เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
I write what I want tothefirstofmine
[DickxDamian] FLAS CANDAÍ





  • "ทำไมมันฟูจังเลย"   



    "หวานจัง"   



    "แต่อร่อยนะ"   



    "..."





    เสียงของเด็กชายพูดขึ้นมาบอกพี่ชายของตนท่ามกลางเสียงดังรอบตัว พวกเขาอยู่ในสวนสนุก เด็กชายเริ่มเบื่อกับของเล่น พี่ชายเลยพาเขามาเดินหาอะไรทาน





    "อยากกินรึเปล่า" เด็กชายยืนมองซักพักแล้วส่ายหัว 





    "ไม่กินจริงๆ สินะ"





    "ไม่กินไงเล่า" 





    "ไม่กินก็ไม่กิน" 





    พี่ชายพาเขาเดินซื้อน้ำและขนมไปจนทั่วแล้ว ทั้งสองทรุดนั่งลงบนเก้าอี้ขอบสนาม วางถุงของอร่อยไว้ข้างๆ เด็กชายปรายตามองแล้วพ่นลมแรงๆ เขาปฎิเสธขนมทุกชนิดที่พี่ชายเขานำเสนอแม้เขาจะหิวก็ตาม พี่ชายนั่งกินแล้วได้แต่แอบยิ้ม เขากินไปเรื่อยๆ จนกระทั่งหยิบถุงน้ำตาลปั่นฟูๆ ขึ้นมา เด็กชาย มองหน้าเขาอีกครั้ง ประกายตาคล้ายอยากจะกินด้วย แต่สีหน้าก็ยังคงปฏิเสธอยู่ เขาอาจจะพยายามเลียนแบบพ่อของเขาอยู่ก็เป็นได้ 





    "กินมั้ย" พี่ชายถามพร้อมยื่นถุงน้ำตาลปั่นให้ แต่เด็กชายยังคงเบือนหน้าหนี เขารู้ว่าน้องชายคนเล็กสุดของเขาอยากกิน แต่ไว้ตัว กลัวจะเสียฟอร์ม ก็เลยได้แต่นั่งหยิบกินคนเดียวจนหมด





    "ทำไมนายต้องพาฉันมาที่แบบนี้ด้วย" เด็กชายถามขึ้น





    "ก็อยู่แต่ในเคฟมันน่าเบื่อนี่นา แถมยังอุดอู้ด้วย วันนี้วันฟรี ก็เลยพานายมาเที่ยวดีกว่า"





    "วันฟรีฉันก็ยังฝึกได้ มาที่นี่มันเซ็งจะตาย" เด็กชายพูดเสียงแข็ง 





    'ที่ไหนกันล่ะ ฉันเห็นนายพุ่งไปเล่นแต่เครื่องเล่นหวาดเสียวตั้งแต่เช้า' พี่ชายคิดในใจพลางแอบอมยิ้มให้กับความเด็กของเด็กชายข้างๆ เขา





    "ลุกเร็ว เดเมี่ยน" เด็กชายลุกขึ้นตามอย่างว่าง่าย





    "จะได้กลับแล้วสินะ ดีชะมัด" 





    พี่ชายไม่พูดอะไร เดินนำเขาไปยังร้านน้ำตาลปั่นฟูฟ่องร้านเดิม เวลานี้คนเริ่มน้อยแล้ว





    "พามาอีกทำไมล่ะเนี่ย เกรย์สัน ฉันจะกลับบ้าน จะกลับเคฟ จะกลับไปฝึกต่อ นายไม่เข้าใจรึยังไง" เด็กชายบ่นอุบ





    "นายเล่นมาทั้งวันเลยนะเดเมี่ยน ถ้าไม่กินอะไรซักหน่อยจะกลับไปฝึกไหวรึยังไง"





    "ไม่กินทั้งวันแล้วไปฝึกยังได้เลย" เด็กชายเถียง





    "เลือกว่านายจะเอาสีอะไร"





    "อะไรกันเนี่ย นายไม่มีสิทธิมาบังคับฉันนะเกรย์สัน"





    "เลือกสิเดเมี่ยน"





    "นายไม่ใช่พ่อฉันนะเกรย์สัน ไม่ใช่พี่ชายฉันด้วย"





    "แต่วันนี้นายมากับฉัน ฉันก็ต้องดูแลนายนี่นา" พี่ชายยีหัวเขา





    "ฉันดูแลตัวเองได้น่า" เด็กชายผลักมือทิ้ง





    "เลือกสีเร็ว ถ้านายไม่เลือก เราก็จะไม่กลับเคฟกันหรอกนะ" เมื่อพี่ชายพูดอย่างนั้น ทำให้ต้องยืนเลือกสีน้ำตาลปั่นอย่างเสียไม่ได้





    "เอาสีนี้" เด็กชายจิ้มสีฟ้า คนขายหัวเราะร่า แล้วทำน้ำตาลปั่นสีฟ้าอันใหญ่ๆ ให้กับเด็กชาย





    พี่ชายพาเขาขึ้นรถเตรียมตัวกลับเคฟ เด็กชายนั่งกินน้ำตาลปั่นฟูๆ สีฟ้าอยู่ข้างๆ จนเกือบหมดภายในเวลาอันรวดเร็ว พี่ชายแอบยิ้มน้อยๆ ก่อนออกรถกลับเคฟ





    'ถ้าไม่บอกให้เลือกก็คงไม่ได้กินอย่างอร่อยเหมือนตอนนี้สิะ เดมิตัวน้อย'











    [FLAS CANDAÍ (Irish) = Cotton Candy]
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in