ตอนเย็นใกล้มืด จนถึงค่ำ คนที่ไม่ค่อยจะมีให้เห็นกันอยู่แล้วยิ่งตอกย้ำไปอีกว่าที่นี่คือเมืองซอมบี้ชัดๆ ทั้งเงียบและก็ไร้สิ่งมีชีวิต แถมอากาศก็ดูเป็นใจให้มีซอมบี้วิ่งไล่ฆ่าพวกเรายังไงยังงั้น เผลอๆอาจจะเจอโจรดักปล้นอยู่ตรงมุมไหนสักแห่งก็ได้ ทำให้พวกเรารีบเดินเกาะๆกันเป็นกลุ่ม และช่วยกันดูทาง
พวกเราเดินข้ามถนนกันแทบจะไม่ต้องดูรถหรือสัญญาณไฟจราจรเลย
ใช่สิ!! ก็เพราะไม่มีคน และก็ไม่มีรถวิ่งผ่านด้วย กูจะข้ามถนนพร้อมกับหลับตาไปด้วยก็ย่อมได้...
(ได้ตายห่ายังไงละ) ไม่ทันขาดคำก็มีรถที่อยู่ๆก็วิ่งขับมาอย่างไวผ่านพวกเราไป (นานน้านนนนทีจะมีมา)
..........................................ระหว่างที่เรากำลังเดินและวุ่นอยู่กับGPS นั้นก็มีเสียงดังขึ้นไล่หลังพวกเรา
ปิ๊บๆ... ปิ๊บๆ
พวกเราหยุดเดินเพื่อจะหันหลังไปมอง แปปเดียวก็มีรถมาจอดเทียบทางเท้าที่พวกเรายืนอยู่ ภาพที่พวกเรา3คนเห็นคือ...
ชายคนนึงที่นั่งอยู่บนรถและกำลังจะลดกระจกลง...
ในระหว่างนั้นด้าวไทย3คน คิดกันแล้วว่าพวกกูโดนแน่ๆ โดนจนหมดตัวแน่ๆเพราะตอนนั้นพวกเรากำเงินมาเยอะพอสมควรที่จะมาซื้อจักรยานคันนึง routerอีก และของใช้อีกมากมาย
ตอนนั้นพวกเรามองหน้ากันแล้วก็คิดกันแล้วว่าจะวิ่งมั้ยหรือไงดี ณ ตอนนั้นที่กำลังจะก้าวขาขยับเพื่อออกจากตรงนั้นให้ไวที่สุด กระจกรถแม่งก็ลดลงจนสุดพอดี
อิเชี่ยยยยยอิชิบหายกูจะไม่เอาชีวิตมาทิ้งไว้ที่นี่!!
แล้วผู้ชายคนนั้นแม่งก็ควักบางอย่างออกมาและยื่นมาทางพวกเรา3คน
เอาแล้วมึง แม่งเอ้ย! แม่งต้องควักปืนมาขู่พวกกูแน่ๆ
ตอนนั้นมีชุดคำศัพท์ในหัวแค่ calm down !..
calm down... don't shoot please don't shoot
แต่กลับไม่ได้มีเสียงดังหรือขู่อะไร แต่พอฟังดีๆกลับเป็นคำทักทายซะมากกว่า
ระหว่างที่พวกเรายืนงงว่าควักอะไรออกมากันแน่ เพื่อนผู้หญิงคนนึงก็เดินเข้าไปใกล้ๆ
ต้องบอกก่อนว่าค่อนข้างมืดนิดหน่อยและยิ่งในรถก็เลยมองไม่ค่อยเห็นเท่าไหร่ว่าผู้ชายคนนั้นยื่นอะไรออกมากันแน่
เพื่อนผู้หญิงที่เดินนำหน้าเรา2คนไปนิดหน่อยกำลังเอื้อมมือไปหยิบของสิ่งนึงที่ผู้ชายคนนั้นยื่นมาให้
นั่น ก็ คือ ........
ถุงกระดาษที่ห่อ hotdog ไว้3อัน
อิเชี่ยหัวใจกูจะวาย เลยรีบ say thank you thank you ไปหลายกริ้วเลยจ้า
น้ำใจงามจังวะ สรุปใจความประมาณว่านางเห็นพวกเราเดินมาเรื่อยๆก็เลยกลัวหิวมั้งเลยแบ่งปันhotdogให้กินระหว่างไปwalmart เห้ออออ.. rapid ไม่สิ้นคนดี ขอบคุณในน้ำใจผู้ชายคนนั้น
จบ ...?
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in