สรรพสิ่งบนโลกใบนี้ . . . ย่อมมีความแตกต่าง
ทุกอย่าง ถูกออกแบบมาเพื่อตัวมันเอง
ทุกสิ่งล้วนมีลักษณะเฉพาะตัว
ซึ่งนั่นแหละ เป็นสิ่งที่เราสนใจ
ส่วนใหญ่เราไม่ค่อยได้มองหรอกว่า
สิ่งนี้กับสิ่งนี้ มีความเหมือนกันอย่างไร
แต่เรามักมองว่า สิ่งนี้กับสิ่งนี้ แตกต่างกันอย่างไร
แต่ทำไม . . . มนุษย์ มักชอบมองว่า
เพราะเหตุใด ทำไมฉันจึงไม่เหมือนกับเขา
ทำไมฉันถึงไม่เทียบเท่ากับเขา
มนุษย์กลับเปรียบเทียบความเหมือน
มากกว่ามองความแตกต่าง
" ทำไมฉันต้องเหมือนกับเขาด้วยล่ะ ในเมื่อฉันก็เป็นฉัน "
ใช่ . . . ทำไมเราต้องเปรียบเทียบว่าเราต้องเหมือน
หรือต้องเป็นแบบคนอื่นด้วยล่ะ
ไม่ได้บอกว่าความทะเยอะทะยานหรือความพยายามไม่ดี
สิ่งนั้นที่เป็นแรงผลักดัน ย่อมดีอยู่แล้ว
แต่เราได้ย้อนถามตัวเองหรือไม่ว่า
เราฝืนตัวเองมากไปหรือเปล่า
บางครั้ง ทำไม เรากลับไม่เป็นสุขเลย
ในการพยายาม เป็นแบบเขา
มันช่างกดดัน และอึดอัด
แต่ทำไม การที่ได้อยู่กับตัวเอง
เป็นในสิ่งที่ตัวเองเป็น
ทำ ในสิ่งที่เราทำได้อยู่แล้ว
มันกลับอิสระ ไร้ซึ่งกรอบ
ไร้ซึ่งขอบเขต ไร้ซึ่งพันธะของการผูกมัด
และผลลัพธ์มันออกมาดีกว่า กับสิ่งที่เราทำ
เพราะนั่น . . . คือตัวตนของฉัน
คือ ความแตกต่างระหว่างฉันกับเขา
เมื่อกลับมาเป็นตัวตนของฉันเอง
รูปแบบหรือผลลัพธ์ อาจต่างออกไปจากเขา
แต่สิ่งที่ได้เรียนรู้อยู่อย่างหนึ่ง คือ
บนความต่างของฉัน มันก็ทำได้เหมือนกันนะ.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in