เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวนิยายฉบับคนชอบดองChadang
รีวิว พวกท่านอย่ารังแกศิษย์พี่ของข้านะ เล่ม 1 (2 เล่มจบ)

  • พวกท่านอย่ารังแกศิษย์พี่ของข้านะ

    ผู้เขียน กู่อวี้เหวินเซียง

    ผู้แปล ซิ่วเจิน

    สำนักพิมพ์  ROSE PUBLISHING

    เรื่อง

             เหวินจิงยังไม่ทันได้อ่านตอนจบของนิยายเรื่องโปรด ก็ต้องประสบเหตุให้ตายแล้วทะลุไปเกิดใหม่ในนิยายเรื่องนั้น ในฐานะเด็กหนุ่มธรรมดา ๆ ที่แทบจะไม่มีบทบาทในเนื้อเรื่อง เขาต้องพยายามหาทางเอาชีวิตรอด และกลายมาเป็นศิษย์น้องของ จวินเหยี่ยนจือ พระเอกในนิยายที่เขาปลื้มในความเป็นคนดี และอบอุ่น รวมทั้งเฝ้าลุ้นว่าจะลงเอยกับใครมาโดยตลอด แต่เหวินจิงไม่รู้เลยว่าเบื้องหลังศิษย์พี่ของเขามีเรื่องราวดำมืดที่ในนิยายไม่เคยกล่าวถึงซุกซ่อนไว้อยู่ และหากวันใดเขาได้รู้เหตุผลที่ศิษย์พี่จวินค่อยถามไถ่อายุเขาตลอดเวลา เขาคงอยากกลืนคำว่า ศิษย์พี่แสนดี พระเอกคนดี ลงไปหมดแน่ ๆ 


    ความรู้สึกหลังอ่าน (รอบนี้มีสปอยล์มาก)

            หลังจากโดนแซงคิวจากนิยายเรื่องอื่น ทำให้เราอ่าน พวกท่านอย่ารังแกศิษย์พี่ของข้านะ จบช้ากว่าที่คิด เรื่องนี้มี 2 เล่มจบ ค่อนข้างแปลกใจที่เล่ม 1 กับ 2 ไม่ออกพร้อมกัน แต่ก็ถือว่าดีสำหรับคนที่อยากหยิบสักเล่มมาลองอ่านก่อน ( แหมแต่อีกเล่มเดียวก็จบอ่ะเนอะ ซื้อรวดไปเลยย ) ถึงอย่างนั้นเราต้องขอแปะฉลากที่สปอยล์มาก ๆพื่อเป็นคำเตือนก่อนว่า


    คำเตือน

    เรื่องราวในนิยายเล่มนี้มีฉากคนนอนกับงูแน่ ๆ เพราะพระเอกมีร่างงูค่ะ  โปรดพิจารณาแนวทางก่อนหยิบจ่าย


           ตัวเราเคยอ่านแนวทำนองนี้มาก่อนเลยรู้ว่าสามารถอ่านได้ แต่คนรับไม่ได้เราเชื่อว่ามี ดังนั้นเลยตัดสินใจแปะสปอยล์หลักนี้เลยเพื่อความปลอดภัยต่อจิตใจ โปรดข้ามเรื่องนี้ไปหากไม่โอเคนะค 

             สำหรับเนื้อเรื่องของ พวกท่านอย่ารังแกศิษย์พี่ของข้านะ เป็นแนวทะลุมิติเข้าไปเกิดในนิยาย ผสมกับระบบ ( อเกนค่ะ ) โดยนายเอกของเรื่อง เหวินจิง ตายไปเกิดใหม่ในนิยายที่ตัวเองชอบ ช่วงแรกนายเอกก็ยังจำอะไรไม่ได้จนอายุได้ 7 ปีความจำในชาติก่อนถึงผุดขึ้นมา ทำให้เขารู้ตัวว่าตัวเองได้มาเกิดในนิยาย ‘อุบัติการณ์วันสิ้นโลก’ และสามารถเอาตัวรอดจากความตายในช่วงแรกได้จากความทรงจำนั้นค่ะ

              

              ในสายตาเด็กคนนี้มีแต่ ‘ศิษย์พี่จวิน’ หรือไง !

