ขอเขียนทีละร้อยตอนแล้วกันค่ะ 55555 คือมันยาวมากกก กลัวว่าเดี๋ยวรีวิวทีเดียวตอนจบก็จะลืมความรู้สึกตอนนี้ไปหมดแล้ว เอาจริงๆ เราอ่านงานจือจือมาไม่ค่อยเยอะ คือเรามักจะไปไม่ค่อยรอดกับความเนิบนาบญาติเยอะของจือจือ เรื่องนี้ก็เหมือนกัน มันมีความญาติเยอะ แบบเยอะที่ไม่ใช่เยอะธรรมดา เยอะมากกกกกก เยอะแบบเยอะกว่าหมิงหลันถ้าใครเคยอ่าน

คือนางเอกเป็นคุณหนูรองสกุลโจวที่มาอยู่บ้านสกุลเฉิง แล้วบ้านสกุลเฉิงมีห้าจวนอาศัยอยู่รวมกัน แต่ละจวนก็มีเรื่องราวมีลูกสาวลูกชายแตกแขนงแยกย่อยออกไป ไหนจะเพื่อนบ้าน ไหนจะสาวใช้ ไหนจะปมอดีต คือ เราอ่านมาร้อยตอนยังจำตัวละครไม่หมดเลย แอบคิดว่าจะดีมากถ้ามีผังตัวละคร (ฮา)

เรื่องนี้นางเอกโจวเสาจิ่น ชาติที่แล้วมีชีวิตไม่ค่อยดี สกุลเฉิงบ้านแตก ตัวเองถูกเฉิงสวี่ขืนใจจนท้อง ถูกครอบครัวบ้านหลักปฏิบัติด้วยแบบรังเกียจ นางเอกก็หนีไปหาพี่สาว แต่สุดท้ายก็ยังถูกเฉิงลู่ที่เคยทำเหมือนชอบตัวเองมารังควาน นางเอกตื่นมาอีกทีอยู่ในร่างตัวเองตอนเด็ก กะว่าจะเปลี่ยนชีวิตให้ได้ แล้วก็พบว่าจริงๆแล้วบ้านสกุลเฉิงมีอะไรกว่าที่คิดเยอะ

คือต้องบอกว่าจริงๆนางเอกไม่ซูนะ แบบนางเอกแอบเรียกได้ว่าซื่อบื้ออะ ถึงจะเกิดมาสองชาติแล้วก็ตาม บางครั้งก็ทำอะไรก็ไม่ค่อยคิด ไม่สงสัยเลยว่าชาติที่แล้วอยู่ในบ้านสกุลเฉิงที่ซับซ้อนขนาดนี้แต่ไม่รู้อะไรเลยได้ยังไง เรื่องนี้ผู้ชายเยอะมากและคนชอบนางเอกหรือทำท่าจะชอบๆนางเอกก็เยอะ ทั้งเฉิงสวี่ เฉิงลู่ เฉิงเก้า นี่คือรุ่นเด็กแบบรุ่นเดียวกับนางเอก ส่วนพระเอก เราอ่านมาร้อยตอนคิดว่าปักพระเอกแล้วล่ะ พระเอกคือเฉิงฉือ นายท่านสี่สกุลเฉิง ถ้านับว่านางเอกก็เหมือนหลานสกุลเฉิงคนนึง เฉิงฉือจะมีศักดิ์เป็นน้าชายของนางเอก (แต่ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกันทางสายเลือดนะ)

แต่นางเอกก็พยายามแล้วแหละกับการทำให้ชีวิตดีขึ้น แต่ตอนนี้จนถึงตอนที่ร้อยก็ดูเหมือนเริ่มมีปมปริศนาเรื่องรุ่นพ่อรุ่นแม่หย่อนมาแล้ว แล้วก็มีการแย่งชิงอำนาจกันของแต่ละจวน ในชาติที่แล้วที่นางเอกได้เสียกับเฉิงสวี่ก็คงเป็นเพราะการแย่งอำนาจกันในจวนนี่แหละ

