คิดว่ามันง่ายมากเลยที่จะเปรียบเทียบ คดีเก็บเห็ดโดนเข้าคุก หรือ คดีเล่นละครหมิ่นฯ โดนเข้าคุก VS คดีขับรถชนรอลงอาญา ว่ามันแสดงถึงความอยุติธรรมของระบบ ฯลฯ ยิ่งพอมีเรื่องอารมณ์เข้ามาเกี่ยวข้องก็ยิ่งง่าย แต่ด้วยความง่ายในระดับนี้นี่แหละที่ทำให้ต้องระวัง
ความจริงไม่เคยง่าย การสื่อสารอะไรออกมาจึงไม่สามารถเป็นความจริงได้ทั้งหมด มันต่างต้องอาศัยการทำให้ง่ายลงทั้งสิ้น
การทำให้ง่ายก็มีหลายระดับ มีตั้งแต่ระดับที่ย่อโลกทั้งหมดเหลือเพียงประโยคเดียว ไปจนถึงระดับที่แค่พูดเรื่องเล็กๆ ก็ต้องใช้พื้นที่เป็นหนังสือสิบยี่สิบเล่ม โลกโซเชียลเนตเวิร์กเป็นโลกของการทำให้ง่าย เพราะอย่างที่รู้ มันไหลเร็วและมันโอนเอียงไปทางการสื่อสารด้วยภาพ เมื่อไหลเร็ว ก็ทำให้ผู้คนสื่อสารกันด้วยข้อความสั้นๆ ที่ต่างคิดไปว่าอีกฝ่ายเข้าใจ หรือทำให้เกิดการ generalize ประเด็นที่ละเอียดซับซ้อนให้เหลือเพียง bullet point เดียว (เช่น การเปรียบเทียบคดีเก็บเห็ด vs คดีขับรถเบนซ์) หรือการแตกประเด็นที่เกี่ยวพันกันรุงรังออกมาเป็น 5 ข้อบ้าง 10 ข้อบ้าง ความง่ายนี้ก็ดีตรงที่มันสามารถปลุกเร้าผู้คนได้มากในระยะเวลาอันรวดเร็ว เพราะเป็นการสื่อสารกับอารมณ์ของคนตรงๆ ทำให้สามารถประมวลผลได้รวดเร็วกว่า แต่มันก็เป็นการเลือกทิ้งสารอื่นๆ ไป มันเป็น trade off กันระหว่างเวลาของมวลชน vs ความยาก (ยิ่งยากยิ่ง 'น่าเบื่อ' ยิ่งคนรู้สึกว่าตัวเองมีเวลาจำกัดยิ่งละทิ้งเรื่องที่ยากไป)
ทำให้นึกถึงทรัมป์หรือประยุทธขึ้นมาว่าดูมีจุดยืนที่เข้าใจง่าย เข้าใจได้ทันที ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ใครๆ ก็พูดถึง เพราะเมื่อพูดถึงทรัมป์หรือประยุทธขึ้นมา เขาไม่ได้ยืนอยู่ในจุดที่ delicate หรือซับซ้อนอะไรเลย มันมาพร้อมกับไอเดียบางอย่างที่ฝังอยู่ข้างในความเป็นเขาทั้งนั้น ชื่อคนที่มาพร้อมกับไอเดียแบบนี้จึงเป็นแบรนด์ที่แข็งแกร่งที่คุณไม่สามารถรู้สึก 'เฉยๆ' กับเขาได้ แต่คุณจะรู้สึกแบบสุดเหวี่ยงไปกับมัน ไม่ว่าจะรัก เกลียด ดูหมิ่น หรือชื่นชมก็ตาม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in