ทุกๆคนล้วนเคยทำอะไรผิดพลาด ไม่ว่าจะเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่ มีคนอื่นรู้ หรือมีแค่ตัวเองที่รู้ ท้ายที่สุดแล้วมันก็คือความผิดพลาดที่เราสร้างมันขึ้นมา จากความตั้งใจ หรืออาจจะจากความประมาทของตัวเอง

เราเป็นอีกคนที่ทำความผิดพลาดมากมายหลายครั้ง แต่ครั้งที่ใหญ่ที่สุดคงจะเป็นเรื่องเรียน พลาดจนตอนเรียนมหาวิทยาลัยเกือบจะโดนไทร์ แต่ก็ผ่านมันมาได้ โดยที่มีบุคคลมากมายช่วยดึงไม่ให้ตกเหวไป

เมื่อเราทำพลาด และสำนึกผิด สำคัญที่สุดเราคิดว่ามันคือกำลังใจจากคนรอบข้าง คนที่คอยจับมือ ตบบ่า หรือยื่นกระดาษทิชชู่ให้ตอนที่เรานั่งร้องไห้จนตาบวมเพราะมืดแปดด้านไปหมด และแย่ที่สุดคือการถูกซ้ำเติม ยิ่งถ้ามาจากคนใกล้ตัว มันเหมือนเราตกหลุมแล้วเขาฝังดินกลบเราอีกที

ช่วงสำนึกผิดเป็นช่วงเปราะบางมากๆ ตอนนั้นเราโทษตัวเองทุกอย่าง จนแม่ต้องมาบอกให้ตั้งสติ.. หลังจากนั้นมา พอมีสติ หลายๆอย่างชัดเจน เข้มแข็งขึ้น คิดอะไรได้มากขึ้น มองหาทางออกได้ 

พอผ่านมาจนถึงวันนี้ มองย้อนกลับไปเหมือนเราได้เรียนบทเรียนชีวิตบทเรียนหนึ่ง ที่ทำให้เราเปลี่ยนไปในหลายๆด้าน

ทุกๆอย่างมีข้อดีในตัวของมันเอง การที่มองแค่ด้านลบของสิ่งที่เราพบเจอนั้น มันไม่ได้อะไรเลยนอกจากความเศร้า ความเสียใจ ความผิดหวัง อยากให้ทุกคนลองมองด้านดีๆของสิ่งที่เราพบเจอ เราจะได้อะไรหลายอย่างจากมันมากๆ

สิ่งที่เราเจอ เรากลายเป็นคนใจเย็นขึ้น มองโลกในแง่ดีขึ้น ตั้งใจมากขึ้น หลายๆคนที่เจออะไรแย่ๆ อย่างน้อย ลองคิดว่าเราจะได้ฝึกฝน ได้ความสามารถอะไรเพิ่มขึ้นจากสิ่งนั้นๆบ้าง 

จริงอยู่ที่ว่าสิ่งที่แต่ละคนเจอมันไม่เหมือนกัน มุมมองของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นระดับความห่วยแตกของเรื่องที่เจอมันก็แล้วแต่ทัศนะคติของคนนั้นๆ แต่ลองดูนะคะ ลองหาข้อดีของความห่วยแตก ข้อดีของสิ่งแย่ๆที่เราเจอ มันจะช่วยฮีลจิตใจได้เยอะเลย

อีกอย่างหนึ่งที่เราได้จากความผิดพลาด คือเป็นสิ่งที่ช่วยคัดคนในชีวิต ตอนเราล้ม เราจะเห็นเลยว่าใครที่ช่วยพยุงเราให้ลุก และใครที่พยายามจะเหยียบเราซ้ำแค่เพียงเพราะความสะใจ

คนทำผิด แล้วสำนึกผิด เขาไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่าโอกาส.. ไม่ใช่โอกาสที่จะทำผิดซ้ำ แต่เป็นโอกาสที่จะให้เขาได้พิสูจน์ตัวเอง หรือโอกาสที่จะให้เขาพัฒนาตัวเองในทางที่ดีขึ้น

เป็นกำลังใจให้คนที่ทำผิดพลาด แล้วสำนึกผิด รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิดและต้องการแก้ไข หรือคนที่กำลังเจออะไรแย่ๆนะคะ สักวันหนึ่ง มันจะต้องมีวันของเรา วันที่เราจะได้ก้าวไปข้างหน้าอีกครั้ง เวลาเดินไปข้างหน้าทุกๆวัน เพราะฉะนั้นอะไรแย่ๆ เดี๋ยวมันก็คงจะผ่านไป อย่างน้อย เวลาที่เราเจออะไรแย่ๆ เราก็จะเห็นค่าของความสุขมากขึ้น เวลากลับมามีความสุขอีกครั้ง มันอาจจะรู้สึกสุขมากกว่าทุกครั้งก็ได้นะคะ