เท่าที่อ่านมาร้อยตอน พระเอกยังไม่ได้มีบทบาทอะไรมาก แต่ก็ดูออกว่าวางมาให้ตัวละครนี้แบบเก่งมาก คือเป็นคาแรกเตอร์แบบลึกลับ ร้ายลึก จิบชายามค่ำคืนเพียงลำพัง ผมปลิวว อะไรทำนองนี้ มีเรื่องราวเบื้องหลังมากมายอะไรทำนองนี้ ดูเป็นที่พึ่งให้นางเอกได้ดี แต่พระนางยังไม่สปาร์กกันนะ แบบมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันแต่ไม่ได้ชอบกัน

เนื้อเรื่องยังวนเวียนในบ้านตระกูลเฉิงอยู่เหมือนเดิม นางเอกพยายามหาทางบอกเรื่องที่ตัวเองรู้มากับผู้นำตระกูลแล้วก็เฉิงฉือ แต่ยังไม่มีโอกาส นางเอกสนิทกับพระเอกมากขึ้นเยอะเลยค่ะ ส่วนปมปริศนาต่างๆก็ค่อยๆคลี่คลาย อย่างเรื่องปมการตายของแม่นางเอก แอบอยากรู้เส้นเรื่องของทางฝั่งเฉิงลู่ ว่าหลังจากฆ่าพยานสองคนนั้นแล้วทำยังไงต่อ คือตัวเฉิงลู่อะ ก็คิดว่าคงชอบนางเอกอยู่บ้างแบบนิดนึงล่ะมั้ง แต่สละได้ ใช้นางเอกได้ อยากรู้ว่าตอนท้ายตัวละครนี้จะเป็นยังไง จะยอมรับได้มั้ยว่าพ่อตัวเองเป็นคนแบบไหน หรือจะไปได้ถึงขั้นไหนกันแน่

ส่วนตัวเฉิงสวี่ก็เห็นได้ชัดแล้วว่าชอบนางเอกจริงๆ มีความจริงใจ คิดว่าในชาติที่แล้วก็คงมีความจริงใจเหมือนกัน อยากเห็นซีนของบ้านสกุลเฉิงตอนพี่สาวนางเอกส่งศพทารกมาให้เลย พี่สาวนางเอกก็เป็นอีกคนที่เราชอบ แบบว่าเป็นคนที่พึ่งพาได้แบบสุดๆ ปล่อยพลังอัลติเมตในยามฉุกเฉิน

ส่วนพระเอกอย่างเฉิงฉือ ก็บทไม่ได้เยอะเท่าไหร่ แต่เป็นตัวละครที่มีเสน่ห์นะ แบบคิดว่าสมเป็นจือจือ เพราะว่าตอนที่เราอ่านพราวพร่าง (ซึ่งอ่านไม่จบ) ก็ชอบท่านเก้ามากๆเหมือนกัน เป็นพระเอกประเภทแบบพึ่งพาได้ อายุมากกว่า มีความแดดดี้เล็กๆ (ฮา) บวกกับบุคลิกแล้วก็เบื้องหลังของพระเอก (ซึ่งก็คือเบื้องหลังสกุลเฉิง) ก็ค่อนข้างน่าสนใจ คิดว่าเส้นเรื่องน่าจะขยายได้อีกไกลเลย เพราะไหนจะคนที่จิบชากับพระเอกในศาลาตอนต้นๆอีก คนพวกนั้นก็ยังไม่ได้มามีบทจริงๆเท่าไหร่เลย 

เมื่อกี้บอกว่าญาติเยอะกว่าหมิงหลันใช่มั้ยคะ ถ้าเทียบว่าเป็นนิยายที่โฟกัสเรื่องในบ้านเหมือนกัน เราว่าหมิงหลันอ่านง่ายกว่านะ เรื่องนี้คนเยอะ เรื่องเยอะมากจริงๆ

