I Love Farming ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ...เล่ม 4 เล่มจบ

ผู้เขียน ลาเหมียนฮวาถังเตอะทู่จื่อ

ผู้แปล ตัวละครผู้ถูกแทงที่ท้อง

ผู้วาด Reovila

สำนักพิมพ์ Rose Publishing

เรื่องย่อ

--ขอยกไปในความเดิมนะคะ--

รีวิว I Love Farming ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ...เล่ม 1

รีวิว I Love Farming ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ...เล่ม 2

รีวิว I Love Farming ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ...เล่ม 3

I Love Farming ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ...เล่ม 3

ชุยชีฉาว ผู้สืบทอดสายเลือดจักรพรรดิโบราณ เหยียนตี้เสินหนง ผู้สอนด้านกสิกรรม เกษตรกรรมและการแพทย์ตัดสินใจเป็นสตรีมเมอร์ในโลกเสมือนของบริษัท LJJ ผ่านช่องทางออนไลน์ เข้าไปใช้ชีวิตในโลกต่าง ๆ ที่บริษัทเซตติ้งเอาไว้ ทว่าชุยชีฉาวกลับไม่ได้เดินตามเนื้อเรื่องอย่างที่บริษัทและคนดูอยากให้เป็น เพราะเขามุ่งแต่เพียงปลูกผัก! จากโลกแรกอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย ไปยังโลกยุคกลาง เข้าสู่โลก ABO และตอนนี้เขาได้เข้ามาผจญภัยขยายขอบเขตปลูกพืชพรรณต่อยังโลกบำเพ็ญเซียน โดยทางบริษัทวางเงื่อนไขให้เขามีคุณสมบัติร่างกายต่ำกว่าคนอื่นอยู่มากหน่อย เพื่อจะได้เดินเรื่องอัปเลเวลแบบมันส์ ๆ สร้างความบันเทิงกับเหล่าผู้ชม…ทว่าเมื่อคนดำเนินเรื่องคือ ชุยชีฉาว การดำเนินเรื่องก็บันเทิงแหวกแนวจริง ๆ แต่! ไหนว่าสนแต่ปลูกผัก? เลิฟไลน์นี่มาจากไหนกัน!!?

ความรู้สึกหลังอ่าน (สปอนล์มาก)

         เข้าสู่บทสรุปของ I Love Farming ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ... กันแล้วนะคะ สำหรับเล่มสุดท้ายนี้ ต้องขอบคุณทางพี่นาคที่ส่งตัวเล่มมาให้มาก ๆ เลยค่ะ (เราสองสลับเลขคู่เลขคี่กันเลยนะคะ //แซวค่ะแซว 5555) อยากบอกว่าเดินทางมาถึงเล่มจบ รู้สึกส่วนตัวว่าอยากให้ยืดเวลากับเนื้อเรื่องบางส่วนอีกสักนิด แอบคิดเอาเองหลังอ่านจบแล้วว่ายังมีเรื่องราวหลายจุดที่สามารถดึงมาเล่าเพิ่มเติมได้ อย่างน้อย 1 เล่ม แน่นอนว่าด้วยแนวปลูกผัก (ปลูกจริง ๆ) ถ้ามากเล่มเกินไป และเล่าไม่มีอะไรแปลกใหม่พออาจจะทำให้น่าเบื่อได้ง่าย แต่เรารู้สึกว่ามีส่วนของเนื้อเรื่องหลาย ๆ ช่วงที่สามารถดึงเวลาขยายออกมาได้มากกว่านี้ จะเป็นส่วนไหน หรือมีอะไรเพิ่มเติมกับคู่ตัวเอกเรื่องนี้ มาค่ะ หยิบมะเขือเทศผลน้อยและพริกเกลือ หรือ ข้าวสักจานมานั่งกะเราสักครู่ จะขอเล่าโค้งสุดท้ายให้ฟังกันก่อน

คู่บำเพ็ญของเฒ่าแก่ชุย = ใครมีพื้นที่ในการปลูกพืชพรรณมากกว่ากัน

           ค่อนข้างคาบเกี่ยวกันกับเล่มสามนะคะ แต่เล่ากันคร่าว ๆ ในโลกที่สี่นี้ เสี่ยวไป๋คนแสบ ได้เสี่ยงแฮ็คเข้ามาเป็นตัวละครข้างกายชุยชีฉาวอีกครั้ง และรอบนี้เจ้าตัวไม่เป็นแมวแล้ว ขอมาเป็นคนบางแล้วกัน! ปฏิบัติการเอาคืนชุยชีฉาวที่เอาแต่ทรมานฝึกเขาได้ร่างแมวมาสามโลกจะได้เอาคืนกันโลกนี้เอง…แต่ อาจจะเพราะเขาถูกอีกฝ่ายฝึกมาดีเกินไป? ไม่รู้ทำไมลงมือแกล้งอะไรไปจะรู้สึกร้อนหลังขึ้นมา ต้องวิ่งเรียกอาวุธเคียวประจำกาย ไปตัดข้าวโพดที่กำลังสุก รดน้ำในแปลงที่ยังไม่ได้รด ขุดดินจุดที่เตรียมเพาะ เพื่อสงบใจสักนิดสักหน่อย…ใช่ เขาแค่สงบใจเท่านั้น ไม่ได้กลัวชุยชีฉาวทำโทษสักหน่อย ใครกลัวอีกฝ่ายกัน โลกนี้เขาเป็นผู้ฝึกเซียนระดับปรมาจารย์เชียวนะ! ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ หาพื้นที่มิติในของวิเศษให้อีกฝ่ายใช้สบาย ๆ เลยด้วยซ้ำ ยังจะกลัวโดนทำโทษอะไร ชุยชีฉาวต้องให้รางวัลเขาถึงจะถูก เกาคางให้เขาเดี๋ยวนี้!

