เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ในห้องนอนสีขาวและห้องน้ำสีชมพูLabelle Bunyavee
เล่มที่3 FINDING AUDREY
  • FINDING AUDREY ป่วยเป็นไข้ใจ ใครช่วยรักที 

    "เป็นนิยายปนเศร้าที่โดดเด่นมาก และทำให้ได้เรียนรู้เกี่ยวกับอาการป่วยทางจิต" เห็นด้วยในคำนิยามของหนังสือเล่มนี้มาก

    เห็นชื่อเรื่อง คงคิดว่าเป็นนิยายรักพล๊อตเดิมๆทั่วไป แต่เพราะเห็นชื่อ  โซฟี คินเซลลา ก็ทำให้ตัดสินใจหยิบทันที หลายๆคนอาจเขียนดูหนังเรื่อง Confessions of a Shopaholic หรือ เสน่ห์รักสาวนักช้อป ก็เอามากจากนิยายขายดีของนักเขียนคนนี้เช่นเดียวกัน (แต่เราไม่เคยอ่านเลย555)

    ส่วนตัวเราคิดว่า นิยายเล่มนี้มีการเล่าเรื่องและพล๊อตที่แตกต่างจากเล่มอื่นๆ ของโซฟี เธอพูดถึงอาการทางจิต(ในที่นี้เราตีความว่ามันคือโรคซึมเศร้า)ได้อย่างเรียบง่าย สนุก ตลก และทำให้เราเข้าใจในแง่มุมของคนที่ได้รับผลกระทบทางจิตใจ เก็บตัว และไม่กล้าเผชิญหน้ากับผู้คน

    เส้นเรื่องหลักเน้นไปที่การบอกเล่าชีวิตประจำวันของออเดรย์ การรักษาและความรู้สึกของเธอต่อสิ่งต่างๆภายในบ้าน ผู้เขียนไม่ได้เน้นเส้นไลน์ความรักของหนุ่มสาวมากนักมีมาให้เห็นพอให้อบอุ่นใจ 

    หลักๆก็เป็นเรื่องของความเข้าใจและทรมานใจลึกๆของครอบครัวที่ไม่แสดงออกมา มันดูเป็นเรื่องหนักหนาถ้าคุณมีคนที่เป็นโรคนี้ในบ้าน คุณไม่รู้ว่าพวกเขาจะทำร้ายตัวเองเมื่อใด ไม่รู้ว่าควรพูดแบบไหนให้พวกเขาสบายใจ สิ่งที่เรารู้สึกตอนอ่านคือ ออเดรย์มีครอบครัวที่น่าอิจฉาที่รักเธอ 

    นอกจากเรื่องของนางเอกและการรักษาของอาการทางจิตแล้ว ก็มีประเด็นที่เห็นได้บ่อยในปัจจุบันคือ เด็กติดเกมส์ ซึ่งจะบอกว่าเด็กที่ติดเกมส์คือพวกไร้สาระไม่มีแก่นสาร ตอนนี้เราคงพูดได้ไม่เต็มปาก ปัจจุบันการเล่นเกมส์ออนไลน์กลายเป็นหนึ่งในกีฬา และอาชีพที่ได้รัับเงินเช่นอาชีพอื่นๆทั่วไป แต่คนเป็นพ่อแม่หลายๆคนก้ยังไม่เข้าใจ 'เกมจะช่วยให้ลูกมีชีวิตที่ดีขึ้นได้อย่างไร' ความคิดที่แตกต่างของคนสองรุ่นทำให้เกิดความขัดแย้ง แต่เมื่อลองถอยกันคนละก้าวคุณจะพบว่า (พ่อแม่) การเล่นเกมออนไลน์ก็ไม่ได้แย่ซะทีเดียว (ลูก)การทำอย่างอื่นนอกจากเล่นเกมก็สนุกและมีประโยชน์เช่นกัน 

    ถึงแม้บางครั้งความคิดของพ่อแม่จะไม่เป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น ดูเหมือนจะทำร้ายเราและไม่เข้าใจเรา แต่เชื่อเถอะว่าบางอย่างก้ต้องยอมรับว่าพวกเขาคิดถูก

    สรุปคือ เป็นนิยายที่คนเป็นพ่อแม่อ่านไว้ก้ดี และคนเป็นลูกอ่านก้ยิ่งดี 
    ไม่ใช่หนังสือทฤษฏีอะไร เป็นแค่นิยายที่ดูจับต้องได้และพบเห็นเหตุการณ์คล้ายๆนี้ในชีวิตจริง เพราะตอนอ่านมีหลายฉากที่รู้สึกว่า โอ้ เหมือนบ้านฉันเลย ทำนองนั้น 


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in