ตอนที่ 201 - 300

โอ๊ยยยยย 5555555 ช่วงตอนสองร้อยถึงสามร้อยคือกรี๊ดดดมากกกกกกก หวานแหววมากกกก พระนางผูกสัมพันธ์กันแบบสุด คือซีนอยู่ด้วยกันเยอะมากก ตั้งแต่ไปเที่ยววัดด้วยกันเดินทางไปพร้อมกับฮูหยินผู้เฒ่า เรารู้สึกว่าทริปไปวัดนี่ช่วยสานสัมพันธ์พระเอกนางเอกมาก นางเอกก็ชินกับการพึ่งพาพระเอกแบบสุดๆ แต่พระเอกก็คือพึ่งพาได้จริงๆนั่นแหละ แบบว่าสมกับเป็นพระเอกของจือจือ husband material มากกกกกก

นอกจากนี้สิ่งที่ทำให้พระนางใกล้ชิดกันยิ่งกว่าเดิมคือ ท่านน้าฉือค้นพบว่าโจวเสาจิ่นน่าสงสัย เลยมาตะล่อมถาม (จริงๆก็ไม่เชิงตะล่อม เรียกได้ว่าใช้ทั้งไม้อ่อนไม้แข็ง) สุดท้ายนางเอกก็เล่าเรื่องที่ตัวเองกลับมาเกิดใหม่ให้น้าฉือฟัง พร้อมทั้งทำตามจุดประสงค์หลักของตัวเองด้วยอย่างการเล่าให้ฟังว่าตระกูลเฉิงจะล่มในอนาคต

จริงๆ พระนางชอบกันทั้งแต่ช่วงกลางๆ 200 แล้วแหละ แต่อาจจะยังไม่ชัดเจนว่าเป็นความรู้สึกแบบไหนแน่ จนมาช่วงท้ายๆตอนเกือบๆ 300 ก็คือทั้งพระเอกนางเอกก็เริ่มว้าวุ่นกันสุดๆ แต่ก็ยังไม่ได้ยอมรับกับตัวเองว่าชอบอีกฝ่าย ฮือออ ปกติแล้วในนิยายก็ช่วงนี้นี่แหละที่สนุก ชวนจิกหมอน 555

ดูเหมือนเรื่องนี้จะไม่มีพระรอง? เฉิงสวี่ก็คงไม่เรียกได้ว่าเป็นพระรองหรอกมั้ง

ตอนที่ 301 - 400

ถ้าบอกว่าช่วงสองร้อยถึงสามร้อยพระนางเริ่มมีความรู้สึกให้กัน ช่วงสามร้อยถึงสี่ร้อยก็ขมวดความสัมพันธ์เข้าหากันแล้วค่ะ ในช่วงนี้ยังมีเรื่องของเฉิงสวี่ที่เดินตามรอยชาติก่อนในระดับที่นางเอกเดินไปพบเฉิงสวี่ที่โพรงหิน แต่ชาตินี้กลับจัดการได้อย่างหมดจด

แอบเสียดายพี่ชายสกุลซ่งคนนั้นนิดหน่อย แบบว่าน้องชายก็น่ารักช่างอ้อนมาก พี่ชายก็เป็นคนดี แบบถ้าแต่งงานเข้าไปก็คงจะมีชีวิตที่ดีจริงๆ

ส่วนทางน้าฉือหลังจากตัดสินใจได้ว่าจะเก็บนางเอกไว้ข้างตัวไม่ให้นางเอกแต่งงานแล้ว ก็ปากว่ามือถึงสุดๆ เปลี่ยนจากท่านน้าผู้พึ่งพาได้ใส่ความเป็นพระเอกจอมเผด็จการลงไปนิดหน่อย เหมือนกำลังเล็มเหยื่อไม่มีผิดเลยค่ะ

ในช่วงนี้ยังเปิดปูมเบื้องหลังของสกุลเฉิงออกมาด้วย ทั้งความขัดแย้งในอดีตระหว่างจวนหลัก จวนรอง จวนสาม และทำไมพระเอกถึงต้องมาทำงานดูแลกิจการของที่บ้านทั้งๆที่ฉลาดขนาดนั้น

ก็แอบคิดว่าครอบครัวจวนหลักก็ใจร้ายไปหน่อย ที่ให้พระเอกที่เด็กขนาดนั้นมารับผิดชอบอะไรเบอร์นี้

