ฉันได้ดูหนังเรื่องหนึ่ง ชื่อ The only living boy in New York.
เป็นหนังอะไรก็ไม่รู้อ่ะ ดูแล้วฉันก็งงบ้าง เข้าใจบ้าง
เป็นหนังที่ฉันใช้เวลาดูมากกว่า1วัน
เป็นหนังที่ดราม่าแบบละครไทย
และ
เป็นหนังที่ฉันจับประเด็นได้เพียงท่อนเดียวที่ตัวละคร2ตัวคุยกัน
OLD MAN :
What you need to do just make her afraid of something more than being with you.
YOUNG MAN:
Which ?
OLD MAN:
Not being with you.
YOUNG MAN:
How am I supposed to do that?
OLD MAN:
Let life take over, find a window and pounce.
ความน่าสนใจคือ
ถ้าเรากำลังชอบใครสักคนนึง
เรารู้สึกว่าอยากให้เค้าอยู่กับเราไปนานๆ
เราจะทำแบบที่ชายแก่แนะนำได้จริงๆหรอ
ความผูกพันทางจิตวิญญาณคงเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวที่เหนี่ยวแน่นกว่าสิ่งอื่นใด
ถ้าความไว้วางใจ ความมั่นใจ ความอบอุ่น ความสุข และรู้สึกปลอดภัย
มากจากคนคนนึง เป็นฉัน ฉันก็ไม่ปล่อยให้เค้าหลุดมือไปแน่ๆ
แต่ ความสมบูรณ์แบบก็คือความไม่สมบูรณ์แบบ
คนที่ดีพร้อมทุกอย่างอาจจะมีข้อผิดพลาดในบางอย่าง
แล้วถ้าวันนั้นคนที่สมบูรณ์แบบไม่ได้สมบูรณ์แบบอย่างที่เคยเป็น
การยอมรับข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้น และยังสามารถtrustในคนคนนั้นได้
คงเป็นจุดเริ่มต้นของความผูกพันทางจิตวิญาณ
มันก็ยากจริงๆหนะแหละ ที่จะผูกพันกับใครได้มากขนาดนั้น
แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่เคยมีเลย
ฉันไม่ได้กลัวการอยู่ในชีวิตเธอไปเรื่อยๆหรอกนะ
แต่ฉันแค่กลัวว่าจะไม่มีเธอในชีวิตฉัน
I'M HERE,
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in