็ขึ้นกับความรับได้ไม่ได้นะคะ

        

           แม้ว่าพี่ ๆ จะมีบทน้อย แต่เราก็ปลื้มใจที่ทุกคนรอดค่ะ (ฮือออ) 

ศิษย์พี่ใหญ่คือ แม่มากค่ะ ดูแลทุกคนอย่างดี เราดีใจนะ ที่ปมในใจพี่ใหญ่ต่ออาจารย์ได้รับการแก้ไข นักเขียนไม่ลืมจริง ๆ ประทับใจ (แก้ปมใน 2 บรรทัด// แซว ๆ 555) แต่มีซีนตลกอีกอย่างของศิษย์อาจารย์คู่นี้ค่ะ คือฉากที่อาจารย์ต้องพยายามพูดแสดงความห่วงใยศิษย์คนเล็กที่กำลังออกเดินทางจนกว่าสีหน้าศิษย์คนโตจะผ่อนคลาย...แม่ของบ้านจริง ๆ 

ศิษย์พี่รองง ที่รักของเรา มีบทเยอะที่สุดในศิษย์ทั้งหมดแล้วค่ะ อาจารย์ก็มีไม่เท่า เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะน้องเหวินจิงน่ะสิคะ บางทีเราก็คิดนะว่าพี่รองน่าจะแฟนคลับพระนายคู่นี้ มาทบทวนกันนะคะ -ถูกนายเอกลากไปหาศิลาจนเป็นเพื่อนกับปลา -มีความบังเอิญทำให้รู้ (เข้าใจว่า) พระนายเขารักกัน -กะออกมาสูดอากาศดันเจอน้องเหวินลากไปดูสาวอาบน้ำ -เป็นคนพาน้องมาส่งถึงมือพี่จวิน แล้วสั่งให้ทำความเข้าใจกันดี ๆ ถึงสองครั้ง -ขนาดออกมาเพื่อเข้าห้องน้ำยังเจอน้องเหวินจิงแอบดูพระเอกอาบน้ำอยู่ -ยังไม่นับเรื่องที่โผล่มาช่วยน้องจนรู้ว่าพระเอกเป็นผู้ฝึกวิถีมารอีกนะ แล้วตอนเขาแต่งงานกันพี่ก็เป็นคนนำขบวนเจ้าบ่าวด้วย....พี่เฮ่อหลิงจริง ๆ แล้วพี่เป็นกัปตันเรือใช่ไหมคะ !

...แม้...เหวินจิงจะทุ่มเททำเพื่อสำนัก ทว่าก็โดนต่อต้าน เนื่องจากแต่งจวินเหยี่ยนจือเป็นภรรยา ศิษย์ในรุ่นหลังจึงได้รับการตักเตือนไม่ให้เกี่ยวข้องกับบุรุษด้วยกัน

: คนเขียนบันทึกถึงขนาดต้องไปถามข้อมูลจากพี่สองงง 55555

ศิษย์พี่ห้า ผู้ปากร้ายรักน้องแต่ก็ว่าน้อง เสียใจที่น้องจากไปก็ได้แต่ตัดพ้อหน้าป้าย ศิษย์พี่แปดไม่รู้จะห้ามยังไงนอกจากเตรียมหลุมสวย ๆ เผื่อเวลาพี่ห้าตายเพราะปาก แต่ขำจริง ๆ ที่เจ้าตัวทนไม่ไหวจนต่อว่าพระเอก ตัวเองสู้เขาไม่ได้แท้ ๆ ลูกเอ๋ยยย

ท่านอาจารย์ต้วน ตอนแรกไม่กล้าอ่านตอนพิเศษของอาจารย์ ได้แต่เปิดผ่าน ๆ แต่พออ่านถึงตอนจบ...อาจารย์ !! คนเขียนค่ะ ขอบคุณที่เมตตา ฮือออ สั้น ๆ ค่ะ แฮปปี้ เรื่องนี้อะไรที่หลอกกันไปมา สุดท้ายแล้วเป็นจริงทั้งนั้น

เหวินเหรินมู่ ขอพูดคนนอกยอดเขาสักหน่อย ตัวละครนี้ทำให้เรารู้สึกว่าคนเขียนยังทำให้เห็นว่าตัวละครที่ดูไม่ดีจริง ๆ มีมุมที่ดีมากเหมือนกัน อย่างคนคนนี้มีรักจริงมาก ๆ แม้แต่ตัวกำลังจะตายก็ไม่ยอมเอ่ยชื่อคนรักออกมา เราอดประทับใจไม่ได้จริง ๆ

       

         ดูความลำเอียงของเราสิ พูดถึงพี่สองคือยาวเป็นหน้า ถ้าใครชอบแนวนี้ลองมองหาจับจองได้นะคะ

ภาพจาก Rose Publishing

By Chadang