คอมเม้นท์ในแพล็ตฟอร์ม LJJ: ปรมาจารย์ถังอะไรนี่คิดจะจีบเฒ่าแก่ชุยรึไง เปย์ด้วยพื้นที่? บอกได้เลยนายมีดีแค่ที่จุดนี้เท่านั้น

นักอ่าน: เสี่ยวไป๋ นายต้องใจเย็น ๆ นายไม่ใช่แมวแล้ว เข้าไปซุกอกแบบนั้น คนเขาเข้าใจผิดหมดแล้วววว

ความเป็นจริงหลังภาพเสมือน

       เสี่ยวไป๋ที่มั่นใจไปหน่อยบวกกับอยากพบชุยชีฉาวจึงจัดการพาตัวเองแฮ็คเข้ามาเป็นตัวละครเคียงข้างหัวหน้าชุยดังเดิม เขาโดนดักจับได้อีกครั้ง และด้วยความร้ายกาจ เจ้าตัวยังหนีรอดและแฮ็คกลับเข้ามาอยู่เคียงข้างชุยชีฉาวด้วยร่างแมวยักษ์อย่างสมใจปรารถนา ทว่าครั้งนี้เจ้าตัวมั่นใจเกินไปจริง ๆ สุดท้ายแล้วออกจากโลกเสมือนจึงโดนบริษัทส่งเมลแจ้งมาให้โดยตรง แต่จุดที่น่าสงสัยคือ ทำไมบริษัทถึงไม่ฟ้องเขากัน? อย่างไรก็ตาม เจ้าตัวรู้ใจตัวเองในโลกที่สี่แล้ว หลังจากจัดการปลูกพืชที่เป็นสินค้าสนับสนุนชุยชีฉาวจนโตได้ที่ เขาก็ตัดสินใจขายบ้านทิ้ง ข้ามดวงดาวไปหาอีกฝ่าย มองหาวิธีพบอีกฝ่ายอยู่นาน ก็ดูเหมือนชุยชีฉาวที่ไม่เคยรับงานโฆษณาหรืองานจัดต่าง ๆ ของบริษัท จะเริ่มมารับงานด้วยเหตุผลบางอย่าง…ถึงจะสะดุดใจ แต่ก็ถือเป็นโอกาสดีของคุณเจียงที่จะจับจองตำแหน่งในงานมีตติ่งที่ใกล้จะถึงนี้ไปหาคนที่เขาตกหลุมรักสักหน่อย

สองนาทีสิบวิ ? #เซฟถันเหวย #อย่าแกงแมวไป๋

          เรื่องดำเนินมาถึงโลกที่สี่ ถึงทั้งคู่ไม่ได้ตั้งใจแต่แฟน ๆ ในแพล็ตฟอร์มบวกตัวเราคนอ่านอดขำขึ้นมาไม่ได้ ไหนว่า ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ…ไม่มุ่งไปที่คนไงล่ะคะคุณชุยยย เรื่องนี้โมเม้นท์ความสัมพันธ์ระหว่างคนกับแมวที่ต้องใช้ใจสื่อกันค่อนข้างน่ารักมากรายทางทุกโลก เข้าสู่โลกสี่เลยเป็นครั้งแรกที่พวกเขาและเรานักอ่านได้เห็นปฏิสัมพันธ์ตอนเป็นคน ความเคยชินเป็นเรื่องน่ากลัวของทั้งคู่มาก มันกลายเป็นช่วงแจกโมเมนต์และเลิฟไลน์ของนักอ่านและแฟนคลับในเรื่องกันเลยค่ะ 5555555 คุณเจียงเสี่ยวไป๋ที่คุ้นเคยกับการเป็นแมวชินไปหน่อยกับการอ้อนเกาะคน ส่วนคุณชุยที่เป็นคนดูแลอีกฝ่ายมาก็ชินไปหน่อยที่จะตามใจแมวน้อยของเขา ทีนี้ความเข้าใจผิดเลยมาทั้งโลกเสมือนและโลกจริงกันเลยทีเดียว แต่อย่าว่าเข้าใจผิดเลยค่ะ มาถึงโลกที่สี่กันแล้ว อยู่ด้วยกันในร่างคนก็ไม่ใช่แค่ปีสองปี จะไม่หวั่นไหวกันบ้างก็คงจะเป็นน้ำแข็งพันปีกันเลยทีเดียว ทว่าระหว่างเสี่ยวไป๋ในโลกเสมือนที่คุณชุยรู้จักกับถันเหวยในโลกจริงที่วิ่งมาพบหน้า…คุณชุยผู้รักผักและพืชมากกว่าอะไร จะหวั่นไหวกับคนคนนี้ยังไงกันน้ออออ