ตอนที่ 401 - 500

ตอนนี้ก็คือแต่งงานแล้วจ้าาาา 555555 เราว่าช่วงที่สนุกที่สุดคือช่วงก่อนแต่งงานนะ มันเป็นฟีลแบบจีบๆกันแบบใจเต้นตึ้กตั้กอะไรประมาณนี้ ท่านน้าฉือจัดการเรื่องงานแต่งงานได้อย่างว่องไวรวดเร็วหมดจด ถึงขั้นเร่งการแยกบ้านเพราะเรื่องนี้เลย แอบอยากรู้ว่าถ้าคนสกุลเฉิงรู้ว่า เฉิงฉือสนับสนุนการแยกบ้านเพราะอยากแต่งงานกับเสาจิ่น คนอื่นจะรู้สึกว่ายังไง

เฉิงฉือเป็นสามีที่ดีอะ แบบเอาใจใส่ อ่อนโยน รับฟัง แล้วก็พึ่งพาได้แบบสุดๆ (แบบสุดๆ เหมือนซูเปอร์แมน 55555555) เหมาะกับนางเอกที่เป็นสายน้องแบบง้องแง้งนิดนึงพอดี คู่นี้ก็คือนัวเนียสุดๆ ตั้งแต่ก่อนแต่งงานแล้ว

แล้วก็ในช่วงร้อยตอนนี่ก็แยกบ้านกันเรียบร้อย บ้านสกุลเฉิงทั้งห้าบ้านแยกกันแล้ว แต่บ้านสี่กับบ้านหลักเกี่ยวดองกันจากการแต่งงานของเสาจิ่นกับเฉิงฉือ คนส่วนมากไม่รู้ว่าสองคนนี้ชอบกันตั้งนานแล้ว คิดว่าพึ่งชอบกัน หรือไม่ก็เป็นการจัดการของฮูหยินผู้เฒ่า หารู้ไม่ว่าท่านน้าฉือแอบแซ่บมานานแล้วจ้า (ฮา)

ชีวิตหลังแต่งงานหวานขั้นสุด แล้วก็มีเนื้อเรื่องการพยายามไขปมปริศนาว่าทำไมสกุลเฉิงถึงล้มด้วย ตอนนี้ยังไม่แน่ใจ แต่ก็เหลืออีกไม่ถึงร้อยตอนก็จะจบแล้วล่ะค่ะ

เฉิงลู่ตอนนี้ก็คือตกต่ำมาก ส่วนเฉิงสวี่กำลังจะแต่งงาน เอาจริงรู้สึกเฉิงสวี่เห็นแก่ตัวมาก โดยเฉพาะชาตินี้ ที่แบบมั่นใจเอาเองว่านางเอกต้องชอบตัวเองแน่ๆ แล้วก็ตอนที่เจอนางเอกหลังแต่งงานก็มาคิดว่าเสาจิ่นไม่ได้รับผลกระทบอะไรเลยเหรอ อะ คืออ่านแล้วโมโหแทน เด็กนี่คือ ดูเผินๆเหมือนเป็นคนดี แต่จริงๆเห็นแก่ตัวแบบที่เจ้าตัวเองก็คงไม่รู้ตัวอะ (เจ้าตัวก็คงคิดว่าตัวเองเป็นคนดีเหมือนกัน)

หยวนซื่อกับเฉิงจิงน่าหงุดหงิดทั้งคู่ ดีที่ลูกสาวออกมาฉลาด อยากรู้เลยว่าบ้านหลักจะลงเอยยังไงกัน

ตอนที่ 501 - 591

ช่วงร้อยตอนหลังเราอ่านแบบอืดๆนิดหน่อยค่ะ แบบไม่ได้เร่งมาก บวกกับรู้สึกว่าเนื้อหามันก็ไม่ได้ลุ้นมากเท่าช่วงกลางๆด้วย ก็คงเพราะว่าพระนางลงเอยกันแล้ว ในด้านความสัมพันธ์พระเอกนางเอกไม่เคยมีปัญหาอะไรเลย สมกับเป็นท่าน้าฉือผู้พึ่งพาได้สุดๆ

