กล่าวโดยสรุป...
ทริปนี้สนุกมาก! ด้วยความที่ตรง Memories Beach มีความน่ารัก ทุกคนที่นี่อยู่กันเป็น community ที่รวมคนที่มีความรัก ความชอบ ความสนใจอย่างเดียวกัน ซึ่งมันทำให้บรรยากาศอบอุ่นเป็นกันเอง
เราสามารถหันไปคุยเจ๊าะแจ๊ะกับคุณพี่ที่ยืนล้างตัวอยู่ข้างๆ กันว่าวันนี้เป็นยังไงบ้างคะ สนุกมั้ย และชวนคุยกันได้เรื่อยๆ รวมถึงได้ฟังเรื่องเจ๋งๆ คูลๆ จากคนนู้นคนนี้ที่มาแชร์ประสบการณ์เซิร์ฟที่นู่นที่นี่ให้ฟัง ซึ่งได้ประโยชน์มากๆ เรียนรู้ทริคเล็กๆ น้อยๆ ได้เยอะมากเลย ฉะนั้นถ้ากังวลว่าไปคนเดียวจะเหงารึเปล่า บอกเลยว่าไม่เหงาแน่นอนจ้า
(ภาพก่อนที่จะเดี้ยง กระดูกลั่นกร๊อบแกร๊บ กล้ามเนื้อตึง)
สำหรับที่พัก เราพักที่ Apsara Beachfront Resort and Villa ที่อยู่ใกล้กับ Memories Beach แบบเดินถึงกันได้เลย มีรถกอล์ฟวิ่งรับส่งตลอดทั้งวัน สะดวกมากๆ แต่เขาหลัก - ตะกั่วป่ามีที่พักอีกเยอะมากๆ เลยนะคะ ยังไงลองทักไปถามกับทางที่เรียนก่อนก็ได้เด้อ (อ้อ อันนี้แอบบอกไว้นิดนึงว่าเราจองรถตู้ภูเก็ต-เขาหลักกับทางโรงแรมไว้ราคานึง แต่พอมาถามกับทางนี้ตอนจะจองรถขากลับ เราได้เรตอีกราคานึงซึ่งดีกว่า ยังไงก็ลองทักไปคุยดูได้จ้า ส่วนคนที่ขับรถเป็นก็เช่ารถขับมาโลด เพราะสองข้างทางมีร้านอาหารเด็ดๆ รวมถึงแหล่งท่องเที่ยวอีกมากมาย!)
ส่วนอาหารการกินนั้นอุดมสมบูรณ์มาก เพราะกับข้าวที่ Memories Beach Bar อร่อยมากกกกกก เรากินข้าวกะเพราทะเลไข่ดาวทุกวัน ย้ำว่าทุกวัน ทั้งมื้อกลางวันและเย็น น้ำปั่นก็อร่อย เวรี่กู้ดดดดด
สุดท้ายนี้ นอกจากเรื่องเซิร์ฟแล้ว สิ่งที่ทำให้เราคิดถึงเขาหลักมากที่สุดก็คือ ท้องฟ้ายามเย็น ค่ะ ทุกๆ วันเราจะมานั่งกินข้าวกะเพรา มองดูฟ้า ดูเหล่าคนเล่นเซิร์ฟวาดลวดลายส่งท้ายก่อนพระอาทิตย์จะลับขอบฟ้า
ซึ่งพอมองท้องฟ้าและให้ลมทะเลตีหน้าทุกวันก็ทำให้ใจสงบและคิดขึ้นได้ว่า ก่อนหน้านี้เราอยู่ในภาวะหมดไฟและหมดใจในการทำสิ่งต่างๆ ใช้ชีวิตวนลูปเดิมไปวันๆ ด้วยความเหี่ยวเฉา พอได้ออกมาทำอะไรใหม่ๆ แล้วมันเป็นการเติมเชื้อไฟและสร้างสีสันให้กับชีวิตได้มากทีเดียวค่ะ
เราเป็นคนกลัวความผิดพลาด ไม่ชอบที่จะทำไม่ได้ หรือคิดเสมอว่าถ้าทำไม่สำเร็จแปลว่าเราเป็นคนล้มเหลว ไม่เก่ง ไม่เอาไหน ซึ่งการมาเล่นเซิร์ฟสอนให้เรารู้ว่าจริงๆ แล้วเรามีความสามารถในการทำสิ่งต่างๆ ได้เยอะมากเลยนะ เพียงแค่เราต้องให้เวลาตัวเองในการฝึกฝน ทดลองทำหน่อยเท่านั้นเอง
แม้ว่ามันจะไม่สำเร็จตั้งแต่ทีแรกและต้องล้มลุกคลุกคลานไปบ้าง แต่นั่นคือส่วนหนึ่งของการเรียนรู้ หากเรายังมีความพยายามและทำมันด้วยความสนุกอยู่ ก็เชื่อว่าเราสามารถทำสิ่งนั้นให้สำเร็จได้อย่างแน่นอน
ใจดีกับตัวเองให้มาก
อย่าไปกดดันว่าฉันต้องทำให้ได้จนเกินควร
เพราะคลื่นมันไม่หมดทะเลหรอก
ถ้ายังจับลูกนี้ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ค่อยจับลูกหน้าเอาก็ได้นี่เนอะ
:)
และทั้งหมดนี้คือเรื่องราวทริปเขาหลักตลอดสามวันที่สุดแสนจะประทับใจค่ะ
สำหรับกิจกรรมต่อไป เราจะพาไปเที่ยวที่ไหน ไปทำอะไร
โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ
(แอบบอกไว้ว่าต้องไปอ่านในหัวข้อ LOGBOOK ที่รักแหละ ฮี่ฮี่)
ด้วยรัก...จากเขาหลัก พังงา ประเทศไทย
ด้วยรัก...จากทะเลทราย
ป.ล.บล็อกนี้มีรูปตัวเองเยอะมาก เอาจริงๆ แอบเขินเหมือนกันนะเนี่ย แฮ่
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in