            I Love Farming ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ… ดำเนินกันมาจนถึงเล่มสุดท้าย เรียกได้ว่าแต่ละโลกเป็นพาร์ทไม่สั้นไม่ยาวจบในตัวที่น่าติดตามมากค่ะ ค่อนข้างสนใจพาร์ทเงือกที่มาเป็นตอนพิเศษ เนื้อหายาวอยู่บ้าง แต่ก็แอบอยากอ่านรายละเอียดเพิ่มกว่านี้ ทว่าเท่าที่เล่าในช่วงตอนพิเศษก็โอเคค่ะ ดูแฟนตาซี ว้าวในจินตนาการวิธีปลูกผักทำธุรกิจใต้น้ำ นอกจากนี้มีในส่วนพื้นหลังตัวละครในโลกจริง ถ้าเล่าลงลึกชีวิตตัวเอกทั้งสองจริง ๆ คงมีดราม่ากันไม่มากก็น้อยเลยค่ะ แอบเห็นเซตติ้งโลกอนาคตที่กฎเกณฑ์หลายอย่างทำให้ผู้คนมีอิสระเกินไปจนลืมหน้าที่หรือขอบเขตที่ตนเองควรรับผิดชอบ หรือเซตติ้งความก้าวหน้าของเทคโนโลยีที่ค่อนข้างน่ากลัว ดูเล่นได้อีกเยอะเลยค่ะ แต่จากสี่เล่มนี้ก็ถือว่าพอหอมปากหอมคอในทุกจุดแล้วค่ะ ถามว่าจริง ๆ มีอะไรเป็นปมค้างไหม ก็ต้องบอกว่าไม่มีค่ะ กระชับจบได้ใจความ แอบตกใจเล็ก ๆ ที่งานคุณลาเหมียนมีเอ็นซีเบา ๆ มาให้สองหน้าด้วย //ขยี้ตา//

          สุดท้ายก่อนจะไป Talk ขอเมาท์ นิด ๆ ตรงนี้ว่า ในบรรดาพระเอกที่เราอ่านของคุณลาเหมียน แอบรู้สึกว่าเสี่ยวไป๋ใน I Love Farming ผมแค่อยากปลูกผัก ส่วนความรักน่ะ…โดนแกงเยอะสุดยังไงไม่รู้ค่ะ 5555555 ส่วนตัวยังไม่ได้อ่านมังกรตัวสุดท้าย ส่วนขุนนางเราก็อ่านแค่เกือบจบเล่มแรก เลยไม่มั่นใจว่าพระเอกสองเล่มนั้นเป็นยังไง แต่ตอนนี้เรารู้สึกเลยว่ามีพระเอกจาก ครึ่งเซียนพาร์ตไทต์ เนี่ยแหละค่ะ รอดสุด ซือฉางเสวียนเขาดูเป็นลูกรักอะ บทมีพอ ๆ กับเซี่ยหลินหยาเลย และถ้ารวมฉากออกของเขาทั้งสี่เล่มเข้าด้วยกันกัน เรียกว่ามีมากกว่าพระเอกคนอื่นเยอะเลย 555555555 (//วิ่งหลบลูกไฟพี่ลู่ยา) ใครอ่านทุกเรื่องแล้วมาเมาท์ได้นะคะว่าตกลงใครโดนแกงสุดในงานคุณลาเหมียน ของเราตอนนี้ลงที่ ถันเหวย (เสี่ยวไป๋) ก่อนเลยค่ะ 555555 (ต้องแปะ # ช่วยแมวอีกรอบไหมนะคะ ห้าห้าห้าบวก)

       สุดท้ายจริง ๆ (เผื่อ) ใครยังรอสวนสัตว์ฯ สองเล่มสุดท้ายที่เราไม่ลงเล่าสักที คาดว่าคงได้ดองข้ามปีค่ะ แต่ตั้งใจว่าจะปิดจ็อบแน่ ๆ ในปีหน้าพร้อมมังกรตัวสุดท้าย ตอนนี้มีฟีลลิ่งอ่านมาก ๆ แต่เวลาไม่อำนวยเลยค่ะ ;;--;; //วิ่งหลบลูกไฟอีกาทองสามขาอีกรอบ

>>ชวน Talk เนื้อเรื่อง พระเอกที่โดนแกงและแนวเรื่องอื่น ๆ ของคุณนักเขียนที่เราอ่าน

By Chadang