"นายมันเกินหยั่งรู้ที่สุดในจักรวาล"
"ใช่เลย" ผมพูด "ฉันก็ว่างั้นแหล่ะ"
(p.283)
ไม่ว่าเรื่องราวความรักจะเกิดขึ้นในวัยใด สถานที่ใด หรือกับเชื้อชาติวัฒนธรรมใด
ความรักก็เป็นสิ่งที่สวยงามเสมอ
และถ้อยคำกับเนื้อเรื่องที่เรียบง่ายที่สุด คือการถ่ายทอดความรู้สึกที่ชัดเจนที่สุด
ห้วงรักจักรวาลใจ ดำเนินเรื่องด้วยบทพูดเรียบง่าย ส่วนใหญ่เป็นคำพูดระหว่างกันไปมา บทบรรยายอากัปกิริยาหลังคำพูดน้อย แต่ไหลลื่นและเป็นธรรมชาติพอที่เราจะเผลออ่านทีเดียวจนจบเล่มได้ง่าย ๆ เนื้อเรื่องแทบไม่มีอะไรหวือหวา ไม่ดราม่าจนเจ็บปวดใจ ไม่หักมุมจนต้องร้อง เฮ้ย! มันก็เป็นแค่เรื่องราวของเด็กหนุ่มแสนโดดเดียวสองคน อาริสโตเติล กับ ดันเต เท่านั้นเอง
อาริสโตเติล
ผู้รักการอ่านแต่ขณะเดียวกันก็พลุ่งพล่านชอบชกต่อย
ดันเต
เด็กหนุ่มผู้มองโลกในมุมที่แตกต่างและไม่ชอบสวมรองเท้า
เด็กหนุ่มทั้งสองต้องเติบโตขึ้นภายใต้กฎเกณฑ์ของสังคมบางอย่างที่พวกเขาเองก็ไม่แม้แต่จะเข้าใจว่าเพราะเหตุใด เมื่อเด็กทั้งสองใช้เวลาอยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็ก ทั้งคู่ก็เริ่มสร้างมุมมองต่อโลกและกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ของตนขึ้นมา แต่ความสับสนว้าวุ่นก็ย่อมเกิดขึ้นตามวัยและระดับฮอร์โมนทางชีวภาพ
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นนั้นต้องถูกระบุว่าเป็นความสัมพันธ์แบบใดกัน?
หนังสือเล่มนี้ นอกจากจะเป็นหนังสือ coming-of-age แล้ว ยังสะท้อนความคิดและวิถีชีวิตของครอบครัวชาวละตินอเมริกัน นำเสนอความขัดแย้งในสังคมผ่านประเด็นการเหยียดกลุ่มคนรักร่วมเพศ ปัญหาความไม่เข้าใจกันและความผิดหวังในครอบครัว และที่สำคัญที่สุด คือนำเสนอเรื่องราวของ "ความรัก" ที่ไม่ใช่แค่รักแบบคู่รัก แต่ทั้งรักแบบเพื่อน ครอบครัว และความรักต่อสิ่งซึ่งอยู่ในจักรวาลเดียวกัน
"ว่าแต่รู้ไหมทำไมถึงมีนก"
เขาจ้องมองผม "นายไม่รู้หรอกหรือ"
"ไม่รู้มั้ง"
"นกมีตัวตนอยู่เพื่อสอนอะไร ๆ เราเกี่ยวกับท้องฟ้า"
"นายเชื่อแบบนั้นเหรอ"
"ใช่"
ผมอยากบอกเขาว่าอย่าร้องไห้อีกเลย บอกเขาว่าสิ่งที่เด็กพวกนั้นทำกับนกไม่ได้มีความหมายอะไร แต่ผมรู้ว่ามันมีความหมาย มีความหมายกับดันเต และมันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นอยู่แล้วแม้จะบอกเขาว่าอย่าร้องไห้เพราะเขาจำเป็นต้องร้องไห้ นั่นคือคนแบบที่เขาเป็น
(p.65)
Aristotle and Dante Discover the Secret of the Universe
ห้วงรักจักรวาลใจ
Writer: Benjamin Alire S'aenz
Translator: ภัทร์ วิรุจน์ผล
ClassAct Publishing
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in