เราทุกคนล้วนมีจุดหมาย
ในการเดินทางไปที่ต่างๆ
เส้นทางระหว่างทาง
มีต้นไม้ ใบหญ้า นาข้าว
ทุ่งนา ป่าเขา
มองแล้วเพลินตาเพลินใจ

ขับไปสักหลายชั่วโมง
เราก็ถึงจุดหมาย
ทำกิจกรรมต่างๆ
มีความสุข สนุกสนาน
แล้วก็เดินทางกลับ

เราเดินทางมานับแสนไมล์
ก้าวเดินหลายล้านก้าว
นอนพักผ่อนเกือบ 1.5 แสนชั่วโมง

แล้วเราก็วนเวียนไปอย่างนี้
เคยถามตัวเอง
วันหนึ่งที่เราหยุดพัก
หลับไปสบายๆ

มีเพียงดวงจิตที่ติดตามตัวเราไป
ทรัพย์สินเงินทอง
โฉนดที่ดิน บ้านอสังหาทั้งหลาย
ครอบครัวพี่น้อง
ล้วนอยู่คนละภพ
มิมีอะไรตามติดเราไป

แล้วเราวุ่นวายใจ
สะสมสิ่งต่างๆมากมาย
เที่ยวยึดมั่นถือมั่น
ตัวกูของกู
ขัดแย้งกันเรื่องต่างๆไปทำไมกัน
ด้วยวาระสุดท้าย
ก็เพียงแค่นี้

พอไตร่ตรองมาได้
เราก็ใช้ชีวิตอย่างคนเป็น
อยู่ให้เป็น อยู่ให้สุข
เห็นทุกข์ รู้ทันทุกข์
สั่งสมบุญกุศล
เป็นอริยทรัพย์ติดตัวไปกันนะ

?????