เพื่อนสนิทหรือคนมกล้ชิดมักจะบอกว่าฉันเป็นคนที่เศร้าซึม ซึ่งนั่นคือเรื่องจริง ฉันเป็นโรคซึมเศร้า วันหนึ่งในขณะที่ฉันกำลังหาหมอคนโปรดที่ดูแลฉันมาตั้งแต่แรก ฉันจับสายตาของหมอได้ว่าหมอมองที่มือของฉัน ซึ่งกำลังหมุนแหวนเงินที่นิ้วกลางข้างซ้ายไปมาขณะที่ฉันเล่าเรื่องราวชีวิตที่ฉันเจอมาตลอด 2 อาทิตย์ ฉันไม่รู้ว่าการหมุนแหวนขณะพูดหมายความว่ายังไง ถ้ามันหมายความว่าโกหกหรือปต่งเรื่องล่ะ? แต่ที่ฉันพูดมันคือความจริงนะ หมอตัดสินใจเชิญแม่ของฉันเข้ามาในห้องเพื่อรับทราบปัญหาของฉันด้วย และทำหน้าที่เป็นตัวเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างสองคน แต่สิ่งที่แม่พูดมันไม่ใช่ความจริงทั้งหมด แม่ต่างหากที่เป็นคนแต่งเรื่อง ฉันแอบสั่นหัวน้อยๆเมื่อหมอมองมาที่ฉัน ฉันรู้สึกเหมือนเด็กเกเรขี้โกหกในห้องปกครองที่ถูกเรียกผู้ปกครองมารับข้อกล่าวหา ฉันรู้สึกโดดเดี่ยว เคว้งคว้าง ไร้ที่ยึดเกาะ ฉันจะไปเล่าเรื่องนี้ให้หมออีกคนฟัง และฉันหวังเป็นอย่างนิ่งว่าหมออาจจะเป็นเสาเหล็กท่อนใหญ่ที่ให้ฉันเกาะได้ในวันที่พายุมา ฉันรู้สึกเหมือนอยากจะไปกระโดดตึกที่ชั้น 29 แต่ต้องรอคุยกับหมอก่อน เผื่อหมอคนอื่นจะดีกว่านี้ นอกจากนี้ฉันยังมีแผนที่จะปิ้งหมูกระทะในห้องน้ำที่ปิดมืดทึบ ควันจากเตาจะรมฉันจนตาย ในกระเพาะของฉันจะมีทั้งหมูย่าง กุ้งย่าง และเนื้อย่าง มันคงเป็นความตายที่มีความสุขมากๆ ฉันเปิดแอพช็อปปี้และเลือกซื้อถ่านกับเตาแล้ว แต่สิ่งที่ขัดกับการกระทำของฉันคือ เวลา ไม่มีใครกล้าปล่อยฉันให้อยู่คนเดียวอีกหลังจากที่ฉันฆ่าตัวตายไปแล้ว 7 ครั้งแต่ก็อย่างที่เห็น ฉันไม่ตาย เพราะฉันจะต้องโผล่ไปโรงพยาบาลทุกครั้ง พยาบาลห้องฉุกเฉินรู้จักฉันกันหมด และเอือมระอาแล้วกับพฤติกรรมของฉัน ทุกคนนู้สึกเหมือนกันหมด “เอือมระอา” ฉันไม่รู้จะทำยังไง ขอแค่ฉันหายตัวไปเหมือนในการ์ตูน แค่นั้น ฉันอยากได้แค่นั้น ทุกคนจะใช้ชีวิตเหมือนไม่มีฉันมาก่อน ชีวิตของทุกคนจะเป็นปกติ และฉันจะไม่โผล่มาอีก ตัวละครนี้จะถูกลบออกจาก