ช่วงที่เราหายไปนี้ คือช่วงที่เราดื้อยา คือกินยาแล้วก็ไม่รู้สึกดีขึ้น เราจมอยู่ในช่วงซึมเศร้าแบบอ่อนๆ มาเรื่อยๆ 

ช่วงซึมเศร้าแบบอ่อนก็จะดีกว่าซึมเศร้าแบบเต็มกำลังนิดหน่อย แต่ก็ไม่ได้ดีไปกว่ากันมาก พูดยังไงดีล่ะ คือมันไม่มีความสุขแบบหน่วงๆ ทำอะไรก็ไม่มีความสุข ฟังเพลงก็ไม่เพราะ ไม่อยากเจอผู้คนแต่ก็เจอได้ อ่อนไหวง่าย ไม่ได้ร้องไห้ตลอดเวลา แต่มีเรื่องทีก็ร้องไห้นาน ไม่ค่อยมีสมาธิจดจ่อ ดูหนังก็ไม่จบเรื่อง เขียนบล็อกก็เขียนไม่ได้ คิดออกนะว่าอยากเขียนอะไร พอเขียนไปสักพัก ตื้อ ทำต่อไม่ได้ ดองใน draft เต็มเลย นั่นแหละค่ะ เป็นเหตุผลที่เราหายไป 2 เดือน

ช่วงนี้ก็ดีขึ้นมาแล้ว เพราะหมอเพิ่มยาให้ บวกกับช่วงนี้เราไปเจอเพื่อน ไปงานของมหา'ลัย เออ รู้สึกดีจริงๆ ที่ได้ไปงานของมหา'ลัยหลังจากจบแล้ว รุ่นน้องที่มอนี่หล๊อหล่อ รู้สึกกระชุ่มกระชวย

การได้ออกจากบ้านบ้าง ไปหานั่นหานี่ทำกับเพื่อน นอนดูคลิปในยูทูบกับเพื่อน ไปกินจั๊งค์ฟู้ดเลวๆ กับเพื่อน อะไรแบบนี้นี่มันฮีลเราโดยที่ไม่รู้ตัวเลยนะ รู้ตัวอีกทีเราก็รู้สึกอยากทำนู่นทำนี่ เมฆอึมครึมบนหัวก็หายไป

จากตอน กับผู้ป่วยไบโพล่าร์ โรคซึมเศร้า เราพูดอะไรด้วยได้บ้าง ข้อ 2 ในตอนที่บอกว่า "สมมติว่าเราเป็นน้ำแก้วหนึ่ง แล้ววันนึงมีสีดำหยดลงไปในแก้วนั้น เราจะทำยังไงให้น้ำในแก้วกลับมาใสเหมือนเดิม?" คำตอบคือต้องเติมน้ำใสลงในแก้วเรื่อยๆ จนกว่าจะใส ตอนนั้นเราเข้าใจที่หมอบอกนะ แต่ตอนนี้เราเข้าใจกว่า เพราะเรารู้สึกได้ว่า ความหม่นๆ ในใจที่เราทนมาตลอด 2 เดือน เหมือนจะหายไป สมาธิที่ไม่ค่อยจะมี ก็เหมือนจะกลับมา จากที่หลบผู้คน ก็กลับมาเป็นคนติดเพื่อนเหมือนที่เคยเป็น

แล้วเราก็เพิ่งมานึกได้ว่า เหย นี่ไม่จำเป็นต้องใช้แค่กับผู้ป่วยโรคซึมเศร้าหรือไบโพล่าร์นะ ทุกคนน่าจะใช้หลักการนี้ได้

ในชีวิตประจำวันทุกคนต้องเจอเรื่องบั่นทอนทุกวัน มลพิษทางอากาศจากท่อไอเสียรถเมล์ มลพิษทางเสียงจากรถแซ๊ดที่เด็กแว้นชอบเปิดเพลงเสียงดังๆ มลพิษทางกลิ่นจากคนที่กินข้าวเหนียวหมูปิ้งแล้วเรอบนรถไฟฟ้า บางวันซวยหน่อยก็เจอคนแซงคิว เน็ตกาก เจ้านายบ่น วินมอ'ไซค์โก่งราคา บลาบลาบลา

รู้ตัวอีกทีคืนนั้นเราก็นอนไม่หลับแล้ว หัวมันตึงๆ ในใจไม่สงบ เป็นแบบนี้นานๆ เข้า ใจก็พังไม่รู้ตัว

ฉะนั้นเราว่า คนเราควรหาเวลาพักผ่อน กลับไปที่มหา'ลัย ไปรับความกระชุ่มกระชวยจากรุ่นน้องหล่อๆ บ้าง ถ้ามหา'ลัยไกลไป ก็ชวนเพื่อนออกไปนั่งจิบเบียร์ เดินเที่ยวซอยรามบุตรี คุยกันถึงเรื่องราวต่างๆ ถ้าเพื่อนว่างไม่ตรงกัน ก็ซื้อของไปทำกับข้าวกินกับพ่อแม่ก็ได้ ถ้าพ่อแม่ก็ไม่ว่าง อย่างน้อยได้ไปคาเฟ่แมวก็ยังดีนะ ถ้าคาเฟ่แมวปิดก็.. (พอเนาะ)

ด้วยความปรารถนาดีจากเรา เจ้าของแก้วน้ำที่น้ำเปลี่ยนสีไปมาบ่อยที่สุดคนนึง อยากเห็นแก้วน้ำของทุกคนเป็นสีใสๆ <: