ผมติดอยู่ในที่ที่พวกเขาส่งจรวดขึ้นไปในอวกาศ

ขาสองข้างยังอยู่บนพื้นมือสองข้างจับกันไว้แน่นผมมองขึ้นไปและเห็นเครื่องยนต์สีขาวคำรามเสียงดัง

ก่อนจะแหวกว่ายดำหายไปในท้องฟ้าสีฟ้าเข้มไร้เมฆ

เรื่องแปลกประหลาดเกี่ยวกับจรวดก็คือ เราไม่เคยคาหวังว่าจะมันจะกลับมา



จีวอนบอกว่าเขาจะจากไปไม่นาน

เขายิ้มกว้างใบหน้าภาคภูมิใจกับภารกิจยิ่งใหญ่โบกมือลาก่อนจะก้าวเท้าขึ้นไปบนจรวดลำนั้น

ผมยืนมองอย่างโดดเดี่ยวอยู่บนพื้นโลกเฝ้าดูระยะห่างของพวกเราที่เพิ่มขึ้นในทุกวินาที

จีวอนบอกว่าเขาจะจากไปไม่นาน

หลายคนบอกว่าถ้าใครสักคนเลือกที่จะท้าทายแรงโน้มถ่วงพวกเขาจะไม่สามารถกลับมายืนบนพื้นโลกได้อีกตลอดกาล

แต่ผมเชื่อแค่ที่จีวอนสัญญา ว่าเขาจะจากไปไม่นาน





ผมยังติดอยู่ในที่ที่พวกเขาส่งจรวดขึ้นไปในอวกาศ

แหงนหน้ามองนกย้ายถิ่นที่บินกลับรังเรือบินที่ผู้โดยสารทุกคนมีตั๋วกลับบ้านและเครื่องบินกระดาษที่แรงโน้มถ่วงใต้ปีกทำให้มันค่อยๆร่อนลงจอดบนพื้นราบได้อย่างปลอดภัย

จีวอนส่งข้อความมาบอกว่าจักรวาลงดงามกว่าที่เขาคาดคิด

 มันไม่ได้มืดมิดเหมือนที่ถูกเขียนบรรยายไว้ด้วยตัวอักษรน่าเบื่อ

เขาบอกว่าคิดถึงผมตอนที่ยานอวกาศเคลื่อนตัวผ่านดวงจันทร์สีเทา

 และจะเก็บดวงดาวของเรากลับมาฝากเมื่อถึงเวลา

สุดท้าย เขาบอกผมว่า เขาจะจากไปไม่นาน

ผมยังคงเฝ้ารออย่างซื่อสัตย์อยู่ที่เดิม



ถึงตอนนี้ ผมก็ยังติดอยู่ในที่ที่พวกเขาส่งจรวดขึ้นไปในอวกาศ

ท้องฟ้าตรงหน้าโล่งว่างเปล่า เบาหวิวพอๆกับคำสัญญากลวงโบ๋ที่ไร้น้ำหนัก

ครั้งสุดท้ายที่ได้ข่าวจากจีวอน คือ ข้อความขาดๆหายๆ ที่บอกว่าเขาเพิ่งจะเดินทางพ้นระบบสุริยะ

 กำลังเข้าไปสู่บริเวณลี้ลับที่ยังคงเป็นปริศนา

ครั้งสุดท้ายที่ผมพูดถึงคือเมื่อ 15 ปีที่แล้ว

ผมยังจำได้ดีที่จีวอนพูดว่า เขาจะจากไปไม่นาน

เขาสัญญาว่าจะกลับมาหาผมเขาสาบานด้วยจูบและวางหัวใจเป็นประกัน

ถ้าเขาไม่ได้กลับมาตามที่พูด ขอให้หัวใจเขาแตกสลายไปในห้วงอวกาศ

ผมไม่รู้เลยว่าหัวใจของคนใจร้ายแตกสลายไปตามที่พูดรึยัง

ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้จีวอนอยู่ที่เศษส่วนไหนของจักรวาล

เพราะสุดท้ายผมยังติดอยู่ในที่ที่พวกเขาส่งจีวอนขึ้นไปในอวกาศ

หัวใจของผมล่องลอยเหนือชั้นบรรยากาศในขณะที่เท้าสองข้างยังคงวางไว้อยู่ที่เดิม

มองไปบนท้องฟ้าอีกครั้ง

ยังคงคาดหวังจะมองเห็นจรวดสีขาวดำดิ่งตกลงมาที่พื้นโลกพร้อมกับสายฝน 

แต่สิ่งที่ปรากฎ มีเพียงเส้นสายของฝนดาวตกและรอยยิ้มเศร้าสลดของจักรวาล

อ่า แม้แต่ดวงดาวก็ยังต้องแยกทางจากจักรวาล


ผมปล่อยให้หัวใจลอยขึ้นไปแหลกสลายพร้อมกับความรักของพวกเราในที่ที่ไร้อากาศ

ทิ้งร่างกายว่างเปล่าให้ติดอยู่กับคำสัญญา ณ ที่ที่พวกเขาส่งจรวดขึ้นไปในอวกาศ

by indiiej