เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
The stories teller: นักเล่าผู้พเนจรPraw Promnate
ฝันร้าย


  •                 ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ

            เสียงนาฬิกาที่ดังขึ้น มันปลุกให้หญิงสาวที่กำลังนอนหลับไหลบนเตียงนั้น ได้สะดุ้งตื่นท่ามกลางแสงไฟสลัวในห้องของเธอ และแล้วเธอก็ได้มองไปรอบๆ ของห้องที่เงียบสงัด

                "แกมันฆาตกร" เสียงแว่วจากความมืดได้เข้ามาที่โสตประประสาทของเธอ
     
                "ฉันไม่ได้ทำ" เธอพูดแทรกท่ามกลางความมืดมิด เมื่อเธอพูดจบ รอบข้างในห้องของเธอนั้นมีเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดทุกข์ทรมาณอย่างเคียดแค้นและตามมาด้วยเสียงก่นด่าสาปแช่งเธอ
     
                   ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ

            เสียงนาฬิกาเริ่มดังปลุกเธอขึ้นอีกครั้ง แต่ทว่ารอบๆ ของห้องเธอนั้นกลับดำมืด แล้วร่างกายของเธอนั้น นิ่งอยู่กับทีมีแค่สายตาของเธอที่ยังเครื่อนไหวไปมาอยู่

              "เจ้าได้ทำสิ่งนั้นหรือไม่" เสียงปริสนาที่เยือกเย็นได้ลอยมาจากความมืด

              "ฉันไม่ได้ทำนะ" เธอตอบกลับเจ้าของเสียงนั้น

              "แกโกหก" มีเสียงปริศนาของผู้หญิงคนนั้นได้ออกมาจากความมืด

              "เจ้าได้กระทำสิ่งนั้นหรือไม่" เสียงปริศนานั้นได้ถามเธออีกครั้ง

              "ฉะ- ฉันบอกแล้วไงว่า ฉันไม่ได้ทำ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ แล้วพูดต่อไปอีกว่า "ถ้ามันไม่เข้าหาเรื่องตั้งแต่แรก ฉันคงไม่ไปจ้างวานฆ่าใครก็ตามที่มันเป็นขวางก้างคอของฉัน"

         จู่ๆ เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอนั้นหนักขึ้นประหนึ่งเหมือนก้อนหินขนาดใหญ่มาทับร่างกายของเธอไว้อย่างหนาแน่น

             "นี่คือผลการกระทำของเจ้า เจ้าจะได้รับผลตอบแทนด้วยสิ่งนี้" เสียงปริสนาที่เยือกเย็นคนนั้นได้พูดกับเธอเป็นครั้งสุดท้าย

                  ติ๊ดๆ ติ๊ดๆ

        เสียงนาฬิกาได้ปลุกเธอขึ้นมาอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ทุกอย่างดูเป็นปกติ จนน้ำตาของเธอนั้นได้ไหลลงมาอาบแก้มของเธอ

            "ฉันขอโทษ"

            "เจ๊ๆ" เสียงเรียกจ้าชายหนุ่มได้เรียกหาหญิงวัยกลางคนผู้ที่เป็นเจ้าของห้องเช่าแห่งหนึงที่เขาอาศัยอยู่

    "ว่าไงล่ะ พ่อหนุ่ม" เธอถามลูกเช่าของเธอ

    "เจ๊ช่วยบอกข้างห้องที่อยู่ข้างๆ ห้องผมให้เบาๆ หน่อยได้ไหมครับ เสียงดังมาก ผมนอนไม่ได้เลยครับ" เขาพูด แต่ทว่าเจ้าของห้องเช่ารู้สึกสะดุ้งเล็กน้อยแล้วได้บอกกับชายหนุ่มว่า

    "เดี๋ยวนะพ่อหนุ่ม ห้องนั้นไม่มีใครอยู่นานแล้วนะ เมื่อก่อนจะเป็นห้องร้างเนี่ย มีผู้หญิงคนหนึ่งได้เข้ามาอยู่ที่ห้องข้างๆ ของห้องพ่อหนุ่มนั้นแหละ เขาหายไม่ไหนไม่รู้ ค่าเช่าก็ไม่จ่ายนานแล้วจนต้องขึ้นไปเปิดห้องนะ มีแต่รอยคราบแดงๆ มีกลิ่นสาบเน่าๆ เหมือนเลือดเลย ทุกวันนี้ยังไม่มีใครเจอตัวผู้หญิงคนนั้นเลยนะ"

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in