เอาล่ะ เรามาว่ากันด้วยเรื่องของขนาดห้องก่อนเลยดีกว่า ห้องพักที่นี่ใหญ่มาก พื้นที่ทั้งหมดในห้องถูกปูทับด้วยพรมสีเข้มเกือบดำที่เดินแล้วจั๊กจี้เท้าพิลึก เมื่อเดินผ่านประตูหน้าเข้ามาจะเจอห้องครัวอยู่ทางด้านขวามือ ซึ่งมีทั้ง ตู้เย็น (ไม่ใช่แค่หนึ่ง แต่มีถึงสอง) ตู้อบ เตา ไมโครเวฟ และตู้เก็บของต่างๆ ที่นี่มีอุปกรณ์เครื่องครัวครบเซต (มารู้เอาภายหลังว่าเป็นของที่รูมเมทเราซื้อมาเอง เป็นบุญโดยแท้ ไม่ต้องเสียเงินอีก) เครื่องปรุงมากมายทั้งแบบที่เราใช้อยู่เป็นประจำในเมืองไทย และแบบที่ไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อนวางตั้งไว้เต็มชั้น รวมไปถึงจานชามที่ใช้แล้วกองเอาไว้เต็มอ่าง (แน่นอนว่าเป็นของรูมเมททั้งหลายอีกเช่นกัน โถ เติมฝัน...) แต่ไม่ต้องกังวลไป เพราะที่นี่มีเครื่องล้างจานที่จะทำให้การทำความสะอาดเศษซากอาหารออกจากอุปกรณ์ของเรานั้นเป็นไปอย่างง่ายดาย น่าเศร้าที่ฝันใช้ไม่เป็น ประกอบกับที่มันยุ่งยากเอาเสียเหลือเกิน เพราะใช้น้ำยาล้างจานปกติใส่ไปในเครื่องไม่ได้ และเพื่อไม่ให้เป็นการเปลืองน้ำและไฟมากเกินไปนัก จึงควรรอใส่จานชามให้เต็มตู้ซะก่อนถึงล้าง ถามจริง... ต้องกองพะเนินขนาดไหนกัน ทนไม่ไหวหรอจ้า ฝันล้างถ้วยชามกับก๊อกน้ำอย่างบ้านๆเนี่ยแหละสบายใจที่สุดแล้ว ถัดมาจะเป็นโซนทานอาหาร โดยจะมีโต๊ะไม้เรียบๆตัวหนึ่งตั้งไว้พร้อมกับเก้าอี้มีพนักพิงอีก 6 ตัว ด้านข้างเป็นบอร์ดไม้คอร์กที่ตกแต่งไว้อย่างสวยงามด้วยเส้นสายรุ้งหลากสี ทั้งยังปักปฎิทินมิกกี้เมาส์ โปสเตอร์ และตารางรถบริการสายต่างๆของทางดิสนีย์เอาไว้ด้วย 

ห้องโถงตรงกลางจะมีโซฟาตัวใหญ่นุ่มสบายตั้งอยู่เป็นที่พักผ่อน นั่งหมุนไปมา และดูหนังยามดึก โดยห้องนอนนั้นจะแยกอยู่สองข้างซ้ายขวา แต่ละห้องจะมีห้องน้ำในตัวเอง ซึ่งด้านในก็จะมีห้องเสื้อผ้าแยกเข้าไปอีก (และมันเก๋มาก) มีเตียงเดี่ยว 1 และเตียงสองชั้นอีก 1 ซึ่งนั่นหมายความว่าที่พักของเรานั้นจะอยู่ร่วมกันทั้งหมด 6 คนด้วยกัน และสำหรับสมาชิกใหม่คนสุดท้ายอย่างเรานั้น ก็ต้องได้นอนเตียงชั้นบนไปโดยปริยาย

พูดถึงห้องไปแล้ว คราวนี้ขอแนะนำสมาชิกในห้องให้รู้จักบ้างดีกว่า รูมเมทคนแรกของฝันที่ใจดีมาเปิดประตูให้ชื่อว่า บริททานี เป็นผู้หญิงอเมริกาผิวขาว ผมยาวสีบลอนด์ ร่างท้วมนิดหน่อย คนถัดมาแน่นอนว่าเป็นคนอเมริกาเช่นเดียวกัน แต่มีผิวดำและผมหยิก หุ่นดี พร้อมกับโครงหน้าที่สวยมาก มีชื่อว่า เม็กกี้ และเขากำลังจัดกระเป๋าเตรียมย้ายออกตอนเช้าวันรุ่งขึ้นเพราะเขาอยู่จนจบโครงการแล้ว และคนสุดท้ายที่นั่งอยู่ตรงหัวโต๊ะทานข้าว เป็นผู้ชายที่ดูมีอายุนิดหน่อย ผิวขาว ตัดผมรองทรง เดี๋ยวนะ... ห้องนี้จะมีผู้ชายไม่ได้สิ ตาลุงคนนี้มาได้ยังไงเนี่ย!