เด็กชายแป๊ะซะ - บันทึกของหมูเน่า

สวัสดีครับ ผมชื่อเด็กชาย 'แป๊ะซะ' (ชื่อน่ากินล่ะสิครับ แต่จะมากินผมไม่ได้นะครับ 555) ผมเป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของแม่
ผมเป็นหมารักสันโดษครับ ไม่ชอบสุงสิงกับใคร แม้แต่พี่ๆของผม ...
พี่ๆของผม(คนเขียนเอง) ... ชอบอิจฉาผมมาก ไม่รู้ทำไม อาจเพราะแม่คงแบ่งปิ้งไก่ของผมไปให้เขา แล้วเขาไม่อิ่มกระมัง นี่ผมอุตส่าห์แบ่งให้เลยนะ ยังไม่สำนึกบุญคุณอีก โธ่ แถมยังเขียนโพสต์ในมินิมอร์ถึงผมให้น่าน้อยใจอีกด้วยนะครับเนี่ย ค่าตัวที่เอาเรื่องผมไปเขียนก็ไม่ได้สักบาท
+ น้องชายที่ไม่ได้รับเชิญ
/ขายของแบบเนียนๆ
เวลาผมโดนพี่ๆแกล้ง เช่นว่า
พี่ : แม่ๆ ถ้าเกิดน้ำท่วมโลก อุ้มแป๊ะซะขึ้นไปด้วยนะ จะได้ไม่อดตาย ... /พร้อมทำหน้าตาหิวกระหาย
แม่ : บ๊ะ อย่าไปพูดแบบนั้นกับน้องงง น้องกลัวจนอกสั่นขวัญหายแล้วนั่น

นั่นแหละครับ ไม่มีใครรู้ใจผมเท่าแม่อีกแล้ว
เวลาเลิกจากงาน แม่จะมานั่งพูดคุยกับผมเสมอ แม่พูดได้ไม่หยุดหย่อนราวกับผมโต้ตอบได้ บางทีแม่อาจจะต้องการแค่คนรับฟัง ผมตั้งใจฟังจนเผลอหลับไปทุกที

พี่ขอถ่ายรูปแต่ผมไม่อยากออกสื่อมาก กลัวว่าจะดังกลบพี่ณเดช(ดารา) แต่พี่เขาแกล้งผม เขาบอกให้แม่บังคับผมแบบนี้ ดีที่หล่อตั้งแต่เกิด ทำหน้าแบบไหนก็หล่อ

แม่จะรักผมมากก็ไม่แปลกหรอกครับ ไม่ได้อ้อนนะเนี่ย เขาเรียกว่าอยู่เป็นครับผม

พี่ชอบแอบถ่ายผมตอนหลับ นี่จงใจแบล็คเมล์กันชัดๆ ขนาดหลับยังดูดีขนาดนี้ แอบถ่ายตอนตื่นจะขนาดไหนน้า /เอ็งหลงตัวเองเกินไปแล้วเฟ้ย

นี่คือของโปรดของผมครับ แม่จะซื้อมาฝากผมทีละ 5-6 ห่อ(ห่อละ 20) ผมชอบมากก จะได้กินก็แค่ตอนแม่เป็นคนซื้อเท่านั้นแหละ ถ้าพี่ไปซื้อ แทบไม่ได้กินอะไรเลย อย่างเก่งก็ห่อเดียว เผลอๆแย่งผมกินอีก พี่ทำไมชอบรังแกเด็กอย่างผมก็ไม่รู้

นี่น้องสาวผม ชื่อแตงโม เป็นคน(ตัว)เดียวเท่านั้นที่ผมยอมให้เดินเข้าออกในบ้านได้ แต่อย่ามานอนใกล้ผมมาก ผมไม่ชอบ ผมต้อง keep look รักสันโดษนะคุณ

ผมชอบติดรถไปสวนกับแม่ แต่ก็คร้านจะลงไปเหมือนกัน ยุงเย้อะเยอะ นั่งเล่นบนนี้สบายจะตาย เวลานั่งรถผมชอบโผล่หัวออกไปรับลมมาก ลมเย็นสบาย ไม่อยากลงจากรถเลย

พี่แอบถ่ายผมตอนอาบน้ำได้ไง ผมโป๊อยู่นะเฮ้ย อาบน้ำทีไร ผมขนร่วงแทบหมดตัวทู้กที เอ้ะ หรือผมจะเป็นมะเร็ง ไม่นะ ฮือออ /เอ็งอย่าเว่อร์

เป็นที่โจษจันกันทั่วบ้านทั่วเมืองว่า ผมกินแต่กับ ไม่กินข้าว แน่ล่ะ ข้าวไม่อร่อยเลย ผมชอบเวลาแม่ทำกับข้าว บางทีแม่ก็แอบขโมยหมูสดพ่อมาทำกับข้าวให้ 5 ขีดเหลือไว้ให้พ่อแค่ขีดเดียว ทุกคนอย่าบอกพ่อนะ จุ๊ๆไว้ พ่อชอบคลุกใส่ข้าวเยอะๆ สงสัยแค้นที่ผมได้กินเยอะกว่าแน่เลย

ผมนอนได้ทุกที่ในบ้าน ยกเว้นเวลาที่พ่ออยู่บ้าน พ่อบอกว่าผมตัวเหม็น โธ่ นี่ผมประหยัดน้ำช่วยพ่ออยู่นะครับ อีกอย่าง ถ้าผมตัวหอมขึ้นมาเดี๋ยวสาวๆมารุมติดจนไม่มีเวลาให้พ่อ เดี๋ยวหาว่าผมไม่เตือนนะครับ /ขอความจริงดิเฟ้ย
... ก็ผมไม่ชอบอาบน้ำนี่ครับพ่อ โธ่

พี่เขาแกล้งผม ไม่ยอมเปิดประตูบ้านให้ นี่ผมมายืนรอตั้งแต่เช้า สบตาวิ๊งๆก็ไม่ใยดีผมสักนิด ผมจะร้องไห้แล้วนะ เปิดที ไม่งั้นผมจะฟ้องแม่แล้วนะ รักผมบ้างปะเนี่ย

จริงๆผมรักทุกคนในบ้านนะครับ ถึงผมจะเมินทุกคนบ่อยๆ ไม่ใช่ไม่สนใจ ผมกลัวภาพลักษณ์ที่สั่งสมมากว่าร้อยปีมันจะหายไป /เดี๋ยวๆ เอ็งพึ่ง 6 ขวบโว้ยย

รักทุกคนนะครับบบ
แป๊ะซะ