เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ไป Work & Travel ในแดนเนินเขาเทเลทับบี้Kayjayn
โดน...โดนแล้วล่ะ
  • MAY.25.2018

    จัดของเสร็จต่างคนต่างสลบ ลืมตาขึ้นมาอีกทีก็...5ทุ่ม จ้าา นอนเต็มอิ่มมากแม่
    และก็นึกขึ้นได้ว่าพวกเราต้องมีจักรยานสักคันไว้ขี่ไปซื้อของเพราะที่นั่นมีิbike lane และไหนจะต้องไปซื้อrouter ส่วนเพื่อนอีก 2 คน ก็จะไปซื้อเครื่องนอนทั้งหลายเพราะไม่ได้เอามาจากไทย 

    ก็มีแต่กูนี่แหละ!! ที่บ้าเอาผ้าปูที่นอนมา ผ้าห่มมา(ผ้าห่มหมอนอะ) และก็หมอนน้อย ก็เห็นว่าตอนที่แจ้งรายละเอียดที่พักมานางให้เราเตรียมมาด้วย ก็เลยเอามา ทั้งๆที่กูมาซื้อที่ walmart ไม่กี่ดอลก็ได้แถมยังมีพื้นที่เหลือไว้ใส่ของกินได้อีกเยอะ โง่จริงๆกู 

    ระหว่างที่ผลัดกันเขี่ยขี้ตาเสร็จพวกเราก็ลองsearchหาwalmart ที่ใกล้ที่สุดที่พอจะเดินไปได้ ความดีงามของที่นี่คือมีbike lane มีทางเดินที่สะดวก เอาจริงๆที่นี่ช่วงเย็นๆเดินชิลมากๆเลยนะ 

    ระหว่างทางที่กำลังเดินไปwalmart พร้อมกับดูGPSไปด้วย รับรู้ได้ถึงเส้นทางที่ไกลมากกกกกก 
    แต่ก็ดีที่ท่ามกลางฟ้ามืดก็ยังพอมีแสงไฟข้างถนนส่องมาให้พวกเราพอเดินไปได้ 
    อากาศที่นี่พอมืดแล้วค่อนข้างเย็นและลมแรง ดีที่เราใส่ฮู้ดติดไปด้วย


      เหมือนเมืองนี้มีแค่พวกเรา 3 คน
      รีบเดินวุ้ยยหนาว...
    ??‍♀️??‍♀️??‍♀️


  • ตอนเย็นใกล้มืด จนถึงค่ำ คนที่ไม่ค่อยจะมีให้เห็นกันอยู่แล้วยิ่งตอกย้ำไปอีกว่าที่นี่คือเมืองซอมบี้ชัดๆ ทั้งเงียบและก็ไร้สิ่งมีชีวิต แถมอากาศก็ดูเป็นใจให้มีซอมบี้วิ่งไล่ฆ่าพวกเรายังไงยังงั้น เผลอๆอาจจะเจอโจรดักปล้นอยู่ตรงมุมไหนสักแห่งก็ได้ ทำให้พวกเรารีบเดินเกาะๆกันเป็นกลุ่ม และช่วยกันดูทาง

    พวกเราเดินข้ามถนนกันแทบจะไม่ต้องดูรถหรือสัญญาณไฟจราจรเลย 
    ใช่สิ!! ก็เพราะไม่มีคน และก็ไม่มีรถวิ่งผ่านด้วย กูจะข้ามถนนพร้อมกับหลับตาไปด้วยก็ย่อมได้...  
    (ได้ตายห่ายังไงละ) ไม่ทันขาดคำก็มีรถที่อยู่ๆก็วิ่งขับมาอย่างไวผ่านพวกเราไป (นานน้านนนนทีจะมีมา)


    ..........................................ระหว่างที่เรากำลังเดินและวุ่นอยู่กับGPS นั้นก็มีเสียงดังขึ้นไล่หลังพวกเรา


    ปิ๊บๆ... ปิ๊บๆ    


    พวกเราหยุดเดินเพื่อจะหันหลังไปมอง แปปเดียวก็มีรถมาจอดเทียบทางเท้าที่พวกเรายืนอยู่ ภาพที่พวกเรา3คนเห็นคือ...

    ชายคนนึงที่นั่งอยู่บนรถและกำลังจะลดกระจกลง...

    ในระหว่างนั้นด้าวไทย3คน คิดกันแล้วว่าพวกกูโดนแน่ๆ โดนจนหมดตัวแน่ๆเพราะตอนนั้นพวกเรากำเงินมาเยอะพอสมควรที่จะมาซื้อจักรยานคันนึง routerอีก และของใช้อีกมากมาย 
    ตอนนั้นพวกเรามองหน้ากันแล้วก็คิดกันแล้วว่าจะวิ่งมั้ยหรือไงดี ณ ตอนนั้นที่กำลังจะก้าวขาขยับเพื่อออกจากตรงนั้นให้ไวที่สุด กระจกรถแม่งก็ลดลงจนสุดพอดี 
    อิเชี่ยยยยยอิชิบหายกูจะไม่เอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่!!


    แล้วผู้ชายคนนั้นแม่งก็ควักบางอย่างออกมาและยื่นมาทางพวกเรา3คน


    เอาแล้วมึง แม่งเอ้ย! แม่งต้องควักปืนมาขู่พวกกูแน่ๆ
    ตอนนั้นมีชุดคำศัพท์ในหัวแค่ calm down !..
    calm down... don't shoot please don't shoot 

    แต่กลับไม่ได้มีเสียงดังหรือขู่อะไร แต่พอฟังดีๆกลับเป็นคำทักทายซะมากกว่า
    ระหว่างที่พวกเรายืนงงว่าควักอะไรออกมากันแน่ เพื่อนผู้หญิงคนนึงก็เดินเข้าไปใกล้ๆ
    ต้องบอกก่อนว่าค่อนข้างมืดนิดหน่อยและยิ่งในรถก็เลยมองไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่ว่าผู้ชายคนนั้นยื่นอะไรออกมากันแน่

    เพื่อนผู้หญิงที่เดินนำหน้าเรา2คนไปนิดหน่อยกำลังเอื้อมมือไปหยิบของสิ่งนึงที่ผู้ชายคนนั้นยื่นมาให้
    นั่น ก็  คือ   ........





    ถุงกระดาษที่ห่อ hotdog ไว้3อัน 





    อิเชี่ยหัวใจกูจะวาย เลยรีบ say thank you thank you ไปหลายกริ้วเลยจ้า
    น้ำใจงามจังวะ สรุปใจความประมาณว่านางเห็นพวกเราเดินมาเรื่อยๆก็เลยกลัวหิวมั้งเลยแบ่งปันhotdogให้กินระหว่างไปwalmart เห้ออออ.. rapid ไม่สิ้นคนดี ขอบคุณในน้ำใจผู้ชายคนนั้น
     จบ ...?

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in