ถือโอกาสลองมาชิมลางอ่านนิยายของนักเขียนรุ่นเก่าดูบ้าง เล็งเล่มนี้มาสักระยะแล้วเพราะชอบชื่อเรื่อง อ่านโปรยปกก็น่าสนใจดี เล่มก็ไม่หนามากจนเกินไป ไปเจอในหอสมุดกรุงเทพฯ จึงยืมโดยไม่ลังเล เลยถือโอกาสมาลองอ่านงานของ "ชูวงศ์ ฉายะจินดา" กันดู

เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของ "พระสมานเมธา" ผู้มีสมบัติมากมายแต่ไม่มีทายาทสายตรงให้มอบมรดก จึงส่งจดหมายไปให้ลูกหลานขึ้นมาหา เพื่อคัดเลือกผู้สืบทอดมรดกเพื่อหนึ่งเดียวเท่านั้น ซึ่งเขาได้ทำจดหมายแค่ 2 ฉบับเท่านั้น แต่กลับมีจดหมายถึง 6 ฉบับ งานนี้ก็ต้องมีของจริงของปลอมแน่ ซึ่งผู้คัดเลือกมรดกนี้ก็มีอยู่ 5 คน คือ ณัฐดนัย-กาหล-สิฏฐี-เภตรา และอติกันต์ ส่วนอีกคนนั้นโดนฆ่าตายไปก่อนซะนิ

โดยรวมแล้ว เนื้อเรื่องมีสิ่งที่ให้น่าติดตามไปจนถึงตอนจบนั้นก็คือ สุดท้ายแล้วมรดกจะไปตกอยู่ที่ใคร แล้วใครคือทายาทตัวจริงตัวปลอมกันบ้าง ซึ่งส่วนตัวอ่านไปเรื่อยๆ พอเดาเหตุการณ์อะไรต่างๆได้ เพราะส่วนตัวคิดว่าเนื้อเรื่องไม่ได้ซับซ้อนอะไรมากขนาดนั้น และการดำเนินเรื่องในก็เกิดขึ้นแค่เพียงอาทิตย์เดียวเท่านั้นเองมั้งก็จบแล้ว ไวมากกกกก

ถ้าถามเรื่องความสนุก ส่วนตัวคิดว่าพอเกือบใกล้กลางเรื่องจริงๆ ถึงเริ่มสนุก ช่วงแรกงงใจนางเอกมากว่าทำไมตกหลุมรักผู้ชายง่ายมาก รักแบบจริงจังด้วยนะเออ พอช่วงท้ายนี่สนุกจริงจังเมื่อพวกคนร้ายค่อยๆ เฉลยตัวตน ยังไงก็แนะนำให้ลองอ่านดู เล่มบาง ใครอ่านไววันเดียวก็อ่านจบได้ครับ.

ปล.ด้วยความที่เรื่องนี้ตีพิมพ์และดำเนินเรื่องในปีพ.ศ.2516 ก็จะมีศัพท์ที่คนสมัยนั้นเขาใช้กัน(มั้ง) ที่เห็นแล้วอาจจะขัดๆ หน่อยนั้นก็คือคำว่า "เก๊า" ซึ่งคือ "ก็" นั่นแหละ

ปล2. ปกวาดลักษณะคฤหาสน์ของตาสมานได้งามมากกกกกก

? ? ? ? ?