"นอนฟังไปก็ได้น่า" คริสบอกแบบนั้นพลางพยายามดันตัวผมกลับลงไปนอนแบบเดิม

แต่ผมดื้อใครจะทำไม "ไม่ได้ป่วยสักหน่อย แค่นั่งฟังไม่ถึงกับตายหรอก"

"เวลาแบบนี้อย่าดื้อดึงนักสิ" คริสยังคงพยายาม แต่เขาก็ไม่กล้าลงแรงอะไรกับผมอยู่ดี ผมเลยลุกขึ้นมานั่งบนเตียงได้สำเร็จ

ตลอดเวลาอีกคนในห้องกลับไม่ได้พูดอะไรเลย ไอร์อีกคนยังไม่กลับมาอีกเหรอ ผมไม่ชอบเขาอยู่บ้างก็จริง แต่นอกเหนือจากเรื่องความเอาแต่ใจที่ไม่ทราบสาเหตุนั่น อย่างอื่นเขาก็ดีนะ ทว่าไอร์คนนี้ก็น่ากลัวเกินไปหน่อย บรรยากาศรอบตัวเขาทำให้ผมไม่กล้าแม้แต่จะสบตา ผมว่านี่มันไม่ใช่เรื่องของการเปลี่ยนบุคลิกแล้วล่ะครับ

ผมเห็นไอร์คนนั้นเหลือบมองผมเล็กน้อย ก่อนที่เขาจะพูด "ถ้างั้นจะเข้าเรื่องเลยก็แล้วกัน" วิธีพูดเฉียบขาดแบบไม่ต้องการให้มีคนมาขัดใดๆทั้งสิ้น ถ้าเขาเป็นแบบนี้ตลอด ก็เอาบัลลังก์ไปเลย ไม่มีใครกล้าแย่งเขาหรอก ถ้ามีก็คงตายสถานเดียว

"เจ้าอาจจะไม่รู้ตัว แต่ดูเหมือนเจ้าจะถูกปองร้ายจากใครบางคนอยู่" ไอร์บอกเสียงเรียบแม้เรื่องที่พูดจะเป็นเรื่องคอขาดบาดตาย ส่วนคริสได้แต่พยักหน้าให้เป็นฉากหลัง เขาทำหน้าจริงจังแล้วก็ไม่วอแวกับผมแล้วด้วย เจ้าชายตัวจริงคือไอร์คนนี้ส่วนอีกคนคือตัวปลอมใช่ไหมครับ? ถ้ามีใครพูดแบบนี้ผมจะเชื่อทันทีเลยล่ะ

"ทำไมถึงจะต้องปองร้ายข้า..." ผมนึกถึงสาเหตุไม่ออก ตั้งแต่ได้รับความทรงจำของอาสึกะมาก็ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ ไม่เคยหาเรื่องใคร เอ๊ะ...หรือว่าจริงๆแล้วไคลด์จะเจ้าคิดเจ้าแค้นมากกว่าที่เห็น ไม่ก็เขาอาจจะไม่ได้คิดแบบนั้น แต่มีผู้ติดตามของเขาที่แอบซ่อนอยู่แล้วไม่พอใจแทน?

"ดูเหมือนเจ้าจะคิดออกนอกเรื่องไปไกลนะ" เขาว่า "จากที่สืบมา เจ้าก็ไม่ได้รู้จักใครมากมายอะไร ถ้าตรวจดูอีกสักหน่อยก็คงจะพบคนน่าสงสัยจริงไหม?"

ดูเหมือนผมไม่สามารถปฏิเสธอะไรเขาได้เลย ความรู้สึกตอนนี้อย่างกับว่าตัวเองกำลังโดนสอบสวนยังไงอย่างนั้น

"เป็นความจริงที่ข้าไม่ได้ผู้คนมากนักเยอะ อย่างมากก็รู้จักเพียงชื่อของขุนนาง ที่ได้พบกันต่อหน้ามีน้อยมาก" ผมตอบไปตามตรง

"ถ้าอย่างนั้นมีใครน่าสงสัยบ้าง?"

"เดี๋ยวสิ...ก่อนอื่น เรื่องในห้องพิธีนั่น มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ต้องเริ่มจากตรงนั้นไม่ใช่เหรอครับ?" ผมต้องเข้าใจก่อน ถึงจะเดาเหตุการณ์ได้ แต่มันก็ยังคลุมเครือ ผมอยากได้ยินจากปากพวกเขาอย่างชัดเจนมากกว่านี้ เหตุการณ์นี้ไม่มีในเกมด้วยซ้ำ เรื่องแปลกขนาดนี้ยังไงก็ต้องรู้เหตุผลที่แน่ชัดให้ได้ จะได้ทราบถึงสาเหตุที่แท้จริง

ไอร์เงียบไปเล็กน้อย เขาไม่ได้ดึงดันถามผมต่อ แต่กลับหันไปหาคริส พยักหน้าให้เล็กน้อยก่อนจะถอยหลังไป ให้คุณอัศวินเดินเข้ามาอธิบายแทน...นี่เขาสื่อสารกันในใจได้หรือไงน่ะ?

