เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวนิยายฉบับคนชอบดองChadang
รีวิว จอมมารก็อยากรู้เช่นกัน เล่ม 2-3 (จบแล้ววว)
  • จอมมารก็อยากรู้เช่นกัน เล่ม 2-3 (จบแล้ววว)

    ผู้เขียน ชิงเซ่ออวี่อี้

    ผู้แปล ไป๋รื่อเมิ่ง

    ผู้วาด GUGUGU

    สำนักพิมพ์ IRIS BOOK

    เรื่องย่อ

    ---- ขอยกไปเล่าในความเดิม เล่ม 1 ค่ะ ----

    **รีวิว เล่ม 2-3 จบนี้ สปอยล์มาก ๆ นะคะ**

    ถ้าอยากรู้แนวแบบไม่สปอยล์เท่าไร >> รีวิว จอมมารก็อยากรู้เช่นกัน เล่ม 1


    ความเดิมในจอมมารก็อยากรู้เช่นกัน เล่ม 1

    จู่ ๆ ประมุขพรรคมาร เหวินเหรินเอ้อ ก็มีหนังสือนิยายปริศนา ‘ร้าวรักระทม’ ปรากฏขึ้นในมือ หลังเก็บตัวอ่าน 7 วันเต็ม ๆ เขาก็พบว่าหนังสือนิยายเล่มนี้กำลังเล่าเรื่องราวในอดีตไปจนถึงอนาคตของโลกใบนี้ผ่านมุมมองตัวละครหญิงที่เป็นนางเอกที่มีชื่อว่า ไป๋หลี่ชิงเหมี่ยว ซึ่งในอดีตเป็นเทพแต่กำเนิดที่ควบคุมภัยพิบัติบนโลกมนุษย์ เพื่อฝ่าด่านเคราะห์กลับไปยังบนสวรรค์นางเอกของเรื่องจำเป็นต้องเดินบนมรรคาไร้รักให้ได้ ทว่าสิ่งนี้กลับมีอุปสรรคขนาดใหญ่ที่ชื่อว่า เฮ่อเหวินเจา พระเอกของนิยายที่ถ้ารักนางเอกอย่างจริงใจแล้วไม่นำพาความลำบากมาให้คงไม่มีใครคิดสาปส่ง แต่เขาดันมอบเคราะห์ด่านรักสารพัดให้นางเอกนิยายต้องเผชิญไปพร้อมกับมีตัวละครชายลำดับต่าง ๆ มาคอยช่วย แน่นอนว่าเหวินเหรินเอ้อ คือ หนึ่งในนั้น นอกจากเขาไม่คิดจะเดินตามลิขิตของนิยาย เขายังทำทุกวิถีทางให้นางเอกเห็นมุมมืดที่พระเอกเก็บซ่อนไว้อีกด้วย การแก้ชะตาเป็นไปอย่างยากลำบาก เพราะไม่ว่ายังไงไป๋หลี่ชิงเหมียวก็ยังสะลัดรักเฮ่อเหวินเจาไม่ได้ ท่านจอมมารจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องวางแผนลักพาตัว ตัวละครชายลำดับที่ 5 พระรองผู้แสนดีของฝ่ายบุ๋นมาช่วย! แผนการครั้งนี้ของท่านจอมมารจะสำเร็จหรือไม่ ชะตากรรมที่เขาต้องตกตายและผู้คุมกฎซ้ายข้างกายเขา อินหานเจียง จะต้องคลุ้มคลั่งจะหลีกเลี่ยงได้หรือเปล่า ต้องมาลุ้นกันในเล่มถัดไป!!


    ความรู้สึกหลังอ่าน (สปอยล์มากค่ะ !!)

            จอมมารก็อยากรู้เช่นกัน ในที่สุดเล่ม 2-3 ก็เดินทางมาถึงแล้วค่ะ อ่านจบด้วยความรวดเร็ว ช่วงเล่มสองถึงต้นเล่มสามตื่นเต้นมากเลยค่ะ ถึงกับล่มแผนทุกอย่างหยิบเล่ม 3 มาอ่านต่อทันที ต้องบอกว่าจังหวะวางเรื่องสมกับเป็นนักเขียนคนเดียวกันกับ ชีวิตของพวกผมสงบสุขดีจริง ๆ นะครับ ค่ะ ทางเรื่องนั้นเองช่วงเล่ม 3 ถึงช่วงต้นของเล่ม 4 ก็แทบจะต้องต่อเนื่องกันเลยทีเดียว ส่วนสำหรับการคลายปมเรื่องก็โอเคค่ะกระจ่างทุกปมไม่ได้มีคำถามตกค้างเป็นพิเศษ สำหรับท่านจอมมาร ก็สมกับเป็นคุณนักเขียนค่ะ มีคำตอบของปมเรื่องไว้หมดแล้ววว ส่วนท่านจอมมารเล่ม 2-3 เป็นอย่างไร น่าติดตามต่อไหมม มานั่งหย่อนอารมณ์อ่านเราเมาท์สักแป๊ปได้นะคะ 555555


    ความรักคือสิ่งใด ? คือยามที่เห็นแต่เขา ? รู้สึกสุขทุกข์ร่วมกับเขา ?

