หยุดปีใหม่ที่ไปไหนไม่ได้ เลยได้แต่หมกตัวตะลุยอ่านนิยายอยู่ในบ้าน ผลประกอบการตามนี้

แต่ใดๆชอบพระเอกเฮ่อหรงมาก เป็นผู้นำที่เก่ง กวนเล็กๆ แต่ก็ยังเป็นมนุษย์ คือก็ไม่ได้เป็นคนขาวสะอาด ก็ยังทะเยอทะยานเพื่อสิ่งที่ตัวเองต้องการ แต่ก็ยังมีคุณธรรมที่ตัวเองยึดมั่น อย่างตอนที่ไม่ยอมทิ้งพันธมิตรถึงจะโดนคัดค้าน รับปากอะไรใครแล้วต้องทำให้ได้

  
ส่วนประเด็นที่กระทบใจของเรื่องนี้คือประโยคที่ว่าบางคนร่วมทุกข์ได้ แต่ไม่อาจร่วมสุข คือมันสะท้อนความริษยาในใจมนุษย์ได้ดีมากๆ ตอนลำบากด้วยกันก็ไม่รู้สึกอะไร แต่พอมีขึ้นมาก็ไม่อยากให้คนอื่นมีเกินหน้าตัวเอง ไอ้ความริษยานี่แหละที่ทำให้เรื่องมันเลวร้ายขนาดนี้ พอย้อนคิดกลับไปตอนที่รักกันดีแล้วเศร้ามาก สุดท้ายทุกคนก็เสียใจภายหลังที่ให้ความริษยากัดกินความสัมพันธ์ระหว่างกัน

"ตอนนั้นเขาผู้ไม่มีสิ่งใดยินดีที่จะมอบทุกสิ่งที่เขามีให้แก่ครอบครัว มาวันนี้คนคนเดียวกันกลับเป็นรัชทายาทผู้ไม่ขาดแคลนสิ่งใดแต่กอดรัดตำแหน่งของตนและอำนาจในมือแน่นด้วยความกลัวว่าจะสูญเสียมันไปแม้เพียงนิด" 

*เอาชื่อตัวละครออก เผื่อสปอย

2. หยกประดับมังกรนิล 2
ตำตามรีวิวคุณ Flower in shade แบบกล้าๆกลัวๆ เพราะปกติอ่านจามแล้วเจอหลายเรื่องที่ชอบมากขั้นสุด แต่หลายเรื่องก็ไม่โดนอย่างแรง แถมเรื่องนี้โน๊ตมาว่าน้ำเน่าเคล้าเงาจันทร์ขั้นสุด บางคนอาจจะไม่ชอบ ลังเลไปมาก็ อ่ะ ซื้อแค่เล่ม 2 (อีบุค) ละกัน กลัวเสียดายเงิน เขาขายแพงด้วย วิธีแก้ปัญหาอะไรกันนี่... แต่อ่านละเออ ชอบว่ะ น้ำเน่าจริงจัง พล็อตเมียทาสเบสิคๆ แต่ชอบ บอกไม่ถูกว่าทำไมชอบ แต่ก็ชอบ 555 ชอบแบบงงๆ เข้าใจละว่าทำไมคุณเขากลับไปอ่านบ่อยๆ เราก็ทำ มันไม่ต้องคิดอะไรดี แต่ยังไงก็คงไม่ย้อนกลับไปซื้อเล่มหนึ่งละ อ่านแต่เล่มสองก็รู้เรื่องอยู่

3. พันสารท 1-4
ตำนานการดอง ซื้อตั้งแต่เล่มหนึ่งออกตุลาสองปีก่อน ซื้อเก็บมาเรื่อยๆ วันนี้เพิ่งได้ฤกษ์ออกจากซีล อ่านแล้วก็ถอนใจกับความดีของเสิ่นเฉียว คือคนนึงที่ถูกบีบคั้นให้สิ้นหวังถึงขึ้นสุด ถูกทรยศซ้ำแล้วซ้ำอีกแต่ก็ยังไม่หมดศรัทธาในความดี สมกับชื่อเรื่องพันสารท (เหมือนเคยอ่านเจอมาว่าคนเขียนเปรียบเปรยว่าไม่ว่าจะผ่านไปอีกพันฤดูสารท ใบไม้จะร่วงโรยยังไง จิตใจดีงามของเสิ่นเฉียวก็ยังเหมือนเดิม ชอบมาก คือซื้อเพราะชื่อเรื่องล้วนๆ)

