.
มันเป็นความอดทนที่ไม่จำเป็นต้องใช้เสียงใด ๆ ในการแสดงออก แต่บางคราที่ความเงียบจุดกระตุ้นให้ความอ่อนล้าเหนื่อยแรงโผล่ออกมา เสียงดนตรีดัง ๆ จังหวะมันส์ ๆ จากวิทยุที่แขวนไว้บนคานไม้ไผ่ข้างหัวก็ช่วยทำให้ลืมเลือนความล้าไปได้บ้าง.
.
ความอนทนไม่จำเป็นต้องคงอยู่ตลอดเส้นทางแห่งชีวิต หากเหนื่อยล้าจนสุดแรง ก็แค่แขวนนำ้หนักเกือบ ๆ 70 กิโลบนบ่าไว้ตรงที่พักข้างทาง นั่งพักสักครู่ ส่งยิ้มให้เพื่อนร่วมทางสักหน่อย. 
เพราะไม่มีใครห้ามไม่ให้พัก. 
แค่ตอนที่รู้ว่ากำลังกายฟื้นคืน อาการหอบบรรเทาลง ยามนั้นค่อยลุกขึ้นเดินต่อ. 
แค่ตอนที่รู้ตัวว่าถูกเพื่อนนำไปไกล ยามนั้นค่อยบอกกับตัวเองว่า ไม่เป็นไร เรายังไม่ได้ยอมแพ้. 
.
ความอดทนมาพร้อมกับสติเสมอ สิ่งสำคัญคือจุดหมาย และสติคือสิ่งที่คอยส่งเราให้ไปถึง แม้ว่าระหว่างทางจะยากลำบากเพียงใด ต้องไต่บันไดหินที่สูงชันแค่ไหน แต่สติจะทำให้ย่างก้าวของเรามั่นคง ไม่เฉไฉเปลี่ยนทิศทาง. 
.
ความอดทนไม่จำเป็นต้องเรียกร้องความเมตตาหรือคำป่าวประกาศ เพราะทุกคนรับรู้ถึงความยากลำบากนั้น และพร้อมที่จะเบี่ยงตัวหลบออกข้างทาง เพื่อเปิดทางให้แก่ลูกหาบผู้แสนอดทนทุกคน. 
.
มันเป็นความอดทนที่ดังกึกก้องอยู่เงียบ ๆ ทั่วระหว่างทางขึ้นภูกระดึง. 
เงียบจนใครหลายคนอดพูดให้กำลังใจไม่ได้ว่า