1

     วันนี้ก็เป็นอีกวันน่าเหนื่อยหน่ายของ 'วันอังคาร' ที่ตื่นนอนมาในชุดเสื้อผ้าเหม็นบุหรี่ ห้องรกด้วยขวดเหล้า และผู้หญิงที่เขาไม่รู้จักนอนอยู่ข้างๆ 

     และทั้งหมดนั่นคือสิ่งที่ 'วันจันทร์' ทำทิ้งไว้

2

     ภาพยนตร์เรื่อง 水曜日が消えた หรือ Gone Wednesday เล่าเรื่องผ่าน 'วันอังคาร' หนึ่งในบุคลิกที่แบ่งออกเป็น 7 บุคลิกตามแต่ละวันของชายหนุ่มคนหนึ่งหลังประสบอุบัติเหตุในวัยเด็ก 

     วันอังคารตื่นมาในทุกเช้าวันอังคารของทุกสัปดาห์ เก็บกวาดบ้านที่บุคลิกอื่นๆ ของตัวเองในอีก 6 วันทำไว้ ออกจากบ้านเดินในเมืองสีหม่น ไปหาหมอตรวจร่างกาย เดินผ่านห้องสมุดที่อยากเข้าก็ปิดทุกวันอังคาร พูดคุยกับเพื่อนที่บุกมาหาที่บ้าน ตีปิงปองเพื่อออกกำลังกาย และเข้านอน ทุกอย่างในชีวิตดูน่าเบื่อ

     จนกระทั่ง 'วันอังคาร' ตื่นขึ้นมาใน 'วันพุธ' เขาจึงได้สัมผัสโลกของวันพุธ พร้อมๆ กับบุคลิกในวันพุธที่หายไป

     ขณะเดียวกันการหายไปของวันพุธก็เริ่มส่งผลบางอย่างกับร่างกายของเขา

     หนังเรื่องนี้เป็นงานกำกับเรื่องแรกและเขียนบทเรื่องแรกของ โยชิโนะ โคเฮย์ ซึ่งเคยเป็นหนึ่งในทีม Visual Effect ของอนิเมชั่นเรื่องดัง 君の名は。หรือ Your Name. และนี่คือความกังวลแรกของเราเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ ถึงแม้เราจะชอบนักแสดงนำ คือ นากามุระ โทโมยะ และมั่นใจในฝีมือการแสดงของเขามากไม่ว่าจะในบทไหน แต่เราไม่แน่ใจเลยว่าผู้กำกับจะเล่าเรื่องและพาเราไปยังไง

     แต่พอได้ดูเราว่าสมกับที่ผู้กำกับเคยทำงานด้าน Visual Effect เพราะนอกจากการพยายามเล่าเรื่องด้วยภาพแล้ว งาน Visual Effect ที่เขาทำเองและใส่เข้ามาในหนังเป็นส่วนสำคัญในการเล่าเรื่องได้อย่างน่าสนใจ

     และความดีงามด้านการแสดงทั้งหมดคงต้องยกให้โทโมยะ เพราะทั้งเรื่องมีฉากที่เข้ากับนักแสดงคนอื่นน้อยมากจริงๆ เรียกได้ว่าหนังทั้งเรื่องเป็น Showcase ของโทโมยะ การเก็บรายละเอียดการแสดงและแยกคาแรกเตอร์ทำออกมาได้อย่างน่าสนใจ

     แต่จะบอกว่าเป็นการแสดง 7 คาแรกเตอร์ได้อย่างเต็มปากมั้ยก็น่าจะบอกยาก เพราะหนังเดินเรื่องโดยมีวันอังคารเป็นศูนย์กลาง ดังนั้นน้ำหนักจึงเทมาที่คาแรกเตอร์ของวันอังคารมากกว่าวัน(คาแรกเตอร์)อื่นๆ แต่เราก็คิดไม่ออกจริงๆ ว่าถ้าไม่ใช่โทโมยะแล้ว ใครจะมาเป็นวันอังคารและวันอื่นๆ ได้เหมาะขนาดนี้ (ช่วงอวยคนที่ชอบ?)

