เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เก็บคำไว้รำลึก – Iam7pm1984
ผ้าเก่าที่อุดปาก
  • บางคนยกตนข่ม
    บังคับก้มบังคมกราบ
    เรายอมศิโรราบ
    ตั้งแต่แรกที่แลโลก

    เหมือนแก้วแวววาวใส
    กุเรื่องใส่อุปโลกน์
    เรื่องจริงวิปโยค
    ก็กลายกลับปรับเปลี่ยนแปลง

    ปั้นผ้ามาอุดปาก
    เขามิอยากให้กำแหง
    ห้ามพูด ห้ามแจกแจง
    ห้ามแถลง จงเงียบงัน

    ความสุขของพวกเขา
    คือตัวเราที่บากบั่น
    ทำงานหาเงินกัน
    แล้วค่อยปันให้ใครหนอ

    ความหวังอนาคต
    เขากำหนดแค่เพียงพอ
    ฝันใดใครใคร่ก่อ
    ก็สูญหายทำลายกัน

    แม้นแค้นจะเคืองโกรธ
    ไร้ประโยชน์หากเงียบงัน
    ผ้าเก่าอุดปากนั้น
    ยืนขึ้นมาขว้างทิ้งไป

    รู้เห็นต้นกาฝาก
    ต้องถอนรากกิ่งก้านใบ
    ตัดบัวไม่เหลือใย
    ตัดหัวใจที่ยินยอม

    พูดกันให้ตื่นรู้
    ยังมีผู้ต้องอกตรอม
    จับมือกันพรั่งพร้อม
    จากนี้ไป ไทคือเรา


    ///

    กาพย์ยานี 11




Views
เก็บคำไว้รำลึก – Iam7pm1984 View Story
Previous
Next

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Winai Chaichana (@winaichaichana)
ชอบครับ ไม่ได้บอกตรง ๆ แต่เข้าใจได้ทั้งหมดว่าพูดถึงอะไร