ฟ้าร่ำน้ำฝนไหล… ชื้นถึงใจยะเยือกเย็น… มีทุกข์ขุกลำเค็ญ… ขอเงียบงันและเหม่อมอง… น้ำฝนหล่นจากหล้า… ชโลมหาใบหน้าหมอง…น้ำตายิ่งไหลนอง… หยดใดไห้หยาดใดฝน… ทุกวันพบเรื่องทุกข์… ส่วนเรื่องสุขบ้างปะปน…สายตาคนหนึ่งคน… ใช่ไกลกว้างทางขอบฟ้า… ค้นโลกไม่เกินรู้… ใครเคียงคู่มีคุณค่า…มารร้ายในแววตา… เย้ายวนหาป่าช้าด...