เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
บันทึกรักส่วนเกินกือเร
โพสต์นี้มีเนื้อหาที่อาจไม่เหมาะสมกับเยาวชน ใครก็ต่างอยากเป็นผู้ถูกรัก
  • ความรักของฉันก็เหมือนความรักเรียบง่ายของคนอื่น เริ่มต้นจากมีคนที่น่าสนใจเข้ามาพูดคุย หว่านล้อมด้วยถ้อยคำหวาน ๆ หัวใจพองโต ผีเสื้อบินอยู่ในท้อง หลากความรู้สึกประสาวัยหนุ่มสาวที่หัดจะมีความรัก 

    แต่ฉันคงโชคร้ายละมั้ง ที่ทุกอย่างมันไม่เถรตรงแบบคนอื่น ฉันรู้ทีหลังว่าฉันไม่ใช่รักเดียวของชายที่ได้เป็นรักเดียวของฉัน แล้วไม่มีใครเลยที่จะสงสาร เห็นใจในความไม่รู้ แถมยังเลือกที่จะซ้ำเติมฉันอย่างคนที่จงใจจะทำผิดซะเต็มประดา

    จะว่าฉันโง่เกินไปก็ได้ ที่ถูกผู้ชายหลอกมาสามเดือนเต็ม ไม่ระแคะระคาย คงเป็นเพราะนิสัยส่วนตัวของฉันที่ไม่ยุ่งวุ่นวายเรื่องส่วนตัวของใคร ฉันไม่ล้ำเส้นเขาสักนิด ฉันคิดว่าการให้พื้นที่ส่วนตัวระหว่างกันเป็นเรื่องที่คู่รักควรจะทำ และฉันเข้าใจผิดไปเองว่าคนอื่นจะเข้าใจเช่นเดียวกัน มันกลับกลายเป็นว่า ฉันยอมที่จะอยู่ในความลับของเขา โดยไม่จำเป็นต้องเปิดเผยก็ได้ อย่างเต็มใจ 

    การเดตของฉันกับเขามันเรียบง่าย และเกิดขึ้นในห้องสี่เหลี่ยมแคบ ๆ ของฉันเอง เรามีมื้ออาหารที่สั่งผ่านแอปพลิเคชั่นในมือถือ เลือกร้านที่เขาอยากกินเพราะฉันเป็นคนที่ยินดีจะกินอะไรก็ได้ ไม่เคยเรื่องมาก มันเป็นช่วงเวลาสั้น ๆ หลังเขาเลิกงานเท่านั้น ก่อนเขาจะกลับบ้าน เขาแวะหาฉันเพียงเพื่อทานอาหารที่สั่งไว้ และร่วมรักกันอย่างเร็วรี่ ที่ฉันไม่เคยมีความสุข แต่ยอมทนเพื่อให้เขามีความสุข แล้วเขาก็กลับไปบ้าน 

    ฉันจำไม่ได้แล้วว่าครั้งล่าสุดที่เขาบอกรักฉันคือเมื่อไหร่ จำได้ว่ามีครั้งนั้นตอนฝนตก เราเปิดหน้าต่างห้อง และนิ่งเงียบ นอนกอดกันบนเตียง เขาบอกว่ารักฉัน อยากจะอยู่กับฉันที่นี่ ถ้าไม่ติดที่กลัวแม่ที่บ้านเป็นห่วง ก็อยากจะขอค้างคืน จนฉัันมาร่วงรู้เอาเมื่อไม่นานว่า เขาไม่ได้อยู่กับแม่ เขาอยู่กับเมีย และลูก 

    ฉันทั้งตกใจที่เขามีครอบครัวอยู่แล้ว และตกใจที่เราไปกันได้ดี หมายถึง ฉันเป็นผู้ชาย ที่รักกันกับผู้ชาย เขาก็คงเช่นเดียวกัน อาจจะมีบ้างที่ชายรักได้ทั้งชายและหญิง แต่ฉันไม่เคยจะเห็นคนดีประเภทไหนที่จะคบทั้งชายและหญิงไปพร้อม ๆ กัน 
     


เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in