พนักงานประจำของที่นี่มีไม่มากนัก เราสามารถจำหน้าและชื่อได้แทบทุกคน แต่ละแผนกก็จะมีคนหลักๆ

ไว้จัดการพนักงานอยู่แล้ว อย่างวันนี้ใครจะทำอะไร วันไหนใครลา ใครปิดงาน อยู่กันแบบง่ายๆ 

แต่เด็กใหม่ต่างแดนอย่างเราๆนี่ดิ ช่วงทำงานอาทิตย์แรกๆก็พยายามสังเกตทุกคนที่ทำงานให้ชินให้คุ้นเคยไว้ เวลามีปัญหาอะไรจะได้ขอความช่วยเหลือในยามฉุกเฉินได้ ในส่วนแผนกของhouse ก็มีไม่กี่คนที่เป็นคนท้องถิ่นในส่วนนี้ แน่นอนว่าหลักคือ คุณป้าเคเชื้อสายเกาหลีแต่ตอนนี้แทบจำสำเนียงเกาหลีของตัวเองไม่ค่อยได้แล้ว อีกคนก็คือซาร่าสาวเมกันร่างอวบสุดเปรี้ยวเสน่ห์แพรวพราว แขกค่อนข้างจะชอบเธอ คนที่สามคือ เทอรี่ สาวแว่นผมยาวตรงสีดำสนิท นางก็เป็นอเมริกันนะ แต่ก็คิดว่าน่าจะเป็นลูกครึ่งคนท้องถิ่นอย่างอินเดียแดงที่นี่ ไม่ค่อยมีใครออกฝรั่งจ๋าอเมริกันเท่าไหร่นัก นางทำงานไวมากๆ 

3 คนแรกที่กล่าวมาพวกเค้าเป็นhouseประจำของที่นี่ ส่วนพวกเราที่เป็นhouseมือใหม่ ไม่ว่าจะเป็น มาซิโดเนีย หรือ ไทย ทุกคนจะต้องผลัดกันทำงานคู่กับคนที่นี่ เพื่อความเรียบร้อยและแม่นยำของงาน เรื่องของเรื่องก็คือเราคิดว่าคนที่ทำหน้าที่houseคงมีกันแค่นี้แหละ แต่เปล่าเลยเพราะว่าวันนี้เราได้รับบอร์ดงานพร้อมกับชื่อคนที่ต้องทำด้วย ซึ่งเป็นชื่อที่ไม่คุ้นเอาซะเลย บนบอร์ดมีชื่อว่า " Meghan" 

เราก็โอเค พร้อมกับมองไปรอบตัวเพื่อหาเจ้าของชื่อนั้น แต่ก็ไม่มีใครที่ต่างไปจากในแต่ละวันเลย ทุกคนก็หน้าเดิมๆ ที่เดิินเข้ามารับงานจากชีร่าและก็มองหาคู่เพื่อไปช่วยกันทำงาน ส่วนเรามีชื่อแต่ไม่มีคู่ จนชีร่าบอกว่าขึ้นไปเก็บผ้าก่อนเลย เดี๋ยวเมแกนจะตามไปช่วยทีหลัง โอเคนางมาสายค่ะ 

นางไม่ช่วยทำห้องน้ำ

นางไม่ช่วยปูเตียง

และเวลาลงไปเอาผ้าเช็ดตัว หรือ อุปกรณ์ใดๆ นางจะชอบเอามาทีละอย่างทีละอัน 

อีกวีรกรรมที่ไม่น่าจะเกิดขึ้นคือนางชอบขโมยผ้าของพนักงานชั้นอื่นที่เค้าเอามาสำรองไว้เติมห้องภายในชั้นที่เค้าได้รับมอบหมายให้ทำ เมแกนมักจะใช้จังหวะที่เค้าเผลอเข้าไปเก็บห้อง แล้วรถเข็นที่อยู่ข้างนอก ที่ชาวhouseมักจะใช้ใส่ของทำความสะอาดหรือใส่พวกสบู่ผ้าเช็ดตัวแขกต่างๆนี้ นางจะรีบวิ่งมาหยิบๆผ้า เพื่อเอาไปเติมห้องแขกที่ชั้นของตัวเองได้รับมอบหมาย แสบป้ะละ? 