        เพื่อติดตามเนื้อเรื่องของท่านพระเอกอย่างใกล้ชิด เหวินจิงฝึกฝนตนเองเพื่อเข้ารับการทดสอบที่สำนักซึ่ง จวินเหยี่ยนจือ อยู่ โดยยอดเขาที่นายเอกเลือกเข้าตามพระเอกไปเรียกได้ว่าตกต่ำ เพราะอาจารย์ไม่ค่อยใส่ใจ มักโดนรังแกจากยอดเขาอื่นเป็นประจำ และยังมีศิษย์ในสังกัดน้อยที่สุดด้วย นั่นคือ ถ้านับนายเอกก็มีกันแค่เพียง 10 คน ( นายเอกเป็นน้องเล็ก ) โดยตัวนายเอกมีความสามารถพิเศษสองอย่าง หนึ่ง คือร่างกายที่หาได้อยาก เป็นร่างธาตุหยางที่เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ได้เร็ว สอง คือมีระบบติดมากับตัว สามารถเห็นความดีความเลวของคนได้ ที่ทำให้นายเอกช็อกสุดก็คือ ระบบจัดความเลวพระเอก -1000 จัดว่าเป็นภัยต่อโลก ซึ่งนายเอกก็ว่าระบบเพี้ยน เพราะศิษย์พี่ของเขาออกจะแสนดี ! ( จ้าลูก ) ด้วยความสามารถข้อแรก นายเอกเลยโดนอาจารย์สุดโหดของเขาเข้มงวดอย่างมาก  ส่วนพี่ ๆ คนอื่นค่อนข้างเอ็นดูนายเอก แต่น่าเสียดายที่สายตานายเอกชอบมองแต่ ศิษย์พี่จวิน จนศิษย์พี่ห้าของเขาน้อยใจจนบ่นออกมาว่า เจ้าเด็กทึ่มนี่ในสายตาจะมีแค่  ‘ศิษย์พี่จวิน ’ หรือไง !  ( โอ๋ ๆ นะพี่ห้า )


              เหตุเปลี่ยน ผลไม่เปลี่ยน ใครนะคนร้ายตัวจริงในตอนจบ !

    ขณะเดียวกันเนื้อเรื่องตามนิยายที่ดำเนินไปก็เริ่มมีหลาย ๆ อย่างไม่เป็นไปตามที่นายเอกอ่าน เช่น เหตุการณ์นี้พระเอกต้องเจอนางเอกหมายเลขหนึ่ง แต่กลายเป็นตัวเองอยู่แทน หรือบางเหตุการณ์ควรเกิดสองเดือนข้างหน้า แต่กลับเกิดขึ้นแล้ว แม้แต่ฉากนี้ควรมีแค่พระเอกนางเอก แต่สุดท้ายกลับมีตนกับศิษย์พี่สองติดสอยมาด้วย เป็นต้น ถึงอย่างนั้นผลลับต่าง ๆ ยังออกมาตามนิยาย ( ถ้าไม่นับเรื่องที่พระเอกไม่มีผู้หญิงติดสักคนอ่ะนะ ) ทำให้นายเอกที่รู้เรื่องตามนิยายเริ่มกังวลภัยร้ายที่กำลังเกิดขึ้น เพราะภัยลำดับถัดไป ดันจะมาเกี่ยวกับศิษย์พี่ทั้งหลายของเขานั่นเอง ดังนั้นน้องเล็กคนดี เลยพยายามฝึกอย่างหนักเพื่อจะได้ปกป้องพี่ ๆ ค่ะ แน่นอนว่าเรื่องสืบคนร้ายตัวจริงที่เขาไม่ทันได้อ่านเฉลยในตอนจบ เหวินจิง ก็พยายามตามหาอยู่ตลอดเช่นกัน


    ศิษย์น้อง ปีนี้อายุเท่าไรแล้ว...

