ในฐานะของ New York 1st timer ที่มีเวลาเพียงแค่ 24 ชั่วโมง

เรา...

เห็นหิมะแรกของปีนี้ที่ Time Square ตอนเวลาเกือบๆจะสามทุ่ม

ยืนชูนิ้วกลางอยู่ถนนตรงข้ามกับตึก Trump Tower

เดินไป Rockefeller Center เพื่อจะไปเล่นสเก็ตน้ำแข็งแบบในหนังโรแมนติกต่างๆแต่มันปิด

นั่งกินอาหารเช้าที่ร้าน Stardust ฟังเพลงที่พนักงานในร้านร้องระหว่างหั่นแพนเค้กเข้าปาก

ใส่หูฟังพร้อมเปิดเพลง Empire State of Mind แล้วเดินไปเรื่อยๆจนเจอตึก Empire State

นั่งเฉยๆที่ม้านั่งใน Central Park มองดูคนเดินไปมา

เท่านี้แหละ

แต่โคตรมีความสุขเลย

เราคิดว่าผู้คนหลั่งไหลมาที่มหานครแห่งนี้ด้วยเหตุผลที่แตกต่างหลากหลายแต่จุดร่วมของทุกคนคือ ความฝัน และนี่คือพลังที่เป็นแรงขับเคลื่อนมหานครเอกของโลกแห่งนี้

24 ชั่วโมงมันสั้นเกินกว่าที่จะเห็นมหานครนี้ให้ครบหมดทุกด้าน แต่แค่นี้เราก็ได้แรงบันดาลใจในการก้าวเดินไปข้างหน้าเพื่อตามหาความฝันของตัวเองต่อไปแล้วล่ะ แม้ทางข้างหน้ามันอาจจะยาก ต้องพบเจอกับอุปสรรค์อีกมากมาย มีอะไรที่จะเข้ามาทดสอบความแข็งแกร่งของจิตใจอีกเยอะแยะ

แต่อย่างน้อยเราได้เริ่ม ได้ลองลงมือทำในสิ่งเราวาดฝัน สิ่งที่เราเชื่อว่ามันจะเป็นจริง และเมื่อเราทำความฝันหนึ่งสำเร็จแล้วก็ออกไปตามหาความฝันอื่นๆในชีวิตต่อไป เราว่าชีวิตของเราจะมีคุณค่าหากเรามีประกายไฟแห่งความฝันในดวงตาเสมอ

ถ่ายด้วยกล้อง Olympus Trip 35 และฟิล์ม Kodak Color Plus

ไม่ได้จะฮิปแต่กล้องเจ๊ง จอแตก เลนส์ร้าว แถมมือถือพอเจออากาศเย็นแล้วดับตายไปเลย

ด้วยรัก... จากมหานครนิวยอร์ก