-สิ่งที่จริงแท้แน่นอน คือ ความไม่แน่นอน
-ตัวเราเมื่อ10นาทีที่แล้ว กับเมื่อวาน อาทิตย์ที่แล้ว เดือนที่แล้ว ไม่ใช่คนเดิม มันเปลี่ยนแปลงไปตลอด ด้วยสิ่งที่เข้ามากระทบ ไม่ว่าจะเป็น เพลงที่ฟัง หนังที่ดู คนที่เจอ หนังสือที่อ่าน
-เพราะฉะนั้น "ตลอดไป" ไม่มีอยู่จริง
-รักแท้ก็เช่นกัน (?)
-ถ้าวันนี้มีความสุข มีเรื่องเบิกบานใจ ก็ยิ้มให้ตัวเองลูกใหญ่ๆ
-พรุ่งนี้มรสุมอาจจะเข้ามา ก็แค่ปล่อยให้มันเกิด เพราะว่า แล้วสิ่งนี้ก็จะผ่านไปเช่นกัน
-บางทีมันอาจะเป็นสัญญาณที่เข้ามาเตือน หรือกระตุ้นให้เราเปลี่ยนอะไรบางอย่าง
-เวลาเป็นต้นทุนที่จ่ายออกไปทุกขณะ ทุกนาทีมีค่า ควรจะใช้และรักษาให้ดี
-"ชีวิต" จะใช้หรือไม่ใช้ มันก็จะหมดไปอยู่ดี เพราะฉะนั้น ไหนๆมันก็จะต้องหมดไป ใช้มันให้ดี ให้คุ้มและมีความสุขไปเลยไม่ดีกว่าหรอ
-การรักตัวเองให้เป็น คือ การหยุดทำสิ่งที่ทำให้ตัวเองทุกข์
-อย่าเสียเวลาทนทำในสิ่งที่ไม่ให้ความสุข เพราะความสุขสำคัญมาก
-แต่ถ้ามันจะเป็นประโยชน์ต่ออนาคต ก็ฮึดกัดฟันสักตั้ง เพราะไม่ลองก็ไม่รู้นี่
-หรือถ้าอยู่ในจุดที่ทุกข์มาก แล้วไม่มีทางเลือกอื่น ลองมองหาข้อดีของมัน
เปลี่ยนโฟกัส แล้วหาทางเลือก หรือวิถีทางที่จะออกจากจุดนี้ไปให้ได้ ตั้งสติ
-อย่าเสียเวลากับคนที่ทำให้อารมณ์มอด หมดพลัง หมดแรง
-คนไม่คลิก เหมือนคุยกันคนละภาษา มันก็จะเหนื่อยหน่อย
-ชีวิตที่มีความสุข คือ ชีวิตที่ได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก และเป็นชีวิตที่มีความหวัง ความฝัน ความหมายและคุณค่า
-ทุกความเจ็บปวดนำมาซึ่งบทเรียน
-เราจะเข้าใจสิ่งนั้นจริงๆ เมื่อพฤติกรรมของเราเปลี่ยนไป
-ถ้าเรายังอธิบายอะไรง่ายๆไม่ได้ แปลว่า เรายังไม่เข้าใจเรื่องนั้นดี
-การลงมือทำ คือ การก้าวไปข้างหน้า
-คนเราบ่น เพื่อหาที่ระบาย เพื่อทุเลาความเจ็บปวดในใจ
-คือบ่น แต่ก็ยังทำเหมือนเดิม ทนแบบเดิม
-แต่คนที่รู้ว่าตัวเองไม่ชอบอะไร บ่นแล้วเปลี่ยน แล้วทำ คือคนจริง
-ไม่ต้องพูดมาก ไม่ชอบงานก็ลาออก ไม่ชอบใครก็ไม่เอาตัวไปข้องเกี่ยว รู้สึกความสัมพันธ์ดูทะแม่งๆ คิดทบทวนดีๆแล้วเดินออกมาเลย เลือกความสุขของตัวเอง
-ชีวิตมันสั้นเกินกว่าจะมานั่งอมทุกข์ โอบกอดความเจ็บปวดไว้นานๆ
-ไม่งอแง โยเย พร่ำเพรื่อ เสียใจก็ร้องไห้(แล้วจบ) ง่ายๆแค่นั้น
-ตระหนักอยู่เสมอว่าตัวเรานั้นไม่เที่ยงแท้ กิเลสตัดไม่ได้ ไม่ใช่ปัญหา แต่ให้อยู่ในจุดที่รู้ว่า ใจขาวมันมากกว่าใจดำ
-มาคนเดียวก็ไปคนเดียว ต้องอยู่กับตัวเองให้ได้
-ชอบอะไรก็ทำ ไม่ชอบก็ไม่ฝืน สุดท้ายจะพบว่า คนที่เหลืออยู่คือคนที่มีความสบายใจคล้ายๆกัน
-คำพูดเป็นอาวุธที่ร้ายแรงยิ่งว่าอะไรบนโลก
-และบางทีความนิ่งเงียบก็เป็นอาวุธที่ทรงพลังเช่นกัน
-คนเราไม่ควรมีชีวิตอยู่ไปวันๆ ควรมีเป้าหมาย มีแพชชั่น
-ให้อภัยและปล่อยวาง ไม่ต้องไปโกรธ ไปเกลียด เมตตาเขา ใจเราก็สบาย
<3
ms.messy
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in