วรรณสิงห์ ประเสริฐกุล ทายาทของ
ดร.เสกสรรค์ ประเสริฐกุล และ
คุณจีรนันท์ พิตรปรีชา ผู้แต่งบทเพลง
ดอกไม้..ดอกไม้จะบาน
บริสุทธิ์กล้าหาญ จะบานในใจ..
ของหมู่นักศึกษายุคแสวงหา...14 ต.ค. 2516

วรรณสิงห์ เป็นตัวแทนคนรุ่นใหม่ แสวงหาตัวตน
ทดลองทำหลายสิ่ง เป็นพิธีกร นักเดินทาง เคยปฏิบัติธรรม และมีรายการ เถื่อนเทรเวล ของตนเอง เดินทางไปซีเรีย ทำสารคดี ดูสนามจริงของการสู้รบ

เค้าได้พูดคุยกับผู้คนมากมาย และเคยตั้งคำถามว่าทำไมถึงยอมเหน็บเข็มขัดติดระเบิดกับตัวเอง
และพาตัวเองและครอบครัวไปสู่จุดวางระเบิด
และยอมพลีชีพ

เค้าได้คำตอบว่า ไม่มีใครคิดว่าตัวเองทำผิดทำร้ายใคร ทุกคนล้วนมีชุดความคิด มีตรรกะ
มีเหตุผล นำพามาสู่การตัดสินใจอย่างนี้
เป็นการเสียสละ และคิดว่านี่คือการแก้ไขปัญหา
ในวิถีทางของเขา..

วรรณสิงห์ เล่าว่า ..เค้าเริ่มยอมรับความเห็นที่แตกต่าง ยอมรับในความหลากหลายของผู้คน
ความคิดเราไม่จำเป็นต้องถูกเสมอไป..

............

เราเอง หากเปิดใจให้กว้าง อย่าติดดี คิดว่าตนดี
ยอมรับฟังความคิดเห็นผู้อื่น เค้ามีที่มาที่ไปอย่างไร ก็จะเข้าใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกันได้มากขึ้น
เมตตาธรรมค้ำจุนโลกนั่นเอง..

ธรรมชาติให้มนุษย์มีหูสองข้าง เพื่อให้ฟังเยอะเข้าไว้ มีหนึ่งปาก เพื่อให้พูดน้อยหน่อย ให้มี
ปิยวาจา คนฟังก็สุขใจ พูดให้มีประโยชน์ มีส่าระ

เราสังเกตตัวเองกันบ้างไหม แม้เรามีเพียงหนึ่งปาก เรายังพูดเยอะกว่าฟังเลย ???