1

ผมชอบสะพานนี้มาก มันทำให้เรานึกถึงครั้งแรกที่เราเจอกัน ตอนนั้นตัวผมเปียกโชกอยู่ใต้ผ้าห่าผืนหน้า ขาด้านขวาเปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด แผลใหญ่ในระดับสาวน้อยขวัญมาเห็นอ่อนต้องเป็นลม ส่วนเธอ ไม่แน่ใจว่าเป็นอะไร ที่แน่ใจคือนอนอยู่บนเปลหาม มือสายน้ำเกลือและเฝือกคอ

2

"ตอนนี้เราอยู่ที่ไหน ช่วยบอกหน่อยได้รึเปล่า" 

น้ำเสียงของเธอไม่มีความรู้สึกแย่ๆ ปนอยู่แม้แต่น้อย ดูเป็นความสงสัยอยากรู้ล้วนๆ 

"กำลังขับข้ามสะพานครับ อีกสองสี่แยกก็จะถึงโรงพยาบาล แต่รถติดนิดนึง"
"ค่ะ ขอบคุณค่ะ เป็นคนแถวนี้เหรอคะ"
"ใช่ครับ...ที่ตลาดตรงตีนสะพานช่วงกินเจมีกะลอจี๊เจ้าอร่อยขายนะครับ"
"ถ้าฉันไม่ตาย ตุลาฯนี้จะไปกินนะคะ"
พยายามกลั้นแล้วแต่ก็อดขำจนตัวโยนไม่ได้ ผมยกมือขึ้นพนมเป็นสัญญาณขอโทษแต่ลืมไปว่าเธอคงไม่เห็น
บรรยากาศหลังรถพยาบาลตอนนั้นช่างพิเศษเหลือเกิน

3

"ตอนนั้นถ้าคิดว่าไม่รอด ฉันคงจะขอเธอเป็นแฟน ถ้าตายไปทั้งๆ ที่ยังไม่เคยมีแฟน คงจะไม่มีวันให้อภัยตัวเอง"

"คนบ้าอะไรขอคนแปลกหน้าเป็นแฟน เธอนี่มันบ้าจริงๆ"
"คนติ๋มๆ แบบเธอเนี่ย อะไรก็ถือว่าบ้าทั้งนั้นแหละย่ะ"
"....แล้วรอดมาได้...ก็ไม่อยากขอแล้วเหรอ"
"ไม่อ่ะ ไม่ใช่สเปก ซอรี่นะคะ" เธอขยิบตาพร้อมกับสะบัดผมล้อเลียน

4

ผมชอบสะพานนี้มาก จึงชวนเธอมาอีกครั้งในคืนปีใหม่
พลุถูกจุดขึ้นตามแนวแม่น้ำด้วยสีสันหลากหลาย สายลมอ่อนๆ พัดไหวพอให้บรรยาศไม่เงียบเหงา
"ต้องขอบคุณเหตุการณ์ร้ายๆ ที่ทำให้เรามีโอกาสได้มาเจอเธอนะ คุ้มมากเลย"
ผมเอาหน้าซุกมือที่ท้าวรั้วสะพานแล้วหันไปบอกเธอ
"ต้องขอบคุณเหตุการณ์ร้ายๆ ที่นำพาให้ฉันได้มาเจอกะลอจี๊เจ้าอร่อย โครตรคุ้มเลย"
ผมยิ้ม ยื่นมือไปทำท่าจะดีดกะโหลกเธอ คนอะไร กวนตีนชะมัด

1

แอนนาอาศัยอยู่ใต้ทางด่วน ซึ่งมีเสียงดังน่ารำคาญ

2

แอนนาทำหน้าที่ทำความสะอาดกรงสัตว์ในสวนสัตว์ (เดี๋ยวนี้เขาให้เรียกว่า "ที่จำกัดบริเวณ' แต่แอนนารำคาญ กรงมันสั้นกว่า ความหมายก็เหมือนเดิม)

3

แอนนาจึงมีกลิ่นขี้จางๆ ติดตัวเสมอ จนแฟนแอนนาเริ่มไม่แน่ใจว่า เป็นเพราะอาชีพ หรือเธอมีกลิ่นตัวแบบนี้จริงๆ (แอนนาเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่รู้สึกรำคาญจัง)

4

แอนนารำคาญเด็ก โดยเฉพาะเด็กผู้หญิงในชุดเจ้าหญิง ที่ชอบพูดพล่อยๆ ว่าอยากนำสัตว์กลับไปเลี้ยงทั้งที่ยังไม่ได้ทำการบ้านมาก่อน

5

แอนนารำคาญนักรณรงค์ที่ชอบเรียกร้องให้ปล่อยสัตว์เข้าป่า ด่าว่าสวนสัตว์ใจยักษ์ แอนนารู้สึกว่าคนพวกนั้นไม่ได้ทำการบ้านพอๆ กับพวกเจ้าหญิงตัวน้อย

6

แอนนาชอบตั้งชื่อเล่นส่วนตัวให้กับสัตว์ที่แอนนาชอบ โดยตั้งตามนามสกุลของคนดัง เช่น ซุย นกอีมูสีสันจัดจ้าน พาควิน กระต่ายมินิโซต้า ตาโตฟันเหยิน เคนดริก นกแก้วมาคอร์พูดมาก และ ธิติมา ช้างอินเดียขี้อาย 

7

แอนนาไม่รำคาญพวกสัตว์ เพราะสัตว์ทำอะไรอย่างแน่ใจ และไม่พูดอะไรที่ไม่ได้ทำการบ้านมาก่อน

1
บ่ายคล้อยวันหนึ่ง คุุณตาออกมารดน้ำต้นไม้หลังบ้านริมเขา

2
ผมถามชายแก่ 

"ชีวิตคืออะไร ท่านพอใจในชีวิตแล้วหรือไม่" 

3

ตาพูดเสียงพร่า 

"ทุกสิ่งต้องการสิ่งหล่อเลี้ยง หากเป็นไม้กระถาง จงเชื่อใจคนดูแล หากเป็นไม้ป่า จงมั่นใจในฟ้าฝน" "ชีวิตคือการดำรงอยู่ด้วยศรัทธา รับความปีติจากการเกื้อกูล หาได้เกี่ยวกับความพอใจของตนไม่ หากดำรงอยู่ด้วยตนและเพื่อตน ไม่จำเป็นต้องมีชีวิต"