"ริิออสฟังนะ ในตอนที่เจ้ากำลังทำพิธีอยู่ ก็มีคนใช้เข็มพวกนั้นปาไปที่เจ้า ข้าตรวจสอบแล้วว่ามันมีพิษเคลือบไว้ หากโดนตรงๆก็มีฤทธิ์ถึงตาย..." นั่นไม่ต่างจากที่ผมคิดเท่าไหร่

"แล้วมันตกลงไปได้ยังไง ตอนนั้นข้าได้ยินเสียงกระทบของโลหะ"

"ข้าเป็นคนกางบาเรียให้เจ้าเอง" ไอร์ที่อยู่ด้านหลังตอบ

เป็นเขา? ผมนึกว่าเป็นคริสซะอีกแต่เขาอยู่ไกลไปในตอนนั้น อย่างน้อยก็ควรเป็นบาเรียที่กางป้องกันอุบัติเหตุไว้ล่วงหน้า หรือของพวกนักบวช อาจารย์ บนเวทีตอนนั้นสิ?

"ใช่ๆ เพราะตอนนั้นข้าอยู่ไกลเกินไป ใช้เวทมนตร์ไกลขนาดนั้นไม่ได้หรอก" คริสช่วยผสมโรง แต่นั่นก็ทำให้ผมมีโอกาสแย้งเขา

"เจ้าไม่ได้อยู่ด้วยกันกับฝ่าบาทเหรอ?"

"นั่นมัน..."

"เป็นตอนที่เขาไปเอาของให้ข้าและกำลังจะกลับมาที่ที่นั่ง" ไอร์ยังคงหาเหตุผลมาช่วยคริสที่เริ่มอึกอักตอบไม่ถูก คริสรีบพูดว่าใช่เพื่อยืนยันทันที

"แล้วเจ้าทิ้งฝ่าบาทไว้คนเดียวเนี่ยนะ?" ผมยังคงไม่เชื่อเขาเท่าไหร่

"ใครจะกล้าทำแบบนั้นเล่า" คุณอัศวินปากไวโวยวาย นั่นสิดูจากการที่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้ปล่อยไอร์ไว้ในงานพิธี แต่กลับหามาตรการรองรับ เขาน่าจะให้ความสำคัญกับเรื่องนี่พอสมควร ไม่มีเหตุผลเลยที่จะผละตัวไปกับคำขอเล็กน้อย

"ตอนนั้นมีทหารคนอื่นอยู่กับข้าด้วย" ไอร์ไม่หยุดแย้ง สีหน้าเขาน่ากลัวมาก เหมือนจะบอกว่าอย่าขุดคุ้ยไปให้มากกว่านี้

"ทหารคนอื่นเป็นอัศวินอารักษ์หรือไม่ มีฝีมือมากกว่าคริสอีกเหรอฝ่าบาท? พระองค์ไล่คนเก่งไปทำงานง่ายแต่ให้คนธรรมดาทำงานที่สำคัญ ใช้คนผิดแล้วกระมัง" ผมยังคงรุกถาม ถึงในใจจะกลัวตายมากแค่ไหนก็ยังทำเป็นใจดีสู้เสือ

"จะมีอัศวินอารักษ์หรือไม่ หรือจะใช้คนผิดหน้าที่ นั่นก็เป็นเรื่องของราชวงศ์ เจ้าไม่มีสิทธิ์ยุ่ง" เขาใช้ไม้ตายแล้วนั่นไง ห้ามยุ่ง ความจริงเป็นอย่างไรเจ้าอย่าได้รู้ 

แต่คำตอบมันก็ชัดเจนอยู่แล้วเขาโกหกไม่อย่างนั้นจะใช้วิธีนี้ทำไมกัน แสดงว่าเขาไม่ได้อยากพูดความจริงไม่ใช่เหรอ? 

"เป็นเช่นนั้นก็ได้ฝ่าบาท แต่ฝ่าบาทนั่งอยู่ตรงไหนกัน ข้าไม่ยักเห็นทั้งๆที่ข้าก็นั่งอยู่ตรงแถวหน้าเวที หากจะใช้เวทมนตร์ได้ต้องอยู่ใกล้เวทีจริงไหม? อีกอย่างที่นั่งของพระองค์ซึ่งไม่ได้เข้าร่วมพิธี เพียงแค่มาชม ควรจะอยู่ในตำแหน่งที่ดี มองเห็นได้ครอบคลุมอย่างเช่นชั้นลอยหรือที่ตรงกลางด้านหลังสุด ที่เป็นตำแหน่งของคนสำคัญ และป้องกันได้ง่าย ไม่น่าจะอยู่ใกล้เวทีกระมัง? แม้จะมีตำแหน่งสำคัญที่อยู่ใกล้เวทีก็คือที่นั่งตรงกลางของผู้เข้าร่วม แต่ข้าก็มองสำรวจดูแล้วว่ามีเพียงนักเรียนทั่วไปเท่านั้น ดังนั้นข้าคิดว่าท่านน่าจะอยู่ที่ชั้นลอยมากกว่า..."