              หลัง เหวินเหรินเอ้อ พา อินหานเจียง หลอมอาวุธประจำกายได้สำเร็จ ในที่สุดผู้คุมกฎอินก็ทราบแล้วว่า ประมุขของเขาไม่ต้องการผู้ติดตาม แต่ต้องการเพื่อนร่วมทางต่างหาก หลังเคลียร์ใจกันรอบที่สองเรียบร้อย ทั้งสองก็เห็นดวงดาวของซูเยี่ยนเยี่ยนเปล่งประกายเรืองรอง เป็นสัญญาณว่าพวกเขาจากพรรคมารมานาน ได้เวลากลับไปจัดระเบียบเสียที ความสุขของผู้คุมกฎขวาซูจึงจบลงไว ไม่ทันพ้นคืน (555555) หลังจัดการพรรคสำเร็จ ก็ได้เวลาระดมสมอง ปัญหาใหญ่แสนใหญ่ในเวลานี้คือการทำให้นางเอกอย่างไป๋หลี่ชิงเหมี่ยวเลิกรักเฮ่อเหวินเจาให้ได้ ถ้าเลิกรักเพื่อเดินมรรคาไร้รักไม่ได้ อย่างน้อยก็ไปรักคนอื่นก็ยังดี ! ท่านจอมมารไม่รอช้าที่จะดึงตัวละครชายลำดับที่ 5 จงหลีเชียน พระรองแสนดีในใจของนักอ่าน ที่แม้ปรากฏตัวไม่มาก กลับทิ้งความรักอันเป็นอิสระไว้กับนางเอก ทว่าอินหานเจียงก็ออกความเห็นขึ้นมา เมื่อท่านจอมมารแทรกแซงโชคชะตา ลักพาตัวเขามาแล้วจะรักกับนางเอกได้ยังไง ท่านจอมมารจึงเกิดข้อสงสัยครั้งใหม่ ... ความรักคืออะไรอย่างนั้นหรือ?

    ร้าวรักระทม : ความรัก คือการที่ไม่ว่าเขาจะอยู่ที่ไหน ท่ามกลางผู้คนมากมายเท่าไร ก็สามารถมองเห็นได้เสมอ

    ท่านจอมมาร : หัวหน้าซือเตรียมใช้อาคมสะกดรอยจากโลหิตหัวใจทั้งสองคนซะ

    ร้าวรักระทม : ความรัก คือการที่เมื่อเขาเศร้า ข้าเศร้า เมื่อเขาดีใจ ข้าก็ดีใจ

    ท่านจอมมาร : หัวหน้าเหมียวเจ้าจงเตรียมกู่ประสานใจ

    ร้าวระทม : หากถามว่าข้าหลงรักเขาเมื่อใด คงไม่อาจตอบได้ ร่วมทุกข์สุขด้วยกันมาก็คงเกิดขึ้นเอง

    ท่านจอมมาร : เตรียมอมนุษย์สร้างอุปสรรคซะ ... ความรักก็ตรงตามตัวอักษรไม่ได้จัดการยากเลยจริงไหมรองอิน

    อินหานเจียง : ท่านประมุขปราดเปรื่องยิ่งนัก

    จงหลีเชียน & ไป๋หลี่ชิงเหมี่ยว : …


    ดาวชีซาร่วงหล่น ดาวพั่วจวินคลุ้มคลั่ง

          หลังจากได้ตัวจงหลีเชียนมา ก็เหมือนได้คนแบกเรื่องราวนับร้อยประการมาไว้เป็นผู้ช่วยมือดีข้างกาย พระรองท่านนี้ ฉลาดหลักแหลมมาก ขนาดที่ว่าไม่ได้อ่านนิยายสักเล่ม แต่กลับเดาได้ว่าท่านจอมมารต้องการทำอะไร มีเขาหนึ่งคน การเดินทางเพื่อลืมเฮ่อเหวินเจาของไป๋หลี่ชิงเหมี่ยวเป็นเวลา 30 ปี จึงมีค่าพอให้ท่านจอมมารได้ลุ้นผลลัพธ์ ระหว่างมีจงหลีเชียนแบกเรื่องราวจนผมสีดำเงางามกลายเป็นสีขาวเปล่งประกาย ท่านจอมารก็พาอินหานเจียงเก็บตัวฝึกวิชา โดยที่ท่านจอมมารก็ไม่บอกเขาว่า “มารโลหิต” เส้นทางที่เหวินเหรินเอ้อได้เลือกเพื่อพาให้ตัวเขาและอินหานเจียงรอดชีวิตจากถ่ำใต้น้ำตก กำลังเกิดปัญหาใหญ่ จากการที่ไม่สามารถฝึกตามมรรคาสวรรค์ได้ตามเดิม แต่ต้องสูบเลือดและวิญญาณผู้บำเพ็ญเท่านั้น และเมื่อทำครั้งหนึ่งแล้วจะหยุดไม่ได้อีก สุดท้ายจึงสิ้นสุดที่กลายเป็น “มาร” ศัตรูของสามภพ เหวินเหรินเอ้อไม่ต้องการแบบนั้น เขาตั้งใจจะหาหนทางใหม่ในการบำเพ็ญที่จะปลอดภัยกับคนข้างกายอย่างอินหานเจียง

           “ทะเลโลหิตอนธการ” สถานที่ที่ไม่ว่าจะนิยายเรื่องร้าวรักระทม หรือ ท่านเทพโลกาวินาศ ต่างกล่าวว่าเป็นจุดจบของเขา ... บางที อาจจะเป็นทางออกได้เช่นกัน


    รักเกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว นับวันจึงยิ่งถลำลึก

            ถ้าเรื่องอื่นเราจะเห็นพระเอกคลุ้มคลั่ง เพราะรักนายเอกมากจนเสียไปไม่ได้ เรื่องนี้ก็สลับกันได้อย่างน่าติดตามเลยค่ะ อินหานเจียง เป็นตัวละครที่มีปมในใจ และรักเหวินเหรินเอ้อมากไม่ว่าจะโลกไหน ๆ ส่วนท่านจอมมารของเรากลับไม่รู้จักความรู้สึกนี้ขนาดที่ตีตรงตามตัวอักษรกันเลยทีเดียว แต่ถ้าดูการกระทำของคุณพระเอก นักอ่านหลายคนอาจจะอยากเข้าไปเขย่าบอกว่า ที่ท่านคอยดูแลเขา ทิ้งเขาไปไม่ได้ อยากให้เขายิ้มบ่อย ๆ เป็นตัวของตัวเอง อยู่กับท่านไปทุกภพทุกโลก ไม่อยากให้กลายเป็นคนคลุ้มคลั่งทรมานตนเอง นั่นแหละค่า ท่านรักอินหานเจียงงงงงง (555555) และไม่ต้องห่วงนะคะ พอท่านจอมมารรู้ว่ารัก ต่อให้ต้องต้านชะตาสวรรค์ เขาก็จะครองคู่กับอินหานเจียงให้จงได้ค่ะ !!


           ท่านจอมมารก็อยากรู้เช่นกัน เป็นนิยายเรื่องที่ 3 ของคุณนักเขียนที่เราได้อ่านเลยค่ะ ถ้าเทียบกับชีวิตพวกผมฯ ซึ่งช่วงท้ายเรารู้สึกว่ามีจังหวะที่ยืดไปนิด ในส่วนของเรื่องนี้ค่อนข้างจะดีกว่าค่ะ แต่คิดว่าเป็นสไตล์ของคนเขียนค่ะ เขาจะค่อย ๆ ไล่แก้ปมปัญหามาเรื่อย ๆ พีคที่กลางเรื่อง ส่วนตอนจบอาจจะรู้สึกราบเรียบลง เพราะทุกอย่างมันถูกเคลียร์มาหมดแล้วค่ะ ส่วนเรื่องของคำตอบปมต่าง ๆ ยังคงดีเหมือนเดิมค่ะ เคลียร์ในทุกข้อ ส่วนตัวชอบบทส่งท้ายมากเลยค่ะ เหมือนแบบ เป็นฉากที่คิดว่าน่าจะประมาณนี้ แล้วได้เห็นน่ะค่ะ สำหรับแนวนักเขียนท่านนี้ค่อนข้างมีการอธิบายที่ไปที่มาต้นสายปลายเหตุ ทำให้จังหวะการเล่าเรื่องไม่ได้ลุ้นระทึกมาก (จะมีช่วงฮุกกลางเรื่องเนี่ยแหละค่ะที่เหยียบสุดกับช่วงย้อนอดีต) ก็อาจจะไม่ใช่แนว หรือ ทางที่แมสนัก แต่ถ้าใครชอบสไตล์นี้ และมองหาแนวเรื่องมีการเล่าโลกจริง โลกนิยายซ้อนทับกันที่แตกต่างจากเดิม ลองดูกันได้นะคะ ส่วนตัวใช่ทางมากเลยค่ะ 3 เรื่อง 3 แนวรอดหมดเลย งานเข้ามาก ๆ 55555555


    >>>> ชวน Talk ตัวละครมีเสน่ห์ หลายตัวแต่มายเมนมีเพียงหนึ่ง!!!



เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in