ส่วนตาเยี่ยนอู๋ซือ พระเอกและตัวร้ายประจำเรื่อง แรกๆเกลียดมัน ด้วยความพยายามชักจูงให้เสิ่นเฉียวเป็นคนชั่วให้ได้ เพราะแค่น่าสนุกดี... หลังๆนี่ระอาความระริกระรี้เกี้ยวพาราสีเสิ่นเฉียวมาก ฟีลลิ่งแบบ แกไปไกลๆเค้าเลยนะ ทำกะเขาไว้ขนาดนั้น ต่อให้ตอนหลังจะรักจริงก็ยังหมั่นไส้นัง

แต่เรื่องนี้มีความตลกได้ก็ต้องขอบคุณความหน้าด้านของตาเยี่ยนนะ ขำหึๆบ่อยมาก แต่ที่ฮาก๊ากจริงคือตอนเยี่ยนอู๋ซือโดนบังคับจับแต่งหญิง แล้วตาเยี่ยนซื้อ(แต่เสิ่นเฉียวจ่าย)น้ำตาลปั้นรูปอาเฉียวมากัดหัวขาดดังกร๊อบด้วยความแค้น อันนี้ฮาจริง ไม่ไหว สะใจหลาย

โดยรวมยังคิดว่าไม่ได้ชอบมากเท่าคู่กิเลน คาแรคเตอร์เสิ่นเฉียวดีมากชวนให้รักให้สงสาร ส่วนพาร์ทรักก็ไม่ค่อยอินมากเท่าไร แต่หนังสือคุณเมิ่งซีสือจะชอบมีประเด็นเจ๋งๆกับประโยคเด็ดๆที่ชอบตลอด ชอบความล้ำลึกของเนื้อเรื่องเขา โดยรวมก็ชอบแหละ แต่จะเก็บไหมขอคิดก่อน

"ขอยึดมั่นในความดีไม่เสื่อมคลาย แม้ต้องตายเก้าครั้งยังยินดี"

"หัวใจของเสิ่นเฉียวเล็กยิ่งนัก จุได้เพียงคนดีเหล่านี้ คนที่ไม่ควรค่าให้ข้าไปจดจำ ข้าจะไม่แบ่งให้พวกเขาแม้ความแค้น"

4. พันธะสาป 1-2
ตำตามรีวิวด้วยอารมณ์ชั่ววูบอีกละ กดมาสองเล่มเลย แต่กลายเป็นว่าเรื่องนี้ไม่ชอบแฮะ หงุดหงิดกับตรรกะเนื้อเรื่อง รู้สึกพยายามจะดราม่ามาก แล้วก็มีคู่รองที่ไม่ค่อยมีผลกับเนื่อเรื่องเท่าไร เรื่องมันงงๆลอยๆ ไม่รู้ว่าต้องการอะไรกันแน่ จะดราม่าก็ยังไม่บีบคั้นพอ ปมเรื่องพระเอกตอนกลางวันกับกลางคืนสรุปเป็นไงแน่ก็เหมือนนังไม่เฉลย เซ็งนิดๆเพราะเป็นอีบุคด้วย สังเกตตัวเองมาสักพักละว่าไม่ค่อยถูกจริตกะ BLY เท่าไร คราวหน้าจะระวังมากกว่านี้ อย่างน้อยก็จะซื้อเป็นเล่มๆเผื่อส่งต่อ

สี่วันสี่เรื่อง แต่เกินสี่เล่ม ไม่ไหวละ ต้องพอ รู้สึกอ่านจนเอียน แต่สี่เรื่องนี้ก็ยังไม่เจอที่ชอบจัดๆเลย เศร้าเล็กๆเหมือนกันแฮะ