ผมพูดไปก็สังเกตสีหน้าพวกเขาไป คริสหลบตาผมอย่างชัดเจน แต่ไอร์นั้นยังคงนิ่งเสมอต้นเสมอปลาย ถ้าไม่มีคริสอยู่ ผมก็คงคิดว่าตัวเองอาจจะคิดมากเกินไป

"หรือว่าฝ่าบาทจะมีเวทมนตร์แก่กล้าจนใช้มันได้ในทางไกลๆกันนะ" ผมลองแหย่ดู

น่าประหลาดที่เขาหัวเราะ เสียงหัวเราะเยียบเย็นนั่นไม่ได้ทำให้ผมรู้สึกสนุกสนานไปด้วยสักนิด ทำไมคนๆนี้ถึงได้น่ากลัวขนาดนี้เนี่ย ผมไม่เข้าใจว่าเขาขำอะไร ผู้ชายคนนี้อ่านยากยิ่งกว่า ไคลด์ เซเลนไนน์ ซะอีก มันน่าหวาดหวั่นจนผมเกือบจะสรุปไปว่าเขาไม่ใช่คนกางบาเรีย แต่เป็นคนวางแผนฆ่าผม ส่วนคริสที่รู้ก็เลยพยายามมาช่วยซะมากกว่า

"เจ้าอยากจะพูดอะไรก็พูดออกมาเถอะ ถึงเป็นข้าคนนี้ก็ไม่สามารถใช้เวทมนตร์บาเรียระยะไกลเท่านั้นได้" ผมเอะใจในประโยคนั้น แต่ก็ไม่สามารถจับได้ว่าคำไหนที่มันประหลาด จึงทำได้แค่พูดสิ่งที่คิดต่อไปเท่านั้น

"ในเมื่อท่านบอกว่าใช้เวทมนตร์บาเรียระยะไกลไม่ได้ เช่นนั้นก็หมายความว่าท่านอยู่ใกล้กับเวทีสินะ แต่ก็ไม่มีใครเห็นท่านก่อนที่จะแสดงตัวออกมา เดิมทีข้าตั้งใจจะพูดว่า ในเมื่อท่านอยู่ตรงที่นั่งบนชั้นลอยก็น่าจะพอมองเห็นทิศทางที่เข็มนั่นถูกปาออกมาจากด้านบนได้ ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนมาสอบถามข้าก็ได้"

"ข้าไม่ได้อยู่ตรงนั้นก็จริง แต่คริสอยู่ตรงจุดนั้น ขนาดเป็นเขาก็ยังไม่เห็นว่าใครเป็นคนปาของสิ่งนั้นมา หากไม่ใช่ว่าคนปามีความสามารถมากก็คงเพราะคนปาอยู่ในตำแหน่งเดียวกันกับเขา"

ห๊ะ? สิ่งที่อยู่ในหัวผมตอนนี้โดนโยนทิ้งกระจัดกระจายไปทันที เหมือนกองทรายที่ถูกสร้างมาอย่างดีถูกทะเลคลื่นซัดโถมจนไม่เหลือร่อยรอยสิ่งใด เขาพูดว่าไงนะ? เขายอมรับว่าตัวเองไม่ได้อยู่ตรงนั้น แต่คนร้ายอาจจะอยู่กับคริส หรือจะเป็นตัวคริสเอง? นี่มัน...สมองผมขาวโพลนไปหมด

"นี่ข้าบกพร่องขนาดไม่เห็นคนร้ายที่อยู่ตรงนั้น..." คริสตกใจกับประโยคของไอร์จนแพนิคไปตามๆกัน ถ้าอย่างนั้นเขาก็ไม่ใช่สินะ แต่ถ้าใช่ล่ะ...บางทีเขาอาจจะมีความสามารถในการแสดงมากอักโขก็ได้ ความเคลือบแคลงในใจผมตอนนี้มันค่อยๆแสดงตัวกลับมาทีละน้อย 

ไอร์ถอนหายใจก่อนจะบอก "คริส เจ้าออกไปรอข้างนอกก่อนสักครู่ อย่าให้ใครเข้ามาได้แม้แต่คนรับใช้ข้างนอกนั่น..."

ฆ่าปิดปาก หมอนี่คิดจะฆ่าปิดปากผมใช่ไหม หรือความจริงคือเขาสองคนร่วมมือกันจริงๆ? ความคิดในแง่ร้ายผมเตลิดไปไกลหมดแล้ว...