เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
จนกว่าจะได้พบกันawq0121
Chapter 3.2 : Stranger
  • ผมกับเธอ เราเป็นเพียงคนแปลกหน้า
    ที่อยากจะรู้จักกันให้มากขึ้น

    วันหนึ่งในฤดูร้อน
    ผมได้พบกับเธอ
    คนแปลกหน้า

    ตอนนั้นผมจำอะไรแทบไม่ได้
    จำได้แค่เธอ น่ารักมาก
    ผมหยุดมองเธอไม่ได้เลย

    .
    .
    .
    อาจเพราะเป็นเพียงเวลาไม่นานที่เราได้พบกัน
    อาจเพราะว่ามีเพียงเธอคนเดียวที่ดูฉันสนใจ
    .
    .
    .


    วันที่ผมตัดสินใจเดินเข้าไป
    และก็หวังเหลือเกิน ว่าเธอเองก็จะเดินเข้ามา

    : เป็นแฟนกันนะ
    : อื้อ

    วันที่ 21
    ผมยังจำมันได้ดี 
    วันที่ผมโคตรจะเขิน และมีความสุขมากขนาดไหน

    แต่รายละเอียดพวกนั้น กลับกลายเป็นสีจางๆในความทรงจำผมไปแล้ว
    ผมจำถ้อยคำที่คุณตอบผมไม่ได้ดีนัก สมองสั่งให้จำแค่เธอตอบตกลง

    อยากขอโทษ ที่ผ่านมาละเลยคุณมาตลอด
    ถ้าผมเอาตัวเองกลับไปในวันเหล่านั้นได้
    จะทำมันให้ดีกว่านี้

    ไม่เคยอยากให้คุณจากไปไหนเลย

    - muchyellow -
    #seeyouagain

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in