ช่วงที่ผ่านมาเรารู้สึกว่าต้องการหาหนังสือที่เกี่ยวกับขนม อาหาร และ mystery เล็ก ๆ มาอ่านเราคิดถึงรสชาติแบบนั้น เพราะเมื่อปีที่แล้วได้อ่าน
ร้านขนมแห่งความลับแล้วชอบมากกกก เลยอยากหาอะไรแบบนั้นมาอ่านอีก แต่ก็นั่นแหละนะ ไม่มีอะไรทดแทนอะไรได้ ทุกเรื่องย่อมมีข้อดีของตัวเอง ทาร์ตตาแต็งแห่งความฝันก็เช่นกัน
ทาร์ตตาแต็งแห่งความฝัน
ผู้เขียน ฟูมิเอะ คนโด
แปลโดย กนกวรรณ เกตุชัยมาศ
พอเห็นชื่อคนเขียนเป็น ฟูมิเอะ คนโด ก็ไม่พ้นจะคิดถึง คาเฟ่ลูส เมนูที่รักจากการเดินทาง เป็นอีกเล่มที่ชอบมาก ๆ ค่ะ คาเฟ่ลูสคือนิยายประเภท cozy mystery อันโด่งดังเมื่อปีสองปีที่ผ่านมา เรื่องราวนุ่มละมุนเมื่อเทียบกับนิยายสืบสวนประเภทอื่น มันเรียบง่ายแต่มีเสน่ห์ดีต่อใจอะไรประมาณนั้น เราจึงไม่พลาดที่จะหยิบหนังสือของฟูมิเอะมาอ่านอีกครั้ง ด้วยหวังว่าจะได้พบกับประสบการณ์เช่นนั้นอีก
เหตุที่หยิบเล่มนี้มาอ่านก็หลากหลายความรู้สึกค่ะ ถ้ามีใครถามว่าหนังสือประเภทไหนที่ชอบอ่านและรู้สึกคอมฟอร์ตที่จะอ่านที่สุด สำหรับเราคือวรรณกรรมญี่ปุ่นเบาๆ เรียบง่าย แต่ลึกซึ้ง เป็นทางของตัวเองมากที่สุด เราชอบความเรียบเฉยไม่หวือหวาแบบนั้น ทว่าปีที่ผ่านมาเราเหมือนคนที่ออกเดินทางไกลเพื่อค้นพบประสบการณ์ใหม่ ๆ และเหนื่อยล้ากับการตามหาสิ่งที่ตัวเองไม่คุ้นเคย เหมือนกับการอ่านหนังสือที่ตัวเองไม่ค่อยได้อ่าน อย่างวรรณกรรมคลาสสิก วรรณกรรมรางวัล วรรณกรรมทรงคุณค่าต่างๆ แต่แล้ววันหนึ่งเราอยากจะพักและอยากกลับบ้าน ก็เลยกลับมาหา ทาร์ตตาแต็งแห่งความฝัน
มาเข้าเรื่อง ทาร์ตตาแต็งแห่งความฝัน กันดีกว่าเนอะอารัมภบทซะยาวเหยียด เล่มนี้เป็น cozy mystery อีกเช่นเคย โดยเรื่องราวเกิดขึ้นในร้านอาหารฝรั่งเศสเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในประเทศญี่ปุ่น ที่ชื่อว่า บิสโทรปามาล ซึ่งมีสมาชิกเพียง 4 คน คือ เชฟมิฟุเนะ, ชิมุระ ซูเชฟ, คาเนโกะ ซอมเมอลีเย (ผู้เชี่ยวชาญด้านไวน์) และผู้เล่า ทาคัตสึกิ บริกรของร้าน
นี่คือเรื่องราวเล็ก ๆ ของผู้คนที่แวะเวียนมาทานอาหารที่ร้าน และปริศนาต่าง ๆ ก็มีอาหารเข้ามาเกี่ยวข้อง ฟูมิเอะยังคงเล่าถึงเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ในชีวิตประจำวันของผู้คนได้อย่างงดงาม ไม่น่าเชื่อว่าอาหารจะมีความสำคัญกับคนได้มากมายเช่นนั้น เชฟมิฟุเนะ เป็นคนที่มองเรื่องทุกอย่างผ่านอาหาร คนนั้นจะเป็นคนเช่นไร ผ่านปัญหาอย่างไรมา จะแก้ปัญหาได้ด้วยวิธีไหน อาหารสามารถบอกได้ทุกอย่าง และเมื่อมีปัญหาทุกข์ใจเชฟก็จะเสิร์ฟ แว็งโช หรือไวน์ร้อนในแก้วดูราเล็กซ์ให้ลูกค้าได้ผ่อนคลายจากเรื่องหนักหนา เพราะเรื่องกินเป็นเรื่องใหญ่ เป็นสิ่งที่ทำให้มนุษย์ดำรงอยู่ได้ เป็นสิ่งที่ทำให้มีความสุขและอาจจะทำให้เป็นทุกข์ได้ด้วยเช่นกัน ในเรื่องจะเน้นไปที่อาหารฝรั่งเศสที่ชื่ออ่านย้ากยากและเราก็ไม่ค่อยรู้จักเลย แต่น่าสนุกนะคะที่ได้ทำความรู้จักอาหารและขนมชื่อประหลาดพวกนั้น และเรื่องการจิบไวน์ที่เข้ากับรสชาติอาหารก็สำคัญไม่แพ้กัน เราคงจะไม่สปอยล์เนื้อเรื่องอะไร เพราะ ทาร์ตตาแต็งแห่งความฝัน ก็เหมือนอาหารที่ต้องชิมด้วยตัวเอง
ในเล่มจะซอยย่อยเป็นบท ๆ แต่ละบทก็จะมีปริศนา 1 เรื่อง เหมือนอ่านเรื่องสั้นต่อ ๆ กัน และบทที่เราชอบมากที่สุดก็คือเรื่อง ช็อกโกแลตที่หารไม่ลงตัว ของเจ้าของร้านขนมหวานซึ่งขายช็อกโกแลตด้วยจำนวนที่แปลกมาก 7 ชิ้น 11 ชิ้น 13 ชิ้น 23 ชิ้น 29 ชิ้น 31 ชิ้น อ่านจบแล้วก็ได้แต่ร้อง คิดได้ยังๆๆๆ มันเจ๋งมาก ซึ้งและแยบยล จนอยากชวนทุกคนอ่าน
เล่มนี้เป็นอีกเล่มที่อ่านแล้วเหมือนได้พักมันเรียบเรื่อยแต่ลุ่มลึก แนะนำมากๆค่ะ
.................................................................................................
Photo Credit:
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in