เกือบเดือนนึงแล้วที่เริ่มงานใหม่ บางวันก็สนุกดี แต่หลายต่อหลายวันก็ไม่ใช่

บางคืน น้ำตาจะไหลออกมาไม่หยุด ไม่เจ็บปวดตรงไหนแต่เหมือนร่างกายแหลกสลายไปหมด กินยาก็แล้ว ดื่มแอลกอฮอล์ก็แล้ว ไม่ดีขึ้นสักนิด อาการแบบนี้จะวนมาทุกสัปดาห์ สักสัปดาห์ละหนึ่งถึงสองครั้ง แต่แค่นี้ยังรู้สึกหมดพลังและไม่อยากตื่นมาเจอวันต่อไปมากๆ การนอนหลับยิ่งแย่กว่าเรื่องร้องไห้เสียอีก เหมือนว่าถ้าไม่มียาเราจะไม่รอด ไม่สามารถใช้ชีวิตแบบคนอื่นๆ ได้

ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า...

เออ คนทั่วไปก็คิดมากแบบนี้แหละ เขาก็รู้สึกว่าชีวิตมันยากเหมือนกัน

เรื่องร้องไห้มันก็ธรรมดา ใครๆ ก็ร้องได้ เหนื่อยหรือเปล่า พักผ่อนแล้วจะดีขึ้น

นอนไม่หลับหรอ? คนอื่นๆ ก็มีที่นอนหลับยากเป็นปกติ ไม่ต้องคิดมากนะ

สุดท้ายแล้วมันจะดีขึ้นจริงๆ ไหมนะ ถ้าเราอดทนและพยายาม อาจจะต้องพยายามให้มากกว่านี้ แต่ต้องทำแค่ไหนก็ไม่รู้เหมือนกัน

เฮ้อ เบื่อการกินยาที่สุดเลย...