ฟังแค่นี้ก็คือ...คิดได้แค่ว่ากูต้องเหนื่อยแน่ๆ เหนื่อยแน่ๆกู กูควรคิดคำด่าเป็นภาษาอังกฤษไว้รอเลยมั้ย

เอาหน่าาาา อาจจะไม่ขนาดนั้น

ไม่นานความจริงๆก็ปรากฎอยู่ตรงหน้าค่ะ เมแกนเป็นสาวสอเมริกันโดยแท้เลยเพราะจากที่เห็นกรรมพันธุ์มันฟ้อง เมแกนเป็นสาวผมสั้นประมาณเลยติ่งหู ผมหยักลอนนิดๆสีบลอนด์ รูปร่างผอม สูงประมาณ160-165 ซม.ไม่เกิน ครั้งแรกที่เจอคือนางมีความรนนิดๆ ใส่กางเกงโหลดหน่อย ภายนอกดูtomboy นางเข้ามาทักทายปกติ ถามเบื้องต้นทั่วไป รวมๆก็niceนะ ชิลกว่าเค

 แต่ที่แน่ๆและแน่นอนคือ...

นางไม่ช่วยปูเตียง เราโอเคนะไม่ทำห้องน้ำกูทำก็ได้แต่เตียงเป็นความรับผิดชอบของมึงป้ะ นี่เลยเรียกนางมาช่วยปูเตียง เราก็จับผ้าตรึงให้เข้ามุมพับเข้ากับมุมเตียงทางฝั่งของตัวเอง และอีกฝั่งกะจะให้นางทำจะได้ช่วยๆกัน เมแกนก็เดินโอเอ้มาและใช้มือจับปลายผ้าดึงให้ตรงมุมเตียงแค่นั้น และเดินจากไปทำอย่างอื่นต่อ ...... ทำแค่นั้น คือช่วยhere!!ไรละ เลยพูดกลับตามหลังของนางไปว่าให้กลับมาทำให้เสร็จ นางคงเห็นว่าอิกะเหรี่ยงนี่ดุจัง เลยมาทำต่อให้เสร็จ พอห้องต่อๆไปนางก็ช่วยบ้าง บางห้องนางก็ทำแทบทุกอย่างเลยนะ พอมาสังเกตดีๆนางทำเตียงไม่สวยเท่าไหร่คงเป็นเหตุผลที่นางไม่ค่อยอยากจะปูเตียงละมั้ง?? มึงอย่าเอามาอ้างกูเหนื่อย!!! บอกตัวเองในใจนะ 55555555

 

ทำห้องกับเมแกนก็ไม่ได้เหนื่อยมากเท่าไหร่ เป็นคนniceคนนึงเลย ไม่ค่อยเร่งเหมือนป้าเค อีกอย่างเมแกนนางทำงานไวมาก คำพูดที่เมแกนชอบพูดติดปากหรือเวลาจะบ่นหรือนางคงสบถอะไรไม่รู้นางชอบพูดว่า แครพ!! แครพพ แครพพพพพพ!!! ทำอะไรหล่น ไม่พอใจก็........แครพพพพพพ!!! 

ตอนแรกก็งงว่า ปู อะไรวะ?? ลองหาดูก็บางอ้อ CRAP!! 

 คนที่นี่เอาจริงทำงานเก่งมากเป็นมืออาชีพในด้านที่ตัวเองทำอะเอาจริงๆนะ มีความเชี่ยวชาญเฉพาะตัว และที่สำคัญคนที่นี่เค้าทำงานหนักกันนะ แบบค่าจ้างก็ให้สมเหตุสมผล ไหนจะสวัสดิการรัฐที่เอื้อต่อการใช้ชีวิตที่นี่ บลาๆ เราทำงานที่นี่แค่งานเดียวก็เหนื่อยจะตายห่าละ แต่อย่างซาร่านางทำที่นี่เสร็จนางก็ไปรับsecond job ที่อื่นต่ออีกด้วย แทบทุกคนที่นี่ใช้ชีวิตกับชิลมากนะ เหมือนแบบเงินหาเมื่อไหร่ก็ได้ แต่หาทีคือเหนื่อยหนักเอาเรื่องอยู่นาา 

work hard play hard ..er ของจริง!!