              ถ้าพูดถึงเรื่องราวความรักก็ต้องบอกว่าแรกเริ่มเดิมที เป็นเหวินจิงคอยเกาะติดจวินเหยี่ยนจือด้วยความปลื้ม บวกกับยกย่องเทิดทูล ทำให้พระเอกผู้ยิ้มในหน้าแต่ใจหวาดระแวงเริ่มหวั่นไหว ! และหลังจากนั้นก็กลายเป็นศิษย์พี่จวินคนดีคอยเทียวมาหา เพื่อขายขนมจีบให้น้องอยู่ตลอด แต่ด้วยความทึ่มสมฉายาที่พี่ ๆ เรียก น้องก็ไม่รู้อะไรทั้งสิ้น ว่าตัวเองถูกศิษย์พี่คนดียั่วอยู่ตลอด แต่ด้วยความยั่วน้องลับ ๆ ของพระเอก ส่งผลให้ในสายตาศิษย์พี่ทั้งหลายมองน้องว่าเป็นคนรุกพระเอกไปแล้ว ที่ตลกกว่าก็คือเรื่องนี้แม้แต่อาจารย์สุดโหดก็ยังรู้ สั่งห้ามสองคนเจอกัน เพราะน้องจิตใจจะสั่นไหวง่ายไม่เป็นผลดีต่อการฝึก พระเอกที่ก่อเรื่องเองเลยได้รับผลกรรม ต้องห่างจากนายเอกไปจนกว่าวิชาจะสำเร็จ ( 555555 )


         เราค่อนข้างรู้สึกว่าเนื้อเรื่องดำเนินไว มีหลายอย่างที่เหมือนนักเขียนอยากเล่าทั้งที่มีตามนิยายที่นายเอกอ่าน และสิ่งที่เป็นปมเสริมมานอกนิยาย มีหลายครั้งที่อ่านเร็ว ๆ แล้วงงอยู่บ้าง แต่โดยรวมแล้วเราโอเคกับนิยายเรื่องนี้ อาจจะมีบางอย่างรู้สึกขาด ๆ คงต้องต้องรอดูเล่มจบ แต่ส่วนหนึ่งที่รู้สึกได้ว่าไม่จำเป็นต้องมีคือ ระบบ ประเด็นนี้เราว่าตัดไปเลย และเล่าเสริมแบบอื่นเอาก็ได้ แน่นอนว่ามีไว้อย่างนี้ก็ไม่ส่งผลอะไร ความชอบทั้งหมดในเล่มแรก คือศิษย์พี่ทั้งหลายของนายเอก และอาจารย์ รองลงมาก็คือ การลุ้นความเก่งของนายเอกว่าจะเป็นยังไงต่อไป เพราะเราว่าอาจารย์ท่านนี้ทุ่มการฝึกกับนายเอกมาก ต้องมีอะไรแน่ ๆ 

             สรุปด้วยความที่สองเล่มจบ ถ้าลองอ่านแล้วเรื่องนี้ใช่เลยล่ะก็ รอเหมาสองเล่มอ่านรวดเดียวเลยน่าจะดีกว่า แต่ถ้าใครยังไม่มั่นใจลองไปอ่านตัวอย่างก่อนก็ได้ค่ะ

     


    มุมเพ้อเจ้อตัวละคร ( สปอยล์ )

              ขอพื้นที่สำหรับเหล่าศิษย์พี่ และอาจารย์นายเอกค่ะะ บทแต่ละคนอาจจะน้อย แต่เรารอคอยให้รวมแก๊งกันเสมออ ( ถึงจะจำชื่อใครไม่ได้เลยก็ตาม )

    ศิษย์พี่ใหญ่ : พี่คนโตของน้อง ๆ เก่งระดับหนึ่ง แต่ใกล้ถึงทางตันแล้ว มีหน้าที่จัดการธุระต่าง ๆ แทนอาจารย์ ทั้งการฝึกของศิษย์น้อง ทั้งการติดต่องานกับยอดเขาอื่น เรียกได้ว่าสมกับเป็นพี่ที่เคารพ ไม่มีน้องคนไหนไม่ฟังเขา ( แม้แต่พี่รองที่อารมณ์ร้ายย )

    ศิษย์พี่รอง : เก่งที่สุดในบรรดาศิษย์ทั้งหมด ( ไม่นับพลังแฝงเนอะ ) เป็นผู้สืบทอดวิชาของอาจารย์ นิสัยใจร้อน ไปที่ไหนมีเรื่องที่นั่น พูดจาห้วนสั้น แสดงออกไม่เก่ง แทบจะเหมือนอาจารย์ที่สุดเลยก็ว่าได้ แต่ในความมุทะลุเหมือนไม่สนใจใคร เวลาน้อง ๆ เดือดร้อน กลับจะเป็นคนแรกที่มาเสมอ และคนที่คุมเขาได้ ก็คือศิษย์พี่ใหญ่ ( ตัวเองเก่งกว่ายังไง ก็ยังฟังพี่ เรารักศิษย์พี่รองงง )

