ผมรู้สึกดีใจที่นี่ไม่ใช่ฤดูร้อนไม่งั้นผมคงแทบเกรียมแล้ว แสงแดดของที่นี่น่ะ ดูถูกไม่ได้นะโดยเฉพาะกับผมที่ไม่ค่อยถูกกับอากาศร้อนด้วยแล้ว

ผมถอนหายใจอีกครั้งเงยหน้าหยีตามองพระอาทิตย์ พยายามคิดว่าตอนนี้เป็นเวลากี่โมง

คุณใกล้จะกลับมาหรือยังนะ

ผมอาจจะตัวเลอะหรือบาดเจ็บหรืออะไรได้ทั้งหมดแต่คุณจะกลับมาเจอบ้านที่ไม่มีผมไม่ได้เด็ดขาด

ผมต้องหาทางเข้าไปในบ้านให้ได้ก่อนที่คุณจะกลับมา

แต่...ตลอดเวลาที่ผ่านมาผมออกจากบ้านนับครั้งได้ แม้ว่าโดยธรรมชาติแล้วผมจะชอบวิ่งและเดิน แต่คุณไม่ชอบคุณชอบฝังตนเองอยู่ในบ้าน

ผมก็คิดว่ามันโอเคสำหรับผมเหมือนกัน

จริงๆเราทั้งคู่ต่างรู้ว่าในระยะยาวการหมกตัวในบ้านไม่ดีนักคุณจึงมักเห็นแก่ผม พาผมออกมาเดินด้านนอกอาทิตย์ละครั้งสองครั้ง นั่นเป็นเวลาเดียวที่ไม่ใช่การออกไปทำงานที่คุณจะออกไปข้างนอก