สวัสดีวันเสาร์นะคะทุกคน ช่วงนี้เป็นช่วงใกล้สอบของวัยรุ่นเลยก็ว่าได้ และอากาศร้อนมากๆ อย่าลืมพกร่มหรืออะไรไว้บังแดดด้วยนะคะ

      เมื่อวันพุธของอาทิตย์ที่แล้ว ได้มีการสอบเก็บคะแนนชีวะของคุณครูท่านหนึ่ง เป็นข้อสอบข้อเขียน เกี่ยวกับเรื่องสัตว์ ตั้งแต่ Porifera ถึง Chordata เราก็เออ ใช้สติ ตั้งใจทำมันให้ดี จะได้ไม่ต้องเครียด  ข้อสอบมีประมาณ 13 ข้อ 15 คะแนน มีข้อนึง 3 คะแนน ให้เวลา 15 นาที ซึ่งไม่ค่อยยากเท่าไหร่ แต่บางข้อก็ลืม เพื่อนๆ ดูตึงเครียดกันมากๆ พอทำเสร็จคุณครูก็เฉลย ณ ตอนนั้นเลย

       พอผลสอบออกมาเราได้ 12 มันเยอะนะ เยอะที่สุดเท่าที่เราทำแล้ว เพราะเราทำวิทย์ทีไร เราได้คะแนนน้อยตลอดเลย ส่วนเพื่อนๆ ส่วนมากได้กันประมาณ 4-10 คะแนน ถึงเวลาตอนบอกคะแนน เมื่อก่อน คุณครูท่านนี้ จะเป็นคนที่เห็นใครพัฒนาเขาจะชม ชมอย่าเดียวเลยก็ว่าได้ เวลาชมเรารู้สึกในใจได้เลยหล่ะว่า เราต้องทำให้ได้ เพื่อที่จะได้คำชมแบบนี้ พอมาวันนี้คุณครูกลับไม่พูดอะไรเลย เรารู้สึกใจหายเหมือนกันนะ มันนอยด์มากเลย เหมือนไม่มีแรงจะไปต่อ

       พอกลับถึงบ้าน คำพูดที่ออกจากปากพ่อแม่บ่อยๆ ก็คือ ได้แค่ไหนแค่นั้น มันทำให้เรารู้สึกว่า "ทำไปทำไมวะ" แต่พอตั้งสติแล้วคิด เราคิดได้จากเรื่องนี้ว่า

       บางทีกำลังใจจากคนไหน ก็ไม่สำคัญเท่ากับกำลังใจตัวเองเชื่อมั้ย

       ขืนเรารอกำลังใจจากคนอื่น มันก็จะยิ่งทำให้เราแย่ 

       กำลังใจจากคนอื่นก็ดี

       แต่ถ้าเราอินเกินไปก็จะส่งผลเสียกับตัวเอง 

       จงภูมิใจกับตัวเอง ให้กำลังใจตัวเองทุกๆ วัน 

       ลองมองย้อนกลับมาที่ตัวเอง 

       ที่เราทำได้ก็เพราะ ตัวเอง ไม่ใช่เพราะใคร 

       ทุกอย่างจะดีขึ้น 

       เหนื่อยก็ขอให้พัก ท้อแต่อย่าถอย

       หยุดได้พักได้แต่อย่าลืมก้าวไปข้างหน้า

 

       ส่วนคำพูดของพ่อแม่นั้น อาจจะนอยด์บ้างในบางครั้ง 

       แต่ท่านก็ทำให้รู้สึกปล่อยวางและไม่คิดมากเท่าไหร่

       ความคิดของเราวันนี้ได้ถูกปล่อยออกมาแล้ว อยากให้ทุกคนค่อยๆ อ่านและทำความเข้าใจ อย่าใช้อารมณ์ อย่าลืมมาคอมเมนต์แลกเปลี่ยนความคิดกันนะคะ สำหรับเราไม่มีผิดไม่มีถูก  หรืออาจจะเข้ามาสอนเด็กคนนี้ในหลายๆ เรื่องเพิ่มเติมได้นะคะ   

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ

เข้ามาพูดคุยกันได้ที่ https://twitter.com/qkhanun

ขอบคุณรูปภาพจาก google