Maybe I don't rush
不靠近
bù kào jìn
ไม่เข้าไปใกล้
渐渐地屏住了呼吸
jiàn jiàn de píng zhù le hū xī
ค่อย ๆ กลั้นหายใจเอาไว้
等雨停
děng yǔ tíng
รอให้ฝนหยุด
等放晴
děng fàng qíng
รอให้ฟ้าเปิด
直到云朵忘记了哭泣
zhí dào yún duǒ wàng jì le kū qì
จนกว่าก้อนเมฆจะหยุดหลั่งน้ำตา
Maybe I don't rush
不靠近
bù kào jìn
ไม่เข้าไปใกล้
慢一点和你在一起
màn yī diǎn hé nǐ zài yī qǐ
ช้าลงหน่อยเพื่อที่จะได้อยู่กับเธอ
雾散去 等风起
wù sàn qù děng fēng qǐ
เมฆหมอกจางลง รอให้ลมโชย
直到云朵长出了星星
zhí dào yún duǒ zhǎng chū le xīng xīng
จนกว่าดวงดาวจะโผล่พ้นก้อนเมฆออกมา
别去在意花
bié qù zài yì huā
ไม่ต้องไปสนใจ
开不开
kāi bù kāi
ว่าดอกไม้จะบานหรือไม่
花自有它的安排
huā zì yǒu tā de ān pái
มันก็มีการจัดการของมันเอง
途径过它的灿烂 和你
tú jìng guò tā de càn làn hé nǐ
ผ่านความเจิดจรัสของมัน และกลิ่นหอม
回忆遗留了香味
huí yì yí liú le xiāng wèi
ที่หลงเหลือจากความทรงจำของคุณ
等待就像日出晚霞
děng dài jiù xiàng rì chū wǎn xiá
การรอคอยก็เหมือนกับพระอาทิตย์ขึ้นและตกดิน
随着时间慢慢升华
suí zhe shí jiān màn man shēng huá
ที่ค่อย ๆ จางหายไปตามกาลเวลา
Ye 感谢距离朦胧的美丽
gǎn xiè jù lí méng lóng dì měi lì
ขอบคุณความงามที่เลือนลางของระยะทาง
雾里看花
wù lǐ kàn huā
ชมดอกไม้ท่ามกลางสายหมอก
风儿吹过我身体
fēng er chuī guò wǒ shēn tǐ
สายลมพัดผ่านร่างกายฉันไป
就闭上眼睛
jiù bì shàng yǎn jīng
หลับตาลง
感受思绪的声音
gǎn shòu sī xù de shēng yīn
รู้สึกถึงเสียงของความคิด
仔细听
zǐ xì tīng
และฟังอย่างตั้งใจ
Maybe I don't rush
不靠近
bù kào jìn
ไม่เข้าไปใกล้
渐渐地屏住了呼吸
jiàn jiàn de píng zhù le hū xī
ค่อย ๆ กลั้นหายใจเอาไว้
等雨停
děng yǔ tíng
รอให้ฝนหยุด
等放晴
děng fàng qíng
รอให้ฟ้าเปิด
直到云朵忘记了哭泣
zhí dào yún duǒ wàng jì le kū qì
จนกว่าก้อนเมฆจะหยุดหลั่งน้ำตา
Maybe I don't rush
不靠近
bù kào jìn
ไม่เข้าไปใกล้
慢一点和你在一起
màn yī diǎn hé nǐ zài yī qǐ
ช้าลงหน่อยเพื่อที่จะได้อยู่กับเธอ
雾散去 等风起
wù sàn qù děng fēng qǐ
เมฆหมอกจางลง รอให้ลมโชย
直到云朵长出了星星
zhí dào yún duǒ zhǎng chū le xīng xīng
จนกว่าดวงดาวจะโผล่พ้นก้อนเมฆออกมา
Oh wake me up
When the lights go out
I'mma show you how
How to light the fire up
乘着船登上无人岛
chéng zhe chuán dēng shàng wú rén dǎo
นั่งเรือไปยังเกาะที่ไร้ผู้คน
在一望无际的岸边打着赤脚
zài yī wàng wú jì de àn biān dǎ zhe chì jiǎo
เดินเท้าเปล่าไปบนชายฝั่งที่ไกลสุดลูกหูลูกตา
海浪听着我的苦恼
hǎi làng tīng zhe wǒ de kǔ nǎo
เกลียวคลื่นกำลังฟังความทุกข์ของฉัน
空气中弥漫各种味道
kōng qì zhòng mí màn gè zhǒng wèi dào
กลิ่นต่าง ๆ ฟุ้งกระจายอยู่ในอากาศ
有寂寞也有安好
yǒu jì mò yě yǒu ān hǎo
มีทั้งความเหงาและความสงบ
而我明了
ér wǒ míng liǎo
และฉันก็ได้เข้าใจ
露出了微笑
lù chū le wéi xiào
ระบายยิ้มออกมา
终于 能够给自己一个拥抱
zhōng yú néng gòu jǐ zì jǐ yī gè yǒng bào
ในที่สุดก็ได้โอบกอดตัวเองเสียที
风儿吹过我身体
fēng er chuī guò wǒ shēn tǐ
สายลมพัดผ่านร่างกายฉันไป
就闭上眼睛
jiù bì shàng yǎn jīng
หลับตาลง
感受思绪的声音
gǎn shòu sī xù de shēng yīn
รู้สึกถึงเสียงของความคิด
仔细听
zǐ xì tīng
และฟังอย่างตั้งใจ
Maybe I don't rush
不靠近
bù kào jìn
ไม่เข้าไปใกล้
渐渐地屏住了呼吸
jiàn jiàn de píng zhù le hū xī
ค่อย ๆ กลั้นหายใจเอาไว้
等雨停
děng yǔ tíng
รอให้ฝนหยุด
等放晴
děng fàng qíng
รอให้ฟ้าเปิด
直到云朵忘记了哭泣
zhí dào yún duǒ wàng jì le kū qì
จนกว่าก้อนเมฆจะหยุดหลั่งน้ำตา
Maybe I don't rush
不靠近
bù kào jìn
ไม่เข้าไปใกล้
慢一点和你在一起
màn yī diǎn hé nǐ zài yī qǐ
ช้าลงหน่อยเพื่อที่จะได้อยู่กับเธอ
雾散去 等风起
wù sàn qù děng fēng qǐ
เมฆหมอกจางลง รอให้ลมโชย
直到云朵长出了星星
zhí dào yún duǒ zhǎng chū le xīng xīng
จนกว่าดวงดาวจะโผล่พ้นก้อนเมฆออกมา
。
。
。
แปลไทย+พินอิน : @phaktobgongzhu_
♥
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in