.. เราโคดนอยด์อะ

เราก็ไม่เคยถามใครว่าคนอื่นเขากินยาเท่าไร หรือเราเองก็ไม่เคยถามหมอถึงจำนวนของมัน คือ เราสงสารตับไตไส้พุง สมัยก่อนถึงจะดื่มเหล้าเยอะ แต่ก็ไม่เคยทุกวันเป็นปี เรากลัวมากว่าการกินยาเยอะต่อเนื่องขนาดนี้ สุดท้ายจะส่งผลเสียกับร่างกายเรา หรือหลงเหลือขยะเอาให้ป่วยต่อ
เนี่ย พอนึกขึ้นมาแบบนี้ก็จะคิดอีกแล้ว ว่า เราจะกินยาเยอะๆ แบบนี้ทุกวัน เพื่อให้ใข้ชีวิตปกติได้ แต่มันจะมีประโยชน์อะไรที่จะอายุสั้นจนไม่ได้เห็นลูกเติบโต
พอเราอยากมีลูก เราก็คงอยากอยู่กับลูกให้นาน 

เราไม่แน่ใจเหมือนกัน คนที่ต้องรักษาตัวนานๆ กินยาทุกวันนานๆ เขาจะคิดแบบนี้มั้ย จะเบื่อบ้าง จะสงสัยไหมว่าจะต้องกินยาไปอีกนาน เราเบื่อมาก
เราสารภาพเลยว่าไม่ใช่คนไข้ที่ดี ก็มีบางวันที่เราคิดว่า วันนี้ชั้นโอเคแหละไม่ต้องกินยา ซึ่งบางวันมันก็เวิร์คแต่บางวันมันก็ไม่จริงๆ แล้วก็มีบางวันที่เราเบื่อแล้ว เราต้องการรู้ว่าเราสามารถเป็นปกติสุขได้ด้วยการไม่กินยา เราก็จะไม่ยอมกิน ซึ่งมักจะพัง แล้วใช้เวลาอีกหลายวันกว่าจะยืนตรงๆ ได้ใหม่

แย่อะ เบื่อหน่าย .