ปีๆนึงผ่านไปไวมาก ปีนี้วันแม่ก็วนมาอีกแล้ว บางคนอาจจะคิดว่าวันไหนก็เหมือนกัน มันก็ใช่ แต่บางคนไม่รู้จะบอกรักแม่ยังไง อยู่ๆ พูดมาโต้งๆรักแม่นะ สำหรับบางคนอาจจะเป็นเรื่องเขินอายทำตัวไม่ถูกเท่าไร(แต่สำหรับเรามันปกติมาก เพราะก็อ้อนมะม้าทุกวัน) เอาจริงลองมองย้อนกลับไปตอนเด็กๆ เวลาโดนถามว่ารักมะม้าแค่ไหน ก็จะตอบว่า รักมะม้าเท่าโลกเลยยยย มันเป็นความรักของเด็กที่บริสุทธิ์แบบไม่ต้องถามต่อว่าเพราะอะไร พอโตขึ้นเรื่อยๆ คำตอบก็ยังเป็นคนเดิม ด้วยวัยที่โตขึ้นเป็นเหตุเป็นผลมากขึ้นมีร้อยล้านเหตุผลที่สมควรจะรัก และมะม้าเป็นผู้หญิงที่มหัศจรรย์มาก ไม่เคยว่า ไม่เคยด่า ยิ่งการถูกตีไม่ต้องพูดถึงเลย 

          มะม๊ามีแนวทางในการเรื่องลูกที่ไม่เข้ากฏเกณฑ์อะไรทั้งนั้น น่าร์และฟี่เรียกว่าเลี้ยงลูกของมะม้าว่า “ เลี้ยงแบบบุฟเฟ่ต์ ” คือนึกฟิวเราไปกินอาหารบุฟเฟ่ต์ อยากกินไรตัดเอง เลือกเองเลย บริการตัวเอง แต่ก็จะมีเด็กเสิร์ฟค่อยช่วยเหลืออยู่ตลอด เมื่อต้องการอะไรเพิ่มเตรียม การเลี้ยงลูกของมะม้าใช้หลักการเดียวกัน “เป้ะ” คืออยากเรียนอะไร อยากทำอะไร สนใจอะไร เอาเลยไม่เคยห้าม แต่ก็ไม่เคยแนะนำว่าอันนี้อร่อยจ้า อันนี้ไม่อร่อย ไม่มี ไม่มีการชี้นำอะไรทั้งนั้น คือไปลองเลยเรียนรู้ด้วยตัวเอง ดีก็ดีไปเจ็บก็ได้บทเรียน แต่ก็พร้อมสนับสนุนทุกอย่าง ขอแค่เอ่ยปากบอก ฟิวเราเรียกเด็กเสิรฟ์ ( กูดูเป็นลูกชั่วเลยเปรียบเทียบแม่กะเด็กเสิร์ฟ555555555555 ) แต่จริงๆแล้วแม่ทุกคนจะมีจุดบอด จุดบอดของมะม้าก็คือ มะม้าเป็นคนที่ตามใจลูกมากก มากแบบมากกกกเกิน ฟิวแบบรักไม่มีเงื่อนไข มันก็ฟังดูเพราะไป ขอเรียกว่ารักแบบไม่ลืมหูลืมตาดีกว่า จำได้เลยว่าตอนเด็กๆ พี่สาวอยากได้ PSP เครื่องเล่นเกมส์กดๆ ละเชียงรายสมัยก่อนเนอะ เซนทรัลยังไม่มา บิ๊กซีคือหรูมากแล้ว จะซื้อต้องไปเชียงใหม่ มันยากตรงนี้แหละ เพราะมะม้าขับรถไม่เป็น เลยเกิดการต้องขอให้ปะป้าขับรถไปส่งหน่อย  (และตามเคย...ชีวิตมันมีสองขั้วเสมอ ถ้ามะม้าคือโคตรของพลังบวก ปะป้าก็ตรงกันข้าม คือปะป้าเป็นคนที่ดุมากกกกกก มากแบบหาเหตุผลไม่ได้ ฟิวเดียวกับที่มะม้าใจดีมากแบบหาเหตุผลไม่ได้นั่นแหละ) คำตอบก็คือ ไม่ และเรื่องมันก็ควรจบแค่นั้น ตัดภาพมาที่เช้าวันรุ่งขึ้น สามแม่ลูกนั่งรถเมล์กรีนบัสไปซื้อเกมส์หว่ะ....

 เนี้ยยยย เรียกว่า “ รักแบบไม่ลืมหูลืมตา “ ตอนนั้นไม่คิดแบบนี้นะ พอตอนนี้มองย้อนกลับไป และเราก็อยู่ในวัยที่เป็นแม่คนได้แล้ว ถ้าเราเป็นมะม้าก็คงบอกไว้วันไหนเราไปทำธุระที่เชียงใหม่ค่อยแวะไปซื้อเนอะ อะไรก็ว่าไป แต่คงไม่ใช่การตามใจลูกเกินเบอร์แบบนั้นแน่นอน

           ที่เขียนมายาวขนาดนี้ แค่อยากจะบอกว่า ขอบคุณสำหรับทุกอย่างเลยที่ทำเพื่อดีน่าร์และทอฟฟี่ ไม่ว่าจะเป็นการเลี้ยงลูกแบบบุฟเฟ่ต์หรือการรักลูกแบบไม่ลืมหูลืมตาก็ตาม
รักมะม้ามากนะ แต่คงไม่รักเท่าโลกแล้วอะ เพราะพอโตขึ้นรู้สึกว่าโลกมันดูเล็กมาก เมื่อเทียบกับความรักของเราสามคน

เราและพี่สาวเรารักคุณมากๆเลยนะไอ่นกกกกก ❤️

จากกาดำและกาขาว