เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
July Free Writingpromptsนักเล่าเรื่อง
7th July 2021
  • บางสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับฉันช่วงนี้คือโรคไตวายเฉียบพลันเพราะกินยาลดความดันเกินขนาดไป 40 เม็ด ใครมาอ่านก็คงจะสมน้ำหน้าฉัน แต่ฉันรู้สึกเจ็บใจมากกว่าที่ตัวเองไม่ตายไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด กลิ่นคนแก่ อึ ฉี่ อาเจียนในห้องอายุรกรรมหญิงรวมยังเตะจมูกฉันไม่หาย ภาพคนแก่สองสามคนนอนอยู่เตียงใกล้กัน พูดคุยกันเหมือนเพื่อนสนิท คนหนึ่งเปลือยท่อนบนเห็นนมย้อยทั้งยวงล่อนจ้อน อีกคนใส่เสื้อคอกระเช้าสีฟ้าปักรอบคอด้วยลูกไม้สวยงาม ส่งนอีกคนฉันมองจากเตียงของฉันไม่เห็น ได้ยินก็แต่เสียงเท่านั้น พยาบาลเดินกันขวักไขว่ทั้งวันทั้งคืน
         พยาบาล : ยายจะดึงสายออกทำไมเนี่ย บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าดึงออกมา รำคาญแล้วนะเนี่ย ถ้าไม่อยากรักษาจะมานอนทำไมให้มันเปลืองเตียงโรงพยาบาลก็ไม่รู้ ยังมีคนที่อยากรักษาตัวอยู่ข้างนอกตั้งเยอะแยะ 
    ฉันปฏิเสธไม่ได้เลยว่าฉันเห็นด้วยกับเรื่องที่พยาบาลบอกว่ายังมีคนข้างนอกอีกเยอะแยัที่ต้องการการรักษา แต่ฉันไม่เห็นด้วยที่พยาบาลไปพูดอย่างนั้นกับคุณยายเค้า (คุณยายที่ฉันเพิ่งมาเห็นภายหลังว่าเป็นคนหัวล้าน ผอมโซ และต้องสอดท่ออยู่ตลอดเวลา) ยายเค้ามีอาการป่วยทางกายอยู่แล้ว มันไม่ยุติธรรมเลยที่ต้องออกไปแบบป่วยทางใจจากการที่ถูกพยาบาลต่อว่าเข้าให้อีก ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับฉันฉันคงเถียงไม่หยุดปากจนพยาบาลนังเถียงฉันแทบไม่ทัน แต่ก็นั่นแหละ ฉันไม่อยากทำให้พยาบาลต้องเดือดร้อน ฉันจึงค่อนข้างเป็นผู้ป่วยที่ดีท่ามกลางกลิ่นอึฉี่ของคุณยายแสนดื้อทั้งหลาย
         ยาย 1 : ลูกไม่มาเยี่ยมเอ็งบ้างเลยหรอ
         ยาย 2 : มาเยี่ยมได้ยังไงล่ะเค้าโควิดกัน
         ยาย 3 : หมายถึงลูกเอ็งเป็นโควิดหรอ
         ยาย 2 : ไม่ใช่โว้ย 

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in