อย่างที่บอกตอนที่แล้วว่าคนที่นี่เค้า work hard play hard กันจริงๆ ก่อนหน้า1วัน ซาร่าได้นัดดิวเพื่อนร่วมห้องของเราไว้ว่าวันนี้จะพาไปเที่ยวหลังเลิกงาน  จังหวะดีมากเพราะงานเสร็จไวกว่าที่พวกเราคิด พวกเรารูมเมท3คนกับเพื่อนคนไทยอีกคน และซาร่า พร้อมเพรียงกันที่หน้าโรงแรมเพื่อจะไปเที่ยวกันต่อ โดยการเดินทางครั้งนี้จะมีเพื่อนของซาร่ามารับพวกเรา และพวกเราก็กำลังจะได้เพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นอีกหนุ่งคนในrapid city ไม่นานก็มีรถมาจอดอยู่หน้าโรงแรม ซาร่าเดินไปเปิดประตูรถคนแรก เพื่อเป็นการบอกว่านี่แหละคือสิ่งที่จะพาเราไปถึงที่หมายวันนี้

เพื่อนของซาร่าเธอมีนามว่า โซฟี่ เธอเป็นหญิงสาวที่มีสไตล์แบบปาล์มมี่มากๆ เซอร์มาก ที่สำคัญนางไม่ใส่รองเท้าด้วย จะเดินไปไหนก็ไม่ใส่ ผิวละตินหน่อยๆ เอาเป็นว่าเธอเซอร์มากๆนี่แหละ แถมยังขับรถเวียนหัวอีกต่างหาก เอาจริงๆก็ไม่ใช่แค่นางคนเดียวนะ แทบจะทุกคันที่เราได้นั่งรถในเมืองนี้เลยด้วยซ้ำ นอกจากคนที่นี่จะขับรถเร็วแล้ว ทางมันยังเป็นเนินๆ ซึ่งไม่ใช่ทางที่ควรจะขับ80-90 กม/ชม. อะ ไหนจะเลี้ยว ไหนจะขึ้นเนิน คือจะอ้วกเวียนหัว 5555555555 (แวะบ่นนิดหน่อย)

นั่งรถขึ้นเขาปวดตูดเหมือนกันนะ

พวกเราขับรถผ่านด่านทางเข้า เข้ามาก็คล้ายไม่สิเหมือนซาฟารีบ้านเราเลยที่สามารถขับรถเข้าไปดูสัตว์ได้ตามเส้นทางที่กำหนดไว้ให้ขับผ่าน แต่แน่นอนว่าที่นี่เค้าขึ้นชื่อเรื่องหมีๆ  ตามชื่อมันนั่นแหละ

บางทีพอขับตามแผนที่ที่บอกว่าจุดนี้จะมีสัตว์อะไร ชนิดไหน พอไปดูจริงๆเหมือนพวกมันกำลังเล่นซ่อนหาอะ ก็คือเห็นแต่กรงบ้าง สนามหญ้าอันว่างเปล่าบ้าง อ้อ!! หรือว่าวันนี้อากาศมันค่อนข้างร้อนมากๆ มีแดดเปรี้ยงจัดจ้านที่คอยจะเผาให้สัตว์ทุกตัวสุกจนกินได้เลยก็ไม่รู้ พวกมันจึงนัดกันถนอมชีวิตตัวเองไม่ให้แดดเลียผิวจะดีกว่า 

ลองขับไปเรื่อยๆใกล้ๆกับบริเวญแหล่งน้ำก็พบกับเจ้าบ้านแล้วค่าาาาท่านผู้ชม 

หมี หมี ออกมาเล่นน้ำกันแก้ร้อนด้วยแหละ