วันเสาร์ที่ 27 มกราคม 2560 ผ่านมาเกือบจะหนึ่งเดือนหลังจากฉลองปีใหม่ วันนี้เรามีเรียนชดเชยตั้งแต่เช้าจนถึงเย็น กลับมาถึงห้องตอนเย็นๆก็ว่าจะหาอะไรผ่อนคลายหน่อย เลยเปิดยูทูป แล้วก็เจอเพลง 'แต่ยังคิดถึง - ตู่ ภพธร' ตรงแถบแนะนำ เพลงใหม่(ที่ออกนานแล้ว)ของพี่ตู่ทั้งที จะไปพลาดได้ยังไง แต่พอกดเข้าไปฟัง ไปดูเอ็มวี มันเหมือนมีก้อนอะไรซักอย่างขึ้นมาจุกอยู่ตรงคอ..เหมือนโดนอะไรสักอย่างซัดเข้าเต็มๆที่หน้า แล้วจู่ๆน้ำตาก็ไหล.. เออ ประหลาดดีแฮะ
แวะกลับมาอ่านทีไรก็มีแรงฮึดทุกที มันไม่ใช่เพราะอยากให้คุณเลี้ยงขนม แต่มันเหมือนเป็นการวิ่งไปคว้าโอกาสนั้นเพื่อจะได้ไปเจอคุณอีก ดูสิคนเรา..
"แต่ยังคิดถึงเธอได้มั้ย ถ้าฉันไม่ได้ทำให้เธอลำบากใจ" เราไม่เคยกล้าพูดเลยว่าเราคิดถึงคุณมากขนาดไหน เรากลัวคุณออกห่างเพราะไม่อยากให้เรารู้สึก เรากลัวแฟนคุณคิดมาก เรากลัวคุณอึดอัด
"แค่คิดถึงเธอเท่านั้น แม้รู้ว่าในวันนี้เธออยู่กับใคร" รู้ว่าคุณเป็นของคนอื่น เราถึงทำได้แค่นี้ คิดถึงคุณ ในที่ของตัวเองเงียบๆ
ต่างที่ตอนนี้ อินเพลงพี่ตู่มากไปหน่อย เลยอยากทักไปบอกว่าคิดถึงคุณมากๆ แต่ก็ทำได้แค่ เปิดแชทเพื่อนสนิทอีกคนแล้วส่งไปว่า "คิดถึงมึงจัง" แทนที่จะส่งไปหาคุณ.. ใช่แหละ มันเป็นความป๊อดส่วนตัวของเราเอง.. ถ้าเป็นไปได้ เราอยากบอกคุณว่าคิดถึง ในทุกครั้งที่เรารู้สึกคิดถึง และคุณคงจะเบื่อคำนี้ไปอีกนาน เพราะเราจะบอกคุณทุกวัน
แต่สุดท้ายแล้ว.. แค่พิมพ์ว่า คิดถึง แล้วกดส่งมันก็ยังยากสำหรับเราอยู่ดี
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in