     ช่วงแรกของหนังให้น้ำหนักไปกับการแสดงให้เห็นบุคลิกภาพของ 'วัน' อื่นๆ ผ่านสีสัน ข้าวของเครื่องใช้ และงานอดิเรก ค่อนข้างมากจนเราพอจะจินตนาการได้ว่าวันอื่นๆ เป็นยังไงโดยไม่ต้องเห็นนักแสดงแสดง

     แต่การปูช่วงแรกของหนังโดยการให้รายละเอียดในเรื่องราวเล็กน้อย สีสัน และความคิดของตัวละครไม่อาจทดแทนรายละเอียดในช่วงที่สำคัญที่สุดของเรื่องที่ทำออกมาค่อนข้างคลุมเครือและไม่ชัดเจนทั้งบทและงานภาพจนทำให้สิ่งที่ต้องการสื่อไร้พลังอย่างน่าเสียดาย 

     ถึงอย่างนั้น การเห็นตัวละครตัวหนึ่งค่อยๆ เปลี่ยนแปลงไปทีละน้อยตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องก็ทำให้เราเอาใจช่วยและมีรอยยิ้มติดริมฝีปากเมื่อดูจบได้ไม่ยากเลย 

3

     "การยอมรับมันและใช้ชีวิตโดยโอบรับเอาด้านเหล่านั้นของตัวเองเข้ามา หนังเรื่องนี้เป็นหนังที่พูดถึงความอิ่มเอมแบบนั้นครับ" คือสิ่งที่ นากามุระ โทโมยะ นักแสดงนำของเรื่องให้สัมภาษณ์ถึงหนังเรื่องนี้

     7 บุคลิกภาพที่เปลี่ยนไปตามแต่ละวันในตัวคนคนเดียวอาจไม่ใช่เรื่องไกลตัว เพราะเอาเข้าจริงเราทุกคนมีใบหน้า การแสดงออก และน้ำเสียงที่เปลี่ยนแปลงไปตามสถานการณ์หรือแม้กระทั่งตามคนที่เราอยู่ด้วย

     เป็นคนสดใส เป็นคนเคร่งเครียด เป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ เป็นคนเก็บตัว เป็นคนน่ารัก เป็นคนหยาบคาย 

     เป็น...ในอีกหลายๆ คนในตัวเราคนเดียว

     ใบหน้าที่แท้จริงของตัวเองมีแค่ตัวเองเท่านั้นที่รู้ หรืิอบางครั้งเราอาจเบือนหน้าหนีตัวตนบางอย่างของตัวเองด้วยซ้ำ

     ปฏิเสธบางสิ่งเพื่อให้บางอย่างคงอยู่

     และบางเวลาเลือนไปว่าแท้จริงแล้วตัวเราอยู่ตรงไหนกันแน่

     ในเวลานั้นเราอาจต้องทบทวน

     ใครกันแน่ที่เราไม่อยากให้หายไป.

-----------------------------------------

ตอนนี้เรื่องนี้จัดฉายอยู่ที่ Japanese Film Festival ที่ House Samyan

ดูรายละเอียดได้ที่ https://www.housesamyan.com/site

เหลือรอบฉายอีก 2 รอบนะคะ

วันพฤหัส 19 พ.ย. รอบเวลา 18.40 น. / วันอาทิตย์ 22 พ.ย. รอบเวลา 17.10 น.

-----------------------------------------

- หนังสือนิยายที่เขียนจากบทภาพยนตร์เรื่องนี้ค่อนข้างสนุกทีเดียวค่ะ ส่วนตัวชอบนิยายมากเลย อยากเสนอให้แปลและอยากแปล?

เขียนถึงไว้ในนี้นะคะ วันที่หายไป กับ ความใกล้ที่ทำให้หลงลืม

- สัมภาษณ์นักแสดงนำ