เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิวนิยายMAIPRS
รีวิวนิยาย : มรดกมืด / ชูวงศ์ ฉายะจินดา
  • มรดกมืด / ชูวงศ์ ฉายะจินดา
    สำนักพิมพ์ : แสงดาว / 261 หน้า / 200 บาท

    ADVERTISEMENT

    ADVERTISEMENT



    ?โปรยปก

    มรดกกองโต นำมาซึ่งกิเลส และความโลภ
    ก่อให้เกิดปริศนา ความน่าสะพรึง
    และปรารถนาอันซ่อนเร้น…

    เมื่อเจ้าของมรดกมหาศาล ต้องการพบลูกหลาน
    เพื่อคัดเลือกใครสักคนดูแลมรดกในวันที่ท่านจากไป
    วันนี้ คฤหาสน์หลังใหญ่ จึงคึกคักไปด้วยลูกหลานมากหน้าหลายตา
    เพียงหวังจะเป็นทายาทเพียงหนึ่งเดียวของท่าน

    การปรากฏกายขึ้นของลูกหลานพร้อมๆ กันนี้
    นำมาซึ่งความวุ่นวาย สับสน พร้อมเรื่องราวอันน่าหวาดหวั่น
    กระทั่งน่าสะพรึงที่เกิดขึ้นตามมา
    “เธอ” เดินทางมาบ้านของคุณปู่
    มาพบกับเรื่องราวอันลึกลับซับซ้อนที่ยากจะหาคำตอบ
    และพบกับ “เขา” ผู้ถูกตราหน้าจากลูกหลานหลายคนว่า
    อยู่เบื้องหลังความตายของคนอื่นและเป็นบุคคลอันตราย ที่ควรถูกกำจัดออกไปจากบ้านหลังนี้

    แต่จะเป็นไปได้หรือ ในเมื่อเธอ “สัมผัส” ได้ถึงความบริสุทธิ์ของเขา
    เธอจึงตัดสินใจว่าจะอยู่ที่นี่ มิใช่เพราะมรดกกองโตที่หลายคนแย่งชิง
    แต่เธอจะอยู่เพื่อค้นหาความจริง เปิดเผยความซับซ้อนซ่อนเงื่อน
    ที่อยู่เบื้องหลังมรดกกองโตนี้…มรดกมืด

    ?หลังอ่าน

    ถือโอกาสลองมาชิมลางอ่านนิยายของนักเขียนรุ่นเก่าดูบ้าง เล็งเล่มนี้มาสักระยะแล้วเพราะชอบชื่อเรื่อง อ่านโปรยปกก็น่าสนใจดี เล่มก็ไม่หนามากจนเกินไป ไปเจอในหอสมุดกรุงเทพฯ จึงยืมโดยไม่ลังเล เลยถือโอกาสมาลองอ่านงานของ "ชูวงศ์ ฉายะจินดา" กันดู

    เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของ "พระสมานเมธา" ผู้มีสมบัติมากมายแต่ไม่มีทายาทสายตรงให้มอบมรดก จึงส่งจดหมายไปให้ลูกหลานขึ้นมาหา เพื่อคัดเลือกผู้สืบทอดมรดกเพื่อหนึ่งเดียวเท่านั้น ซึ่งเขาได้ทำจดหมายแค่ 2 ฉบับเท่านั้น แต่กลับมีจดหมายถึง 6 ฉบับ งานนี้ก็ต้องมีของจริงของปลอมแน่ ซึ่งผู้คัดเลือกมรดกนี้ก็มีอยู่ 5 คน คือ ณัฐดนัย-กาหล-สิฏฐี-เภตรา และอติกันต์ ส่วนอีกคนนั้นโดนฆ่าตายไปก่อนซะนิ

    โดยรวมแล้ว เนื้อเรื่องมีสิ่งที่ให้น่าติดตามไปจนถึงตอนจบนั้นก็คือ สุดท้ายแล้วมรดกจะไปตกอยู่ที่ใคร แล้วใครคือทายาทตัวจริงตัวปลอมกันบ้าง ซึ่งส่วนตัวอ่านไปเรื่อยๆ พอเดาเหตุการณ์อะไรต่างๆได้ เพราะส่วนตัวคิดว่าเนื้อเรื่องไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากขนาดนั้น และการดำเนินเรื่องในก็เกิดขึ้นแค่เพียงอาทิตย์เดียวเท่านั้นเองมั้งก็จบแล้ว ไวมากกกกก

    ถ้าถามเรื่องความสนุก ส่วนตัวคิดว่าพอเกือบใกล้กลางเรื่องจริงๆ ถึงเริ่มสนุก ช่วงแรกงงใจนางเอกมากว่าทำไมตกหลุมรักผู้ชายง่ายมาก รักแบบจริงจังด้วยนะเออ พอช่วงท้ายนี่สนุกจริงจังเมื่อพวกคนร้ายค่อยๆ เฉลยตัวตน ยังไงก็แนะนำให้ลองอ่านดู เล่มบาง ใครอ่านไววันเดียวก็อ่านจบได้ครับ.

    ปล.ด้วยความที่เรื่องนี้ตีพิมพ์และดำเนินเรื่องในปีพ.ศ.2516 ก็จะมีศัพท์ที่คนสมัยนั้นเขาใช้กัน(มั้ง) ที่เห็นแล้วอาจจะขัดๆ หน่อยนั้นก็คือคำว่า "เก๊า" ซึ่งคือ "ก็" นั่นแหละ
    ปล2. ปกวาดลักษณะคฤหาสน์ของตาสมานได้งามมากกกกกก

    ? ? ? ? ?
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in