    ศิษย์พี่สาม : บทไม่มาก มาอยู่ช่วงหนึ่งเป็นคนประนีประนอม เรียกว่าเป็นคนกลางไกล่เกลี่ยความขัดแย้ง

    ศิษย์พี่สี่ : พระเอกนั่นเอง นิสัย ( เบื้องหน้า ) เป็นคนที่อบอุ่น และเป็นกลางเสมอ ( จนกระทั่งนายเอกมา ) เก่งเป็นลำดับสองของสำนัก ( ไม่นับพลังแฝงนะะ ) มักทำตัวเรียบง่าย ไม่สุงสิงกับใคร

    ศิษย์พี่ห้า : สายซึน ปากร้าย แต่ใจดี รายนี้ชอบจิกกัด ว่านายเอก ( คนตั้งฉายาเจ้าทึ่ม ) แต่ที่ไหนได้รักน้องมากกก ลับหลังชมน้องตลอด เอ็นดูเหวินจิงเป็นที่สุด ( เหอ ๆ )

    ศิษย์พี่หก : ถ้าจำไม่ผิดเป็นคนขี้กลัว พลังอยู่ระดับเดียวกับนายเอก ศิษย์พี่เจ็ด และแปด สี่คนนี้อยู่แก๊งเดียวกัน สนิทกันมาก มากจนภารกิจหนึ่งที่ออกไปด้วยกัน 10 คน ศิษย์พี่ใหญ่ต้องจับสี่คนนี้แยกกัน ไม่งั้นพวกนี้นั่งคุยกันโต้รุ่ง ไม่ต้องทำแล้วภาระกง ภาระกิจ ( 55555 )

    ศิษย์พี่เจ็ด : คู่กัดศิษย์พี่แปด ปากร้ายสุด ๆ แต่เป็นคนกล้าแต่ปาก จริง ๆ ขี้กลัวมาก เลยชอบโดนศิษย์พี่แปดแซะ

    ศิษย์พี่แปด : พูดถึงนิสัยเราว่าอารมณ์ร้อนรองจากพี่รอง แต่พอมีศิษย์พี่รองทุกคนเลยต้องตั้งสติ อารมณ์เย็นเข้าไว้ เกิดอะไรขึ้นจะได้รีบลากพี่รองกลับ แล้วตามพี่ใหญ่มาจัดการเรื่องต่อ ศิษย์พี่คนนี้สนิทกับนายเอกเป็นคนแรก ๆ พลังโดดเด่นคือธาตุไม้ ( น่าจับตามองว่าจะมีบท )

    ศิษย์พี่เก้า : พึ่งออกบท 28 เป็นคนเงียบ ๆ เก็บตัว บทน้อยแสนน้อยยย ( พึ่งพูดไปประโยคเดียวเองมั้ง )

    น้องเล็ก : นายเอก ถ้าพูดเรื่องความกล้า และสถิติการหาเรื่อง นายเอกคือเป็นรองแค่ศิษย์พี่รอง ( 5555 ) เป็นคนที่ทึ่มทื่อในสายตาพี่ ๆ และพยายามมากที่จะเก็บสายตายกย่องพระเอกไว้ … แต่น้องเอ๋ย พี่เขารู้กันหมดแหละ โดยเฉพาะพี่รอง โดนนายเอกเกาะไปเผชิญชะตากรรมด้วยกันบ่อย ( 555555 )

    ท่านอาจารย์ : เป็นคนแสดงออกไม่เก่งเลยย ไม่สนใจการจัดการสำนัก แต่จริง ๆ สนใจศิษย์มากนะ ( แต่แสดงออกไม่เก่งเฉย ๆ ) เขาจะฝึกศิษย์แบบให้แค่แนวทาง แต่ไม่จูงมือสอน เรารอมากว่าเล่มสองอาจารย์จะโชว์ฝีมือไหม เพราะตอนนี้ออกจากการเก็บตัวแล้ววว

            กลายเป็นว่าพูดถึงบรรดาศิษย์มากกว่าเนื้อเรื่องซะอีก แต่ยอมรับมากว่าสิ่งที่ลุ้นสุดในเรื่องก็คือความเป็นความตายเก้าคนนี้เนี่ยแหละ ( พระเอกนายเอกไม่นับเนอะ รอดอยู่แล้ว )



    ภาพจาก ROSE PUBLISHING

    รีวิวเล่ม2 https://minimore.com/b/tA4HM/27

    By Chadang




เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in