ส่วนคนอื่นก็ สุดท้ายเฉิงสวี่ไปรับราชการต่างถิ่น จวนอื่นๆก็ใช้ชีวิตอยู่กันไป ส่วนเฉิงลู่นั่นมาขมวดจบเอาตอนท้ายมากๆเลย ก็คือถูกเนรเทศไป

แอบรู้สึกว่าช่วงที่คลี่คลายปมหลักเรื่องการล่มสลายของสกุลเฉิงไปอย่างรวดเร็วมาก คือคลี่คลายได้ภายในหนึ่งตอน (หนึ่งตอนจริงๆ หนึ่งตอนแบบหนึ่งตอนธัญวลัยกุญแจห้าดอกอะ) แถมยังเป็นการเล่าผ่านพระเอกให้นางเอกฟังอีกต่างหาก แล้วก็ตัดจบในตอนถัดมาเลย คืออดรู้สึกไม่ได้ว่ารีบมากกก คือเอื่อยเฉื่อยมาทั้งเรื่องบทจะจบก็ปุบปับไปเลย

แต่ถ้าให้พูดรวมๆ เราค่อนข้างชอบเรื่องนี้ค่ะ การแปลมีผิดบ้าง แต่ก็ไม่ได้แปลแข็งทื่อแบบเรื่องอื่นๆที่เป็นรายตอนเหมือนกัน เรื่องนี้นับว่าใช้ได้แล้วล่ะ เราชอบความสัมพันธ์พระนาง เฉิงฉือเข้ากันกับโจวเสาจิ่นมาก ทั้งความห่างของอายุ ความฉลาดของพระเอก ทำให้พระเอกประคองนางเอกที่เป็นคนหัวอ่อน ซื่อๆ ไม่ค่อยทันคน (แม้ว่าจะเกิดมาแล้วสองชาติ) ได้เป็นอย่างดี เหมือนกับว่าไม่ว่าปัญหาอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม ท่านน้าฉือจะช่วยแก้ปัญหาให้ได้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นตอนก่อนแต่งงานหรือหลังแต่งงานก็ตาม

ตัวพระเอกก็คือดีมากกกกก เราชอบมาก

บุคลิกนางเอกถ้าให้พูดกันตามตรงไม่ใช่ไทป์เราเท่าไหร่ แต่อ่านไปแล้วก็ชอบนะ คิดว่าเข้ากับเรื่อง เข้ากับตัวละครมาก

แล้วก็เรื่องนี้ญาติเยอะแบบเยอะจริงๆ คิดว่าเยอะกว่างานจือจือที่เคยอ่านมาด้วย แค่ญาติหลักๆก็น่าจะหลักสามสิบคนได้ ไม่รวมญาติรองๆลงไปอีก เราอ่านไปแบบจำได้บ้างจำไม่ได้บ้างก็ปล่อยเลยผ่านไป 555555555

แล้วก็การดำเนินเรื่องค่อนข้างช้าเลย ใครไม่ชอบตรงนี้คิดว่าคงไม่ชอบ แต่ถ้าใครผ่านไปได้เราว่าสนุกค่ะ เอาเป็นว่าอ่านให้ถึงตอนทริปเที่ยววัดผู่กัวที่มี ฮูหยินผู้เฒ่ากัว เฉิงฉือ โจวเสาจิ่น เราว่าตั้งแต่ช่วงทริปเที่ยววัดเป็นต้นมา เลิฟไลน์เข้มข้นสุดๆ ค่ะ

ปล.เดี๋ยวเราว่าจะอ่านห้วงเวลาบุปผาพลิบานของจือจือต่อ ตอนแรกลังเลว่าจะจ่ายอันไหนดีระหว่างห้วงเวลาบุปผาผลิบานกับร้อยรักปักดวงใจ แต่หลังจากไปซาวเสียงชาวบ้านมาแล้วก็คือเรื่องหลังยังไม่จบแถมพระเอกมีอนุนางเอกแต่งงานเป็นภรรยาคนที่สอง คิดว่าอาจจะไม่ค่อยใช่ทางเราเท่าไหร่ อยากได้แบบหวานๆมากกว่า เพราะงั้นก็เลยคิดว่าร้อยรักปักดวงใจเราคงจะไม่อ่านละมั้งง