ดวงใจผู้เป็น "ลูก" เช่น...เขา...แตกสลาย
เมื่อผู้เป็น "แม่" ดับสูญไป
ดวงใจผู้เป็น "แม่" ก็ต้องแตกสลายเช่นนั้น
เมื่อผู้เป็น "ลูก" เช่น...เธอ...ถูกทำลายย่อยยับ

ใครจะรู้ว่า "ทิวาวัตร" เจ็บปวดเจียนตายเมื่อผู้เป็นแม่จากไปเพราะตรอมใจที่พ่อมีผู้หญิงอีกคนในชีวิต
เฉกเดียวกับ "ธนิดา" ต้องยอมทนเจ็บช้ำจากแรงอาฆาตแค้นของชายหนุ่มเสมอมา
เธอบอกตัวเองว่าเพื่อชดใช้ในสิ่งที่แม่ของตนทำไว้กับเขา

สิ่งเดียวที่ทั้งคู่ไม่เคยรู้และไม่เคยลองล้วงลึกเข้าไปถึงก้นบึ้งคือหัวใจของตัวเอง
แท้ที่จริงแล้วเขาและเธอรู้สึกต่อกันเช่นไร... 

เรื่องนี้เป็นแนว "น้ำเน่า" เต็มตัวเลย ละครหลังข่าวสมัยก่อนมากกกก เรื่องนี้มีอยู่ 2 รุ่น เล่าเรื่องตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ยังเป็นวัยรุ่นกันตั้งแต่เปิดเรื่องที่เป็นประเด็นให้เกิดความขัดแย้งกันจนส่งผลไปถึงรุ่นลูก

เรื่องรุ่นพ่อแม่ จะเป็นแนวรักสามเศร้า คือ อติศรและจอมขวัญ พ่อแม่ของพระเอกรักกัน แต่ "อุษา" แม่ของนางเอกที่เป็นเพื่อนรักกับจอมขวัญ ก็รักอติศรด้วย แล้วชีก็เลยแค้นหนักมาก ตัดขาดการเป็นเพื่อนไปเลย จนแยกย้ายไปต่างคนมีลูกอุษาก็ยังไม่จบเรื่อง ยังรักอติศรอยู่ จนไปแย่งเขามาได้ พอแม่พระเอกตาย อุษาเลยเข้ามาอยู่ที่บ้านใหญ่พอลูก ซึ่งก็คือ "ธนิดา" นางเอกเข้ามาอยู่ด้วย พระเอกเลยไม่ค่อยชอบธนิดา

แล้วก็ตัดมาช่วงรุ่นลูกที่พระเอกไปเรียนเมืองนอกต้องกลับมาเพราะพ่อเสีย ซึ่งพ่อก็เขียนพินัยกรรมทิ้งไว้ว่าต้องแต่งงานกับนางเอก 2 ปีถ้าใครหย่ามรดกก็ตกไปอยู่กับอีกฝ่าย พระเอกก็ทนแต่งไปแล้วก็กลั่นแกล้งสารพัด

เรื่องย่อก็ประมาณนี้ พระเอกแก้แค้นลูกสาวของแม่เลี้ยงตัวเอง แค้นคนแม่แล้วก็มาลงที่ลูกเขาแทน แต่ถามว่าอิแม่สนใจมั้ย ก็ไม่ แถมยังไม่รักลูกตัวเองอีก  นางเอกก็ถึกทนยอมให้เขารังแก เพราะรู้ว่าแม่ตัวเองไม่ดีไปทำพระเอกตอนเด็กก่อน อ่านแล้วสงสารนางเอกมากแทบไม่มีซีนที่แฮปปี้เลย มามีก็คือสุขสมหวังตอนใกล้จะจบแล้ว

สรุปเรื่องนี้แม้ว่าจะเป็นนิยายเล่มบางมี 300กว่าหน้า แต่น้ำเน่าแบบจัดเต็มมาก ใครชอบแนวนี้แนะนำเลย การดำเนินเรื่องดี ฉับไว อ่านสนุก แอบคิดว่าช่วงรุ่นพ่อแม่นี่ยืดได้อีกเยอะเลย มีข้อติอีกอย่าง คือ ตัวร้ายอย่างอุษานี่อยากเห็นให้ได้รับกรรมมากกว่านี้มากๆ ไม่สะใจสักเท่าไหร่ทั้งที่เป็นคนต้นเรื่องทุกอย่าง