เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิว - NATION BOOKSMarina Book Blog
รีวิว - มีแต่ปลาทองเท่านั้นที่รู้ : อากามัทสึ ริอิจิ

  • เรื่องย่อหลังปก
    ผู้จัดการทั่วไปของเรียวกังถูกสังหารโหด ขณะที่พนักงานทั้ง 6 คนออกมาสารภาพผิด แต่สิ่งที่พวกเขาพูดมีแต่เพียง เจตนาฆ่าที่คลุมเครือ! แต่สุดท้ายแล้วเงื่อนงำกลับถูกโยงไปยัง “ปลาทองรันชู”

    คุยกันหลังอ่าน (สปอยล์)
    สนุกมาก พูดคำนี้เลย รู้สึกว่าสมกับที่ได้รางวัลในญี่ปุ่นจริงๆ แล้วก็รู้สึกว่าในไทยไม่ค่อย hype กัน rating ใน meb ก็ต่ำมาก แต่จริงๆ ดีเลยนะ แบบเล่าเรื่องได้น่าสนใจ จังหวะพลิกก็ดี ตั้งแต่ช่วงสามเป็นต้นไปคือยิงยาวเลย
    เนื้อเรื่องย่อค่อนข้างเล่ายาก เราคิดว่าไปอ่านเองน่าจะได้อรรถรสมากกว่า มันเป็นหนึ่งในเรื่องที่ถ้าอ่านรีวิวละเอียดมาก่อนอาจจะรู้สึกว่าถูกสปอยล์อย่างร้ายแรงก็ได้
    แต่ข้างบนก็ remark ไว้แล้วนะว่าสปอยล์ 555555 ก็เอาเป็นว่าเนื้อหาต่อไปจะสปอยล์อย่างรุนแรงละนะคะ

    เรื่องนี้เป็นการฆาตกรรมผู้จัดการใหญ่ในเรียวกัง โดยพนักงานกลุ่มหนึ่ง ผู้จัดการใหญ่นี่แต่งงานกับนายหญิงน้อยผู้เป็นที่ชื่นชมรักใคร่ของพนักงานมาก

    เนื้อเรื่องแบ่งเป็นสี่ส่วน คือ
    01 ก่อคดี แรงจูงใจของเหล่าพนักงาน
    คือใน 01 จะเล่าไปทีละคนเลย แต่ละ POV ของผู้มีส่วนร่วมในการฆาตกรรมแบบลงมือเองจริงๆ ว่าตอนนั้นทำอะไรบ้าง เช่น คนนี้รัดคอ คนนี้จับขา อะไรงี้

    02 สอบปากคำ ความหดหู่ของเหล่าผู้ต้องสงสัย
    02 คือการเล่าแรงจูงใจไปทีละคน พอเล่าไป แม้กระทั่งคนอ่านก็ยังรู้สึกว่า มันจะเกินไปแล้ว ผู้จัดการคนนี้สมควรที่จะตายจริงๆ ทำแบบนี้ก็สมควรแล้วที่จะถูกเกลียด ทุกคนมีความเกลียดต่อผู้จัดการคนนี้เกือบหมดเลย แล้วทุกคนก็มีจุดร่วมคือการไปสัมมนางานหนึ่ง แล้วก็ถูกงานสัมมนานั้นกระตุ้นมา ตอนฆ่ามีความคิดว่า ทะลวง ทะลวง ซึ่งเป็นคำที่งานสัมมนาสอนมาอยู่ตลอด

    03 ให้การ ความอึดอัดของเหล่าพยาน
    แต่พอถึง 03 เป็นการพลิกอย่างแท้จริง มันเหมือนอยู่ดีๆ ก็เอามุมมองออกมาจากกลุ่มฆาตกร มองจากคนนอกอย่างแท้จริง จริงๆ ในหมู่ฆาตกรที่มีคนที่ให้ฟีลลิ่งเป็นคนนอกอยู่ด้วย คือ คาเนซากิ ยูสึเกะ เป็นคนที่ไม่ได้ชื่นชมจุนโกะในรูปแบบเดียวกับคนอื่น แล้วก็เป็นคนที่ไม่อินกับงานสัมมนาด้วย แล้วก็เป็นคนเดียวที่ค่อนข้างใกล้ชิดกับผจก ในบท 02 จะเห็นเลยว่าคาเนซากิไม่เหมือนคนอื่น
    แต่ในบท 03 เป็นคนนอกที่แท้จริง เป็นพนักงานที่ลาออกไปแล้ว และมีเจ้าของสถาบันสัมมนา แล้วก็ตัวจุนโกะเองด้วย
    พอมาถึง 03 มันเหมือนแบบ ได้รู้ว่านี่คือการเล่าที่มันเชื่อถือไม่ได้เลยอะ โดยเฉพาะใน 01/02 โดยพนักงานที่ผ่านการสัมมนามาแล้ว และบางคนก็ถูกพนักงานอาวุโสใน 03 หลอกหรือบอกความจริงไม่หมด หรือเอาดีเข้าตัวเอง คือทุกอย่างมันส่งเสริมให้พนักงานระดับล่างเกลียดผจกเข้าไปอีก แล้วก็บวกกับจุนโกะที่วางแผนมาก่อนอีก
    คือมันสุดยอดเลย เราชอบเนื้อหาในส่วน 03 มาก จังหวะที่เล่าเรื่องงานสัมมนาคือรู้เลยว่านี่คือ ลัทธิ อะ มันเป็นแบบวิธีการล้างสมองแบบลัทธิ

    บทสุดท้าย ตื่นรู้ วันพรุ่งนี้ของเหล่านักโทษ
    ในบทสุดท้ายคือตอกย้ำว่าพนักงานที่เข้าคุกไปแล้วก็รอคอยที่จะออกมาเป็น พนักงานทาส แบบที่จุนโกะต้องการจริงๆ แล้วก็มีแค่คาเนซากิที่ไม่อินกับงานสัมมนาที่คิดว่าจะหนีไปจากจุนโกะ

    ส่วนตัวเราค่อนข้างประทับใจมาก เป็นเพราะว่าเราไม่ได้ตั้งความหวังมาก่อนด้วย ก็ค่อนข้างเซอร์ไพรซ์เลย

    เห็นมีคนพูดว่าชื่อเรื่องกับคำโปรยไม่เข้ากับเนื้อเรื่อง แต่จริงๆ ถ้ามองว่า ปลาทองรันชู คือ นายหญิงน้อยจุนโกะที่อยากจะเป็นปลาทองที่ผิดปกติจนได้รับการชื่นชม เป็นปลาทองที่ไม่ถูกคัดเลือกออก ทิ้งคนอื่นๆ ไว้ข้างหลังจนสุดท้ายกลายเป็นปลาทองรันชูที่แพงที่สุดตัวนั้น เราว่าก็เข้ากันดีแล้ว เพราะว่าสุดท้ายแล้วจุนโกะก็ประสบความสำเร็จ ในมุมมองของเธอ เธอคงกลายเป็นปลาทองรันชูนั่นจริงๆ และก็เท่ากับเงื่อนงำทั้งหมดก็โยงกลับไปหา ปลาทองรันชูตัวนั้น จริงๆ


    E-Book : CLICK!

    รีวิวแยกตามสนพ: Home

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in