เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Still images of melancholy ภาพนิ่งของความเศร้าjchang
การกระพือปีกครั้งสุดท้ายของผีเสื้อ





  • มันเป็นครั้งแรกในรอบหลายปี ที่การมองเห็นรอยยิ้มของคุณไม่ได้ทำให้ผมพยายามกระพือปีก


    บางทีความพยายามทั้งหมดมันอาจจะจบลงแล้ว

    คุณอยู่ในชุดทักซิโด้สีดำดูหล่อเหลา

     ในที่สุดก็เป็นดอกลิลลี่ขาวแสนสวยที่คุณเลือกจะอยู่ด้วยไปตลอดกาล



    ตอนที่คู่บ่าวสาวเดินเข้ามาใกล้ โดดเด่นท่ามกลางหมู่ไม้ทั้งมวลในสวนอีเดน

     ผมพยายามใช้ปีกสีซีดปกปิดตัวตน แต่เป็นตอนนั้นเองที่ดวงตาของคุณมองมาที่ผม 

    “ยินดีด้วยนะ”

    ผมได้ยินตัวเองพูดคำนั้นออกไปตอนที่คุณเดินเข้ามาหาพร้อมกับดอกลิลลี่

    ยิ่งมองใกล้ๆ ก็รู้สึกว่าเธอช่างคู่ควร เหมาะสมที่ได้อยู่เคียงคู่กับผีเสื้อที่แสนมีค่าของผมอย่างคุณ



    คุณยิ้ม

    “ขอบใจนะ”

    พวกเรายืนมองตากันอยู่ชั่ววินาที 

    มันเป็นโอกาสสุดท้ายที่จะได้แลกเปลี่ยนคำพูดอะไรสักอย่างต่อกันแต่เราสองคนเลือกที่จะเงียบ 

    ผมไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรทำให้คุณไม่ปริปาก

    แต่สำหรับผม ผมแค่หมดสิ้นคำพูด ไร้คำอำลา

    ไม่ว่าผมจะพูดอะไรออกไปสุดท้ายคุณก็คงไม่มีทางจะได้ยินความหมายจริงๆของมัน


    และคุณก็เป็นฝ่ายยื่นมือออกมา


    ดึงตัวผมเข้าไปกอด

    ความรู้สึกอบอุ่นจากสัมผัสของคุณไหลวนไปทั่วร่างกายราวกับว่าคุณกำลังฝากฝังความห่วงใยไว้ให้เป็นครั้งสุด


    หัวใจของผมดำดิ่งลงไปสู่ความมืดมิดในขณะที่ริมฝีปากฉีกยิ้มที่สว่างยิ่งกว่าดวงอาทิตย์

    ส่งยิ้มที่สวยงามที่สุด กระพือปีกไร้สีสันของตัวเองเพื่อแสดงความยินดีให้คุณเป็นครั้งสุดท้าย 



    และคุณก็ผละออก



    บินจากไปพร้อมกับดอกลิลลี่